H επικείμενη εισβολή των Τούρκων στα συριακά εδάφη έχει ως στόχο τους Κούρδους και όλοι οι αναλυτές έχουν επικεντρωθεί στην στάση των Αμερικάνων συμμάχων τους.
Ο Trump επιτρέπει ή μάλλον είναι διατεθειμένος να ανεχθεί μια περιορισμένη τουρκική επιχείρηση. Το εύρος αυτής θα φανεί και από την πολιτική πίεση που θα του ασκηθεί.
Ο Lindsey Graham γεράκι και στενός σύμμαχος του Trump, εξήγησε ότι εργάζεται με τον γερουσιαστή του Δημοκρατικού Κόμματος Chris Van Hollen επί του νομοσχεδίου και ελπίζει για μια πλειοψηφία, επαρκή για να αντιμετωπίσει ακόμα και ένα προεδρικό βέτο. “Το Κογκρέσο πρέπει να το καταστήσει σαφές ότι η Τουρκία θα πληρώσει βαρύ τίμημα εάν επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας” τόνισε ο Chris Van Hollen, καταγγέλλοντας την “απόφαση του Trump να προδώσει” τους Κούρδους.
Ήδη όμως το Πεντάγωνο φαίνεται να περιορίζει την δράση της πολεμικής Αεροπορίας της Τουρκίας, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί τρομερά χρήσιμο στους Κούρδους πατριώτες. Σε αντίθεση με τους επιτιθέμενους έχουν σχεδόν δεκαετή μάχιμη εμπειρία, είναι γνώστες των εδαφών και κυρίως υπερασπίζονται τα πάτρια εδάφη και τις οικογένειές τους. Αν οι Τούρκοι επιλέξουν να εγκαθιδρύσουν την ζώνη ασφαλείας που θα ήθελαν δηλαδή την ζώνη των 30 χιλιομέτρων μάλλον θα βρεθούν προ εκπλήξεων αντίθετα αν συμβιβαστούν με μια μικρή νίκη θα έχουν το πολιτικό όφελος που χρειάζεται ο Erdogan.
To ζητούμενο είναι που βρίσκονται οι Ευρωπαίοι. Η Γαλλία προειδοποίησε την Τουρκία τη Δευτέρα να μην προβεί σε καμία στρατιωτική επίθεση. Είναι η ίδια χώρα στην οποία βασιζόμαστε για τις παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις επί του οικοπέδου 7 που έχει μισθωθεί από την κοινοπραξία των εταιριών TOTAL και ENI. Η Γαλλία επί Macron επανήλθε στο γεωπολιτικό παιχνίδι αλλά δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη αποφασισμένη.
Δεν είναι μόνο η γεωπολιτική που ενδιαφέρει αλλά είναι και το προσφυγικό. Μια νέα γενικευμένη σύρραξη θα προκαλέσει καραβάνια Κούρδων προσφύγων, πράγμα που ευνοεί την Τουρκία, που θα κατευθύνονται στην μονίμως παραπονούμενη αλλά αδρανής Ευρώπη.
Οι Ken Godfrey και Richard Youngs από το think tank για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, Carnegie Europe, τονίζουν ότι στη διάρκεια της θητείας της Federica Mogherini ως επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, το επίκεντρο της ΕΕ ήταν σταθερά στην άμυνα, στην ασφάλεια και στη μετανάστευση. Αντιθέτως, η δημοκρατική στήριξη έχει συνεχίσει ως ένας τομέας βοηθητικών projects, κάπως αποσυνδεδεμένος από την ευρύτερη εξέλιξη των γεωστρατηγικών οραμάτων της ΕΕ. Παρόλη τη ρητορική της ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία είναι στις βασικές της αξίες, η ΕΕ δαπανά περίπου το 0,1% του προϋπολογισμού της στο να τα υποστηρίξει αυτά διεθνώς. Αυτό είναι μικρότερο από το 2% του προϋπολογισμού για τη βοήθεια.
Η Ευρώπη επικεντρώνεται στο να δωροδοκεί τον Erdogan και να αδιαφορεί για το πρόβλημα όσο δεν επηρεάζει το εσωτερικό της status quo. Η Ευρώπη πάντα αντιδρά κατόπιν εορτής. Η επανεμφάνιση του ISIS με την αποδυνάμωση των Κούρδων είναι δεδομένη.
H Ελλάδα οφείλει να πρωτοστατήσει τώρα στις κινήσεις που οφείλουν να γίνουν. Δύσκολο όταν το εθνικό θέμα για τις γεωτρήσεις της Κύπρου είναι ανοιχτό; Απλά αναγκαιότητα. Ο Erdogan αποδεικνύει ότι οι απειλές του δεν είναι βερμπαλισμοί, αλλά μια ξεκάθαρη στρατηγική. Ενδεχομένως να είμαστε επόμενοι και να υπάρχει εμπλοκή στην κυπριακή ΑΟΖ. Ήρθε η ώρα να απεμπολήσουμε φοβικά σύνδρομα.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε την θεωρητική κάλυψη των Αμερικάνων. Χρειαζόμαστε ενεργητική εξωτερική πολιτική. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει και την γνώση και την πατριωτική συνείδηση για να στηρίξει τις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβει ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός. Η εθνική γραμμή για τις τριμερείς συμμαχίες ήταν χρήσιμη , αλλά πλέον χρειάζεται το βήμα παραπάνω και είναι απαραίτητη η εθνική ομοψυχία.
Οι Τούρκοι επιλέγουν να ανοίξουν όλα τα μέτωπα μαζί γεγονός που απαιτεί τρομερή επιδεξιότητα ή απλά ολιγωρία από την αντίπαλη πλευρά.Αλλιώς θα θυμηθούμε ότι η Κύπρος κείται μακράν…