Παρακολουθώντας κανείς την πρόσφατη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη, πρώτη μετά την έξοδο από τα μνημόνια και αφού η κυβέρνηση κάνει ξεκάθαρη τη στρατηγική της για δημιουργία ενός προοδευτικού πόλου, διαπιστώνει ότι το προγραμματικό του πλαίσιο εξυπηρετεί απόλυτα το κυβερνητικό αφήγημα και δίνει τον χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ για μια ευρύτερη κοινωνική συμμαχία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξήγγειλε, μεταξύ άλλων, την κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό, μεταρρυθμίσεις και ανταγωνιστικότητα, κάτι που μεταφράζεται σε είσοδο ιδιωτών και νέα υπονόμευση του δημόσιου συστήματος ασφάλισης και του κοινωνικού κράτους, μόλις αυτό συνέρχεται από την κατεδάφιση των μνημονίων.
Η εκτίμηση δεν είναι λανθασμένη όμως είναι γεγονός πως η στάση του Μητσοτάκη περιγράφει την πλατφόρμα του χωρίς υπεκφυγές. Η αντιπρόταση δεν φαίνεται να είναι η αναζήτηση του κοινωνικού φιλελευθερισμού της παράταξης, αλλά ένας λαϊκίστικος και στείρος τακτικισμός, ανάλογος των “Ζαππείων” του Σαμαρά, ενώ η πραγματική κυβερνητική ατζέντα θα είναι κρυφή.
Άλλωστε, είναι αργά για να παρουσιάσει η ΝΔ ένα πειστικό κοινωνικό πρόσωπο ή να επιδοθεί σε παλαιοκομματική πλειοδοσία. Γιατί όποτε η κυβέρνηση έφερε εν μέσω του ασφυκτικού μνημονιακού πλαίσιου πολιτικές ή αποσπασματικά μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, η ΝΔ τα πολέμησε λυσσαλέα. Αλλά και γιατί το σύνολο του προγραμματικού πλαισίου που ξεδιπλώνει η ΝΔ δεν διαφέρει από τα μνημόνια, που μόλις τελειώνουν. Πάντως όταν η συζήτηση επιστρέφει στην πολιτική, η ΝΔ φαίνεται νιώθει άβολα.