Την Κυριακή η Ουκρανία είχε την επέτειο του μεγάλου λιμού του 1932-33 και τίμησε τα εκατομμύρια των θυμάτων της. Ο λιμός ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής του Στάλιν να επιβάλλει κοινωνική δικαιοσύνη στην αγροτική παραγωγή βαφτίζοντας την κολλεκτιβοποίηση. Ενώ στην Ελλάδα γιορτάσαμε τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, στην Ουκρανία προτιμούν να θυμούνται την καταστροφική προσπάθεια του Στάλιν να εξισώσει τη Σοβιετική κοινωνία με κάθε κόστος.
Το 1928 ο Στάλιν και η Μαρξιστική κυβέρνηση στη Μόσχα ήταν εξαγριωμένοι από το γεγονός, ότι υπήρχαν αγρότες που πλούτιζαν εκμεταλλευόμενοι την οικονομική ελευθερία, που έφερε ο Λένιν ως στρατηγικό συμβιβασμό για να δώσει τέρμα στις αγροτικές εξεγέρσεις. Το 10% των πιο επιτυχημένων αγροτών αγόραζαν αγροτική γη από άλλους αγρότες, αύξαναν τον αριθμό των ζώων που εξέτρεφαν και μίσθωναν την εργασία άλλων αγροτών, μεγιστοποιώντας την παραγωγή τους, η οποία πλέον αναλογούσε στο 90% της συνολικής αγροτικής παραγωγής στη Σοβιετική Ένωση. Όμως για τους Μαρξιστές που κυβερνούσαν, η επιχειρηματική επιτυχία ήταν ανάθεμα που βασιζόταν στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο Στάλιν και η κυβέρνηση του το 1928 έθεσαν κεντρικό τους στόχο να αφανίσουν τις οικονομικές ανισότητες, που οξύνονταν χάρη στην οικονομική ελευθερία που είχε δημιουργήσει η Νέα Οικονομική Πολιτική του Λένιν ως απροσδόκητη συνέπεια, επιβάλλλοντας την κοινωνική δικαιοσύνη στον αγροτικό τομέα. Ονόμασαν κολλεκτιβοποίηση την επιχειρούμενη κοινωνική δικαιοσύνη στην αγροτική παραγωγή και στόχευαν να μετατρέψουν τις ιδιωτικές αγροτικές μονάδες σε κρατικές και τους γαιοκτήμονες αγρότες σε μισθωτούς κρατικούς υπαλλήλους. Το επίκεντρο της κολλεκτιβοποίησης ήταν η Ουκρανία, επειδή ευθύνονταν για το 35% της συνολικής αγροτικής παραγωγής της ΕΣΣΔ.
Αρχικά η Μόσχα επιτέθηκε στους πιο επιτυχημένους αγρότες παίρνοντας όλη τη γη και τις περιουσίες τους και εκτόπισε τους περισσότερους από αυτούς στα γκούλαγκ της Σιβηρίας και της Κεντρικής Ασίας. Μάλιστα, άρχισαν να αποκαλούν κουλάκους τους πιο παραγωγικούς αγρότες, εξομοιώνοντας τους με τους μισητούς μεγαλογαιοκτήμονες της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, πριν αρπάξουν την εξουσία οι Μπολσεβίκοι. Όμως, η καταστροφή των νέων κουλάκων προκάλεσε σοβαρή έλλειψη τροφίμων στη χώρα. Η λύση για τους Μαρξιστές του Κρεμλίνου, στο πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν, ήταν να κρατικοποιήσουν όλη την αγροτική γη για να δημιουργήσουν μεγάλης έκτασης αγροτικές μονάδες ελεγχόμενες από την κυβέρνηση.
Σχετικα
Αλβανία: Το πυρηνικό καταφύγιο ενός δικτάτορα που κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχεΑλβανία: Το πυρηνικό καταφύγιο ενός δικτάτορα που κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχε
Ο Στάλιν έστειλε νέα κομματικά στελέχη στις αγροτικές κοινότητες για να πείσουν όλους τους αγρότες να παραδώσουν τη γη τους στο κράτος και να ενταχθούν εθελοντικά στο μισθωτό εργατικό δυναμικό των νέων κρατικών αγροτικών και κτηνοτροφικών μονάδων. Η ανταπόκριση με βάση τον διαπραγματευτικό διάλογο υπήρξε πολύ μικρή και σύντομα οι Μαρξιστές άρχισαν να ασκούν βία εναντίον των αγροτών. Οι Μαρξιστές πλέον αποκαλούσαν κουλάκους, όσους αντιλαμβάνονταν ως εμπόδιο στα σχέδια τους για την εφαρμογή κοινωνικής δικαιοσύνης. Αρχικά οι κουλάκοι ήταν οι επιτυχημένοι αγροτοπαραγωγοί, ύστερα προστέθηκαν οι υπόλοιποι αγρότες που δεν ήθελαν να δώσουν τα πάντα στο κράτος και στη συνέχεια άρχισαν να στοχοποιούνται οι ανεπιθύμητες εθνικές μειονότητες στην ΕΣΣΔ, όπως οι Πολωνοί και οι Γερμανοί. Σε μια χώρα που κυβερνώνταν βάσει των Μαρξιστικών ιδεοληψιών, η διάδοση του ταξικού μίσους για τους κουλάκους επέτρεπε στην κομμουνιστική κυβέρνηση να απανθρωποποιεί τους ανυπάκοους πολίτες της και να τους μεταχειρίζεται δίχως ηθικούς φραγμούς.
25.000 απεσταλμένοι της κεντρικής κυβέρνησης λεηλατούσαν τις περιουσίες των αγροτών προς ίδιον όφελος, κακοποιούσαντις κόρες αυτών των οικογενειών και υποχρέωναν ηλικιωμένους να χορεύουν μέχρι λιποθυμίας, χωρίς να αντιμετωπίζουν καμία ποινή. Με αυτές τις μεθόδους μέχρι το 1931 οι Μαρξιστές είχαν εκτοπίσει περίπου δύο εκατομμύρια «αντιφρονούντων» αγροτών, τους οποίους είχαν μετατρέψει σε εργάτες στις καινούργιες βιομηχανικές μονάδες της ΕΣΣΔ βάσει του πρώτου πενταετούς σχεδίου.
Παρ’ όλα αυτά, οι Σοβιετικοί αγρότες μέχρι το 1932 εξακολουθούσαν να αντιστέκονται στην κολλεκτιβοποίηση, ειδικά στην Ουκρανία. Ο Στάλιν αποφάσισε να έρθει σε πλήρη ρήξη με τους Ουκρανούς αγρότες, που επί τέσσερα χρόνια αντιστέκονταν στην εφαρμογή κοινωνικής δικαιοσύνης, όταν μιμούμενος τη βαναυσότητα του Λένιν, προκάλεσε ασιτία σε όλη τη Σοβιετική Ένωση. Ο λιμός του 1932 προκάλεσε τουλάχιστον 5.5 εκατομμύρια θανάτους, κυρίως Σοβιετικών αγροτών.
Σχετικα
Οκτωβριανή Επανάσταση: Απομυθoποιώντας το έποςΟκτωβριανή Επανάσταση: Απομυθoποιώντας το έπος
Η Ουκρανία υπέφερε περισσότερο από όλα τα Σοβιετικά κράτη-μέλη μαζί, καθώς υπέστη πάνω από 3.5 εκατομμύρια θανάτους και ο κανιβαλισμός εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα. Ο Βασίλι Γκρόσμαν, ο Ρώσος δημοσιογράφος που αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο το στρατόπεδο εξόντωσης της Τρεμπλίνκα,μπροστά στο οποίο το Άουσβιτζ ωχριά, θυμόταν, πως είχε τρομοκρατηθεί, όταν…