Στο https://www.efsyn.gr διαβάσαμε:
23-gefyra_korakou.jpg 
Το γεφύρι του Κοράκου είχε άνοιγμα 49,50 μέτρα και μεγάλο ύψος τόξου που έφτανε τα 24 μέτρα. Η πετρόχτιστη διαδρομή, με πλάτος μόλις 2,50 μέτρα, είχε μήκος που έφτανε τα 60 μέτρα. 03.12.2018, 22:09 | Ετικέτες: μνημεία, Ιστορία, Χρήστος Σπίρτζης, Καρδίτσα, Άρτα, γεφύρια Συντάκτης: Χαρά Τζαναβάρα
Πεντακόσια τρία χρόνια από τη θεμελίωση του «Θεογέφυρου», και λίγο πριν συμπληρωθούν 70 χρόνια από την ανατίναξή του, φαίνεται πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να ξεκινήσει η ανακατασκευή της ιστορικής γέφυρας του Κοράκου, που βρίσκεται στην κοιλάδα του Αχελώου, στο σημείο όπου ο ποταμός χωρίζει τα χωριά της Καρδίτσας και της Αρτας.
Ηταν το μεγαλύτερο πέτρινο γεφύρι των Βαλκανίων, με ένα μοναδικής τεχνικής τόξο, που δάμασε τον Ασπροπόταμο και συμπλήρωσε το μεγαλείο της φύσης στο στενό πέρασμά του ανάμεσα στην Αργιθέα Καρδίτσας και τη Βρεστενίτσα Αρτας.
Η ιστορική μάχη
Αντεξε σε σεισμούς και πλημμύρες, έζησε ιστορικές μάχες επί Τουρκοκρατίας, αλλά έμελλε να ανατιναχθεί στις 28 Μαρτίου 1949 από δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού για να ανακόψουν την επέλαση του Εθνικού Στρατού, μετά την πιο σφοδρή μάχη του Εμφυλίου.
Κατά σύμπτωση, η 28η Μαρτίου προωθείται από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και από φορείς στην Ελλάδα για να οριστεί Ευρωπαϊκή Ημέρα Πέτρινων Γεφυριών, των έργων που συμβολίζουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο την ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία.
Του «Ασπρου το γιοφύρι», κατά τη λαϊκή μούσα, είχε άνοιγμα 49,50 μέτρα και μεγάλο ύψος τόξου που έφτανε τα 24 μέτρα.
Η πετρόχτιστη διαδρομή, με πλάτος μόλις 2,50 μέτρα, είχε μήκος που έφτανε τα 60 μέτρα. Στην άκρη του υπάρχει ακόμη ένα διώροφο πέτρινο κτίσμα, η Κούλα ή Καζάρμα, μέσα από το οποίο διέρχεται ο δρόμος. Κατασκευάστηκε μέσα σε ένα καλοκαίρι και θεωρείται ώς σήμερα θαύμα τεχνικής.
Ο πρωτομάστορας αγνόησε τις τότε κυρίαρχες θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες ένα γεφύρι ήταν πιο στέρεο αν είχε το μικρότερο δυνατό άνοιγμα και περισσότερες καμάρες.
Επέλεξε δύο σημεία στις όχθες του Αχελώου με κατακόρυφους βράχους, πάνω στους οποίους έστησε, με μοναδική μαεστρία αλλά και συμμετρία, το γεφύρι που έχει ένα τόξο. Ποντάρισε στο μεγάλο ύψος της καμάρας και στις άψογα λαξευμένες πέτρες, με συνδετικό ιστό κουρασανί, ένα τοπικό χώμα που είχε ενισχυθεί από τσόφλια αυγών και τρίχες ζώων.
Η θέα στην κορυφή του γεφυριού ήταν μοναδική, αλλά έκοβε την ανάσα των περαστικών και γι’ αυτό είχαν δημιουργηθεί πολλοί θρύλοι.
«Βροχή σαν τύχει, Γιώργη μου, και βαριομπουμπουνίζει,/ μην ’ποφασίσεις να διαβείς το Κορακογεφύρι/ οντάναι νύχτα σούρουπο, σιμά σιμά να φέξει,/ γιατί έχει δράκους και στοιχειά σαν είν’ κατεβασμένος», γράφει ο Αργιθεάτης ποιητής και συγγραφέας Πάνος Τσίνας.
Το γεφύρι θεμελιώθηκε το 1515 και κατασκευάστηκε με χορηγία του μητροπολίτη Λάρισας Βησσαρίωνος Β’. Στα εγκαίνιά του είχε σταθεί στη μέση του τόξου και όταν ρώτησε τους μαστόρους πώς τον βλέπουν, του απάντησαν «σαν κόρακα». Από αυτό το περιστατικό λέγεται ότι πήρε το πήρε το όνομα «Γιοφύρι του Κοράκου».
Στην άκρη του υπάρχει ακόμη ένα διώροφο πέτρινο κτίσμα, η Κούλα ή Καζάρμα, μέσα από το οποίο διέρχεται ο δρόμος. Κατασκευάστηκε μέσα σε ένα καλοκαίρι και θεωρείται ώς σήμερα θαύμα τεχνικής |
Η πρώτη μάχη με σημείο αναφοράς το «Θεογέφυρο» δόθηκε το 1714, όταν τα παλικάρια του Γιάννη Μπουκουβάλα κατατρόπωσαν τα στρατεύματα που είχε στείλει ο Ομάρ πασάς για να αποκαταστήσει τη «διασαλευθείσα» τάξη. Ο ίδιος είχε ηγηθεί στις νικηφόρες μάχες το 1765 και το 1770, ενώ το 1804 από αυτό το πέρασμα γλίτωσαν οι Σουλιώτες της μονής Σέλτσου.
Το 1822 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε πολλές(Πηγή)