Σύμφωνα με καταγγελία, εργοδότης ζήτησε από εργαζόμενη να υπογράψει σε σύμβαση εργασίας ότι σε περίπτωση που υποβάλει αίτημα οικειοθελούς αποχώρησης πριν συμπληρώσει τρία χρόνια παραμονής, όπως έχει συμφωνηθεί με την εταιρία, θα πρέπει να υποβάλει το ποσό των 4.000 ευρώ, Στην ίδια σύμβαση και υπό τον όρο της «εμπιστευτικότητας» ο υπάλληλος πρέπει να δεσμευτεί ότι «δεν επιτρέπεται να εργαστώ σε άλλη εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται σε παρόμοιο ή ίδιο εκπαιδευτικό αντικείμενο μετά τη λήξη της σύμβασης εργασίας μου για τα 3 επόμενα έτη μετά τη λήξη της σύμβασής μου με την εταιρεία».
Καταγγελία για επιβολή προστίμου 4.000 ευρώ σε εργαζόμενους που αποχωρούν οικειοθελώς από επιχειρήσεις
Σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού «Πριν», ήρθε στα χέρια τους καταγγελία εργαζόμενης που επισημαίνει ότι ζητήθηκε μια βαθύτατα αντιδραστική και αντεργατική σύμβαση που έθεσε προς υπογραφή σε υποψήφια εργαζόμενη σε θέση γραμματείας ένα από τα πολλά «κέντρα πληροφορικής» που την ίδια στιγμή που υπόσχονται «επιτυχίες» σε εξετάσεις για πτυχία τύπου ECDL, σεμινάρια σε διάφορα πεδία κ.α.».
Η τρισέλιδη σύμβαση που έχει στη διάθεσή του το «Πριν», είναι γραμμένη από την αρχή ως το τέλος με βάση τη διασφάλιση της απόλυτης κυριαρχίας του εργοδότη απέναντι στον εργαζόμενο. Δείγμα της προτεινόμενης σύμβασης όπου αναφέρεται στο τι θα συμβεί εφόσον ο εργαζόμενος προβεί σε οικειοθελή αποχώρηση πριν συμπληρώσει τρία χρόνια παραμονής στην εταιρεία, κάτι που αποτελεί την πρώτη προϋπόθεση που θέτει η εταιρεία.
Υποτίθεται ότι ο εργαζόμενος προτού αναλάβει τα καθήκοντά του θα έχει εκπαιδευτεί σε μια σειρά προγράμματα (autocad, animation κ.α.). Με το πρόσχημα αυτό, εάν αποχωρήσει νωρίτερα από τα συμφωνημένα έτη, θα κληθεί «να καταβάλει το αντίτιμο των 4.000 ευρώ». Δηλαδή, εάν ο εργαζόμενος αποφασίσει να παραιτηθεί είτε επειδή βρήκε κάποια καλύτερη εργασία, είτε επειδή δεν τον ικανοποιεί η συγκεκριμένη, πριν την τριετία, ακόμα και μετά από 1-2 μήνες, όπου προφανώς δεν θα έχει καν προλάβει να διδαχτεί όλα αυτά τα προγράμματα.
Η σύμβαση επίσης υποχρεώνει τον εργαζόμενο να δεσμευτεί ότι «κάθε χρόνο 30/7 του τρέχοντος έτους θα ενημερώνει εγγράφως και με το γνήσιο της υπογραφής του ότι επιθυμεί να αποχωρήσει τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους», στο πλαίσιο της «υγιούς λειτουργίας της επιχείρησης προκειμένου να καταρτίζει τον αντικαταστάτη του». Ο εργοδότης ξεκαθαρίζει πως «η εταιρεία έχει το δικαίωμα να ζητήσει τη λύση της σύμβασης της εργασίας του υπαλλήλου ακόμα και την ημέρα της έγγραφης ενημέρωσης του προς την εταιρεία , χωρίς να περιμένει τον Δεκέμβριο να αποχωρήσει». Μάλιστα ο εργαζόμενος ενημερώνεται μέσω της σύμβασης, ότι «οφείλει να υπογράψει τη λύση της σύμβασης αν η διοίκηση κρίνει ότι είναι για το καλό της εταιρείας»
Στο εδάφιο της λεγόμενης «εμπιστευτικότητας» υπάρχει όρος όπου ο εργαζόμενος καλείται να υπογράψει εκ των προτέρων ότι εγκρίνει την παροχή προσωπικών του πληροφοριών που η εταιρεία συγκεντρώνει για το πρόσωπό του. Και επίσης καλείται να δεσμευτεί στο ακόλουθο: «Να μην δημιουργήσω εκπαιδευτικό λογισμικό για ιδία χρήση ή για τρίτους και γενικά δεν θα προβώ σε καμία παρεμφερή δραστηριότητα της εταιρείας». Ωστόσο στον όρο δεν υπάρχει χρονικός προσδιορισμός λήξης του, το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί ότι ο εργαζόμενος στερείται τη δυνατότητα να δημιουργήσει άλλο εκπαιδευτικό λογισμικό ακόμα και παρά το γεγονός ότι θα έχει αποχωρήσει από την εν λόγω εταιρεία.