Δεν είδαν, δεν άκουσαν τα περισσότερα media την ολομέτωπη επίθεση του πρωθυπουργού στον Κώστα Σημίτη και εξαφάνισαν το θέμα!
Ενα κορυφαίο πολιτικό γεγονός αποσιωπήθηκε για να αποδειχτεί για ακόμα μια φορά ότι η ενημέρωση του ελληνικού λαού είναι προβληματική. Ο εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας από το βήμα της Βουλής καταγγέλλει επωνύμως προκάτοχό του και του αποδίδει σοβαρότατες κατηγορίες για εμπλοκή (έμμεση ή άμεση) σε μίζες, αλλά ουδείς ασχολείται!
Αντιθέτως, επί 10ήμερο μας ζαλίζουν οι περισσότερες εφημερίδες με την ιστορία Καμμένου – Γιαννουσάκη – Μαρινάκη, που κούρασε και έγινε τόσο προσωπική, που δεν αφορά κανέναν απλό πολίτη.
Ολως τυχαίως η αντιπολίτευση, που δεν μπόρεσε να συνεννοηθεί ούτε για τα αυτονόητα, συνασπίστηκε για το θέμα Καμμένου! Ο ξεχασμένος Λυκούδης εμφανίστηκε από το πουθενά και ζήτησε να κληθεί ο υπουργός Αμυνας στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας προκειμένου να δώσει εξηγήσεις (άλλη μια φορά…) για τις συνομιλίες με τον ισοβίτη. Και, ως εκ θαύματος, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης τον υποστήριξαν και συντάχθηκαν με το αίτημά του! Αυτή την «επιτυχία» δεν τη φανταζόταν ο Λυκούδης ούτε στο όνειρό του!
Τέτοια ξαφνική σύμπνοια γι’ αυτή την υπόθεση, όταν για άλλα, απείρως σοβαρότερα, ζητήματα ποτέ μα ποτέ δεν ομονοούν; Φοβερό! Για παράδειγμα, μόλις προσφατα για την παραπομπή του Γιάννου στην τακτική Δικαιοσύνη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος το ΚΚΕ διαχώρισε τη θέση του. Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε μεγάλο θέμα που έρχεται στη Βουλή προς συζήτηση. Ούτε μια φορά ολόκληρη η αντιπολίτευση δεν έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια με κοινή γραμμή! Μόνη εξαίρεση, ο ισοβίτης Γιαννουσάκης. Αν μη τι άλλο, περίεργο!
Οσο κι αν προσπαθούν τα κόμματα να στριμώξουν την κυβέρνηση (και αυτό είναι λογικό και θεμιτό), ο τρόπος που χειρίζονται την υπόθεση του «Noor 1» δημιουργεί περίεργους συνειρμούς. Αφενός εμφανίζονται να παίρνουν θέση σε μια επιχειρηματική σύγκρουση, αφετέρου δίνουν την εντύπωση ότι «ευαισθητοποιήθηκαν» όχι για την ουσία της υπόθεσης αλλά για να αποκομίζουν μικροπολιτικά οφέλη. Μην ξεχνάμε ότι μέχρι πρότινος η λέξη «Noor 1» ήταν… απαγορευμένη τόσο για τους πολιτικούς όσο και για τα περισσότερα media.
Από την αφωνία φτάσαμε στο άλλο άκρο, στην εμμονή, όχι όμως για τα ναρκωτικά που θα σκότωναν χιλιάδες παιδιά, αλλά για τις παραπολιτικές προεκτάσεις της υπόθεσης.
Αυτή η εμμονή της Ν.Δ., συγκεκριμένων μέσων και ορισμένων άλλων διάσπαρτων πολιτικών προσώπων δημιουργεί εύλογες υποψίες ότι τα πραγματικά κίνητρα είναι άλλα.
Ενώ λοιπόν συνεχίζεται η κουραστική γιαννουσακιάδα και ορισμένοι εμφανίζονται υπερασπιστές της «τάξης και της ηθικής» του πολιτικού κόσμου ψάχνοντας κάθε υπολεπτομέρεια, τραβώντας από τα μαλλιά πτυχές της υπόθεσης, για τη δίωξη εναντίον του Σημίτη παθαίνουν… τύφλωση.
Είδε κανείς ανακοίνωση ή παρέμβαση της Ν.Δ.; Τοποθετήθηκε δημοσίως για το θέμα κανένα από τα κορυφαία στελέχη της; Μήπως άκουσε κανείς να αναφέρεται στο θέμα το λαλίστατο, κατά τα άλλα, Ποτάμι; Ακόμα και το ΚΚΕ κρύφτηκε! Θυμίζω ότι την εποχή της παντοκρατορίας Σημίτη ο τότε πρωθυπουργός είχε καταγγελθεί επισήμως από τη Ν.Δ. ως «αρχιερέας της διαπλοκής». Η σημερινή Ν.Δ. διαφωνεί με εκείνες τις κρίσεις του Καραμανλή; Αν όχι, γιατί καλύπτει διά της σιωπής όχι μόνο τον Σημίτη αλλά και τον Γιάννο;
Τελειώνω με τον Τύπο. Η «ευαίσθητη» «Εφημερίδα των Συντακτών» «ξέχασε» να βάλει στο πρωτοσέλιδό της τις κατηγορίες Τσίπρα κατά Σημίτη. Προφανώς είχε άλλα, πιο σοβαρά θέματα. Ο «Ελεύθερος Τύπος», η άλλοτε «σημαία» της Δεξιάς, «κατάπιε» την είδηση και την «εξαφάνισε»… Τα «ΝΕΑ» είχαν άλλο καημό (το θέμα Καμμένου) και δεν έγραψαν λέξη. Η «Καθημερινή» έκανε λόγο γενικώς για «πόλωση με παρελθοντολογία» χωρίς καν να γράφει τη λέξη «Σημίτης», ενώ ακόμα και η κομματική «Αυγή» εστίασε σε λανθασμένο θέμα… Κατά τα λοιπά, όλοι υπηρετούν την αλήθεια!
Δημήτρης Ριζούλης