Είναι σαφές πως ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με τις δηλώσεις του πως “απεργούν οι λίγοι και ταλαιπωρούνται οι πολλοί” προωθεί τον λεγόμενο “κοινωνικό αυτοματισμό”: επιδιώκει, δηλαδή, οι “πολλοί” να στραφούν εναντίον των “λίγων” που απεργούν.
Παράλληλα, βεβαίως, προϊδεάζει για τις κυβερνητικές προθέσεις να αντιμετωπιστούν κατ’ αρχήν “εξόφθαλμα”, κατά πολλούς, λάθη του συνδικαλιστικού κινήματος-πχ τα μέσα μαζικής μεταφοράς να πραγματοποιούν 5ωρες ή 6ωρες στάσεις, που συχνά μετατρέπονται σε 7ωρες ή και 8ωρες, προκειμένου να κάνουν Γενικές Συνελεύσεις, ταλαιπωρώντας το επιβατικό κοινό: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει προειδοποιήσει πως τέτοια φαινόμενα “θα αντιμετωπιστούν” επί κυβέρνησης ΝΔ- δηλαδή, θα απαγορευτούν! (Αν και τελικός στόχος, κατά τη γνώμη μας, είναι η ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών)!
Αν ζητάς, όμως, προκήρυξη απεργιών από το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών, ουσιαστικά αν δεν τις απαγορεύεις, τις περιορίζεις αισθητά! Βγαίνουν που βγαίνουν στην πλειοψηφία τους παράνομες από τα δικαστήρια, στο εξής ουσιαστικά δεν θα επιτρέπονται! Την ίδια στιγμή, όμως, η κυβέρνηση εκλέχθηκε αυτοδύναμη, με το ποσοστό των πολιτών που προσήλθε στις κάλπες να είναι λιγότερο από το 30%
Το κυβερνών κόμμα, ωστόσο, δείχνει να πατάει σε δου βάρκες, καθώς η συνδικαλιστική του οργάνωση, η ΔΑΚΕ ψηφίζει όλες τις απεργίες που προκηρύσσουν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στις οποίες μάλιστα, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της πλειοψηφίας, όπως ψηφίζει και στα συνδικάτα!
Την ίδια στιγμή, όμως, το συνδικαλιστικό κίνημα, μόνο φειδωλό δεν είναι στις κινητοποιήσεις του. Πολλές φορές μοιάζει να μην ενδιαφέρεται για τη συμμετοχή, την κλιμάκωση, την αποτελεσματικότητα μιας 24ωρης απεργίας, παρά μόνο να την κηρύξει για να την …κηρύξει!
Είναι χαρακτηριστικό πως την περίοδο των Μνημονίων έχουν κηρυχθεί συνολικά -αν τα στοιχεία μας είναι απολύτως σωστά- 57 24ωρες και 48ωρες απεργίες, αριθμοί ρεκόρ σε όλη την Ευρώπη, χωρίς όλες, ιδίως επί της τελευταίας περιόδου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, να έχουν επιτυχία.
Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό πως, λόγω της αντιπαράθεσης που υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα, για τις ρυθμίσεις Βρούτση στον αναπτυξιακό νόμο κηρύχθηκαν δυο 24ωρες απεργίες, χωρίς καν να έχει κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο! Δηλαδή, όταν κατατεθεί και έως ότου ψηφιστεί, τι πρέπει να γίνει;
Ένα παράδειγμα, επίσης, για τη συμμετοχή στην πρώτη απεργία: Στην Alpha Bank απήργησαν 49 άτομα, επί συνόλου- περίπου- 8000! επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία πάντα των συνδικαλιστών, στον ΟΤΕ απήργησε το 20%, αλλά πολλοί εργαζόμενοι είχαν ζητήσει τη συγκεκριμένη ημέρα ρεπό, άδεια κοκ, γιατί η εποχή δεν είναι να χάνεις το μεροκάματο. Το ίδιο και χειρότερο όσον αφορά τα ρεπό και τις άδειες σε τμήμα των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, που εάν δεν υπήρχαν και αυτές, ίσως την Τετάρτη να μην φαινόταν πως έγινε απεργία!