Ας γυρίσουμε 5 χρόνια πριν και ας θυμηθούμε το καλοκαίρι του 2014 πριν ψηφίσουμε στις 7 Ιουλίου 2019.Σε αυτή τη χώρα έχουμε το πλεονέκτημα να ξεχνάμε πολύ εύκολα και γρήγορα,ποιοί είναι ποιοί και ποιοί είναι εκείνοι που διεκδικούν την εξουσία σήμερα. Ακούω ανθρώπους να περιμένουν τον Μητσοτάκη σαν άλλο “σωτήρα” να λυτρώσει τη χώρα και ειλικρινά αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι αυτοί δεν ζούσαν στην Ελλάδα του 2014.
Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι οι ίδιοι που τον στόλιζαν με κάθε είδους χαρακτηρισμό στην αντιπαράθεση του με τις καθαρίστριες του Υπ.Οικ. .
Αναρωτιέμαι αν ξέχασαν τον κυνισμό του τότε, το μέγα κυνισμό του για τον οποίο και τον κατέκριναν και θεωρούν ότι μετά από 4 χρόνια μεταλλάχθηκε σε έναν άξιο ηγέτη ικανό να νιώσει τον παλμό του απλού πολίτη .
Για αυτούς που θα τον ψηφίσουν στις 7 Ιουλίου και είναι δικαίωμα τους να το κάνουν υπάρχει ένα αντίβαρο οι αναποφάσιστοι, αυτοί που δεν θέλουν να πάνε να ψηφίσουν,αυτοί που δεν βλέπουν ελπίδα και νιώθουν προδομένοι , σε αυτούς που αντιπροσωπεύουν μέχρι και το 40% του πληθυσμού έχω να πω ότι αυτές οι εκλογές είναι σημαντικές και κρίσιμες.
Ο κόσμος πρέπει να πάει να ψηφίσει απαιτείται να το κάνει,γιατί η αποχή ευνοεί το πρώτο κόμμα , γιατί πρέπει να σταματήσουν πλέον να κυβερνάνε με ισχνές πλειοψηφίες και να εξασφαλίζουν το μέλλον και των τρισέγγονων τους στις πλάτες μας.
Στο χέρι μας είναι όλα και αξίζει να παλέψουμε ακόμα και όταν δεν υπάρχει ελπίδα.