Στο https://www.newsbomb.gr διαβάσαμε:
Όλοι συζητούν ακόμη για το πέναλτι αλά Πανένκα, για τις διαιτητικές αποφάσεις στο ματς με τον Άρη, για τον πειθαρχικό έλεγχο και πάει λέγοντας. Δικαιότατα όλα αυτά, δεν το κατηγορούμε σε καμία περίπτωση. Σωστά αποτελούν θέμα συζήτησης καθώς ήταν εξωφρενικά τα όσα έγιναν, ήταν… ηδονικός ο τρόπος με τον οποίο δεν έχασες ενώ σε… έστησαν στον τοίχο. Κάτι που έχει διαφύγει από πολλούς πάνω στον «πανικό» του αγώνα και των συναισθημάτων, όμως, είναι τα δευτερόλεπτα αμέσως μετά το γκολ του Χατζηγιοβάνη.
Αφού έχει μπει το γκολ-πέναλτι λοιπόν, ο νεαρός τρέχει και πανηγυρίζει έξαλλα. Ποδοσφαιρικά όμως. Τον ακολουθούν οι συμπαίκτες του και κάνουν το ίδιο. Τα πανηγύρια λαμβάνουν χώρα κοντά στο σημείο του κόρνερ, απλά τυγχάνει να είναι κοντά ο κόσμος λόγω του πως είναι το γήπεδο του Άρη. Κανείς δεν έβρισε, κανείς δεν προκάλεσε δείχνοντας σημεία του σώματος που δεν πρέπει, κανείς δεν έκανε χειρονομία που δε θα έπρεπε (έστω με το δάχτυλο την κλασική κίνηση για να δείξεις πως πρέπει να σωπάσουν όλοι), κανείς δεν έβγαλε την φανέλα ή έστω δεν έδειξε το έμβλημα της ομάδας που εκείνη τη στιγμή μπορεί τίποτα «καμένα» μυαλά να το θεωρούσαν πρόκληση. Απλά πανηγύρισαν κοντά στον κόσμο.
Ακολούθησε η κίτρινη κάρτα του διαιτητή στον Χατζηγιοβάνη, ο οποίος προσπαθούσε να πείσει για το αυτονόητο, πως δεν έκανε τίποτα. Εκείνη τη στιγμή, σπεύδει ο Πούγγουρας και τον σπρώχνει. Με ωραίο τρόπο, φιλικό, αλλά συγχρόνως και για να του κάνει υπόδειξη. Όχι τον διαιτητή, τον Χατζηγιοβάνη. Γιατί το κάνει αυτό; Όπως φαίνεται ξεκάθαρα του δείχνει το σημείο που πανηγύρισε. Κοινώς παρότι ξέρει πως δεν έκανε τίποτα ο συμπαίκτης του, ουσιαστικά του… βάζει χέρι επειδή πανηγύρισε γκολ στο 93’ μπροστά στον κόσμο!
Συγγνώμη αλλά για μας αυτή η κίνηση και μόνο, είναι ανάλογη με το ίδιο το γκολ. Γιατί; Επειδή δείχνει το ήθος των παιδιών αυτών, το ήθος που κουβαλά αυτή η ομάδα. Δεν έκανε τίποτα ο Χατζηγιοβάνης, αλλά και πάλι θεώρησε ο συμπαίκτης του πως δε θα έπρεπε να χαρεί κοντά στον κόσμο των αντιπάλων! Αυτή η ψυχραιμία της στιγμής, το γεγονός πως εκείνη την ώρα, που μόλις σκόραρες στο τέλος, που μόλις κατόρθωσες να σταθείς όρθιος παρότι σε «έσφαξαν» στο ματς, τα παιδιά αυτά σκέφτηκαν το συγκεκριμένο γεγονός, δείχνει τα πάντα! Για την ομάδα, για το πώς έχει «φτιαχτεί», αλλά και για τους ίδιους τους χαρακτήρες των ποδοσφαιριστών!
Διαβάστε περισσότερα στο Leoforos.gr