Της Κατερίνας Μπρέγιαννη
Είναι αλήθεια ότι στο καθεστώς τον ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η φωνή της Ν.Δ. πνίγεται και ασφυκτιά.
Προσπαθείς να ακούσεις λίγο αγοραίο βρισίδι Άδωνι, λίγο νομικίστικο καθωσπρεπισμό Βορίδη, μια αστική ευγένεια Χατζηδάκη ή έναν μακεδονομάχο Γκιουλέκα και δεν βρίσκεις πουθενά. Στο υπόγειο, στα κρυφά, με μια μικρή μαυρόασπρη τηλεόραση βλέπουμε το μόνο ελεύθερο κανάλι της χώρας. Άλλες φορές στα σκοτεινά, με το τρανζιστοράκι ανά χείρας ακούμε το μόνο ελεύθερο ραδιόφωνο, όπου ο κ. Πορτοσάλτε αναλύει καθημερινά τις αλήθειες που το «καθεστώς» μας αποκρύπτει.
Η Ν.Δ. μεθόδευε την αντεπίθεσή της από καιρό – μελετημένη, σχεδιασμένη, μετωπική. Ένα σχόλιο που φώναζε «αφορμή» από την ώρα που γεννήθηκε ήταν η καλύτερη ευκαιρία. Τι κι αν ο ίδιος ο αρχηγός της Ν.Δ. από το βήμα της Βουλής εκτόξευε το «ψεύτης, ψεύτης, ψεύτης» (42 φορές) κατά του πολιτικού του αντιπάλου; Τι κι αν ένας ολόκληρος μιντιακός μηχανισμός καθυβρίζει «ψεύτες, απατεώνες και φασίστες» κυβερνητικά στελέχη και πρωθυπουργό; Τι και αν τους χρεώνουν από τη Χ.Α. με τις πλατείες των αγανακτισμένων ώς τους Ρουβίκωνες μαζί με όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις της Μεταπολίτευσης;
Τι κι αν όλα τα μίντια αντηχούν τις απόψεις της Ν.Δ. για την πραγματικότητα και τα fake news πεθαίνουν και γεννούν τέρατα ανακριβειών και στοχευμένων μυθοπλασιών για τα όμορφα σενάρια των δολοφονιών του εκάστοτε κυβερνητικού χαρακτήρα.
Η διαστρέβλωση ενδύθηκε τον μανδύα της «αντεπίθεσης» και η Ν.Δ. εισήγαγε νέο κώδικα δεοντολογίας: «Δημοσιογράφος δεν είσαι αν δεν βρίζεις την κυβέρνηση» είπε ο Άδωνις βρίζοντας «λακέδες» όσους διαφωνούν μαζί του. Βλέπετε, η αριστοκρατία της πολιτικής, Άδωνις, Βορίδης, Κυριάκος, τα λάθη δεν τα συγχωρεί.
Αφ’ υψηλού αποστρέφει το βλέμμα από την ΕΡΤ, γιατί εκ των προτέρων γνωρίζει ότι το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης προβλέπει τουλάχιστον σεβασμό στη διαφορετική άποψη, την ελευθερία του λόγου και σεβασμό στη δημοκρατία. Και οι λέξεις αυτές ηχούν βαθύτατα ενοχλητικές στ’ αυτιά τους. Άσε που δεν εξυπηρετούν πολιτικά. Αντίθετα, η ακραία πόλωση βολεύει. Τα εντός έδρας καλύτερα, όπως αφελώς δήλωσε ο κ. Κυρανάκης.
Η Ν.Δ. βάσει σχεδίου επιτέθηκε στην ΕΡΤ, όπως επιτέθηκε στην κοινωνική ασφάλιση, τη δημόσια παιδεία και την εργασία. Έχει αλλεργία σε οτιδήποτε «δημόσιο» και μια ελιτίστικη αντίληψη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αρνείται να δεχθεί το «για όλους». Κι ενώ καταγγέλλουν το «Μαδουριστάν», την ίδια ώρα η ελευθερία του λόγου πηδά από το παράθυρο, γιατί, στην πραγματικότητα, μόνο τη δική τους ελευθερία στον λόγο μπορούν να αντέξουν.
ΥΓ.: Οι συσχετίσεις του φασισμού με τη σύγχρονη πραγματικότητα λειτουργούν εξισωτικά σε σημείο ακύρωσης της ακρότητας, της βαρβαρότητας, της παράνοιας και του μισανθρωπισμού του. Όταν εισάγεται στον δημόσιο διάλογο με εξισωτικούς όρους, γίνεται το ανοίκειο οικείο και άρα ώς έναν βαθμό αποδεκτό – κι αυτό είναι λάθος.