Χθες το βράδυ, στην πρώτη της επίσημη αντίδραση μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού στο Ζάππειο, η ΝΔ υποστήριζε ότι η κυβέρνηση «λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 26ης Μαΐου που γνωρίζει ότι θα χάσει, αναγκάζεται να υιοθετήσει μεμονωμένες δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας για την αυτονόητη ανάγκη να μειωθεί η φορολογία».
Λίγες ώρες αργότερα ο υποψήφιος βουλευτής και πρώην αναπληρωτής εκπρόσωπος της ΝΔ Κώστας Κυρανάκης δήλωνε στην δημόσια τηλεόραση ότι «οποιοδήποτε οικονομικό πρόγραμμα του κ. Τσίπρα δεν δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση» – όπερ μεθερμηνευόμενον μάλλον λέει πως η μελλοντική κυβέρνηση της ΝΔ δεν δεσμεύεται ούτε από τις… δικές της δεσμεύσεις που υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Παραδίπλα, σε άλλο κανάλι, ο βουλευτής της ΝΔ Βασίλης Κικίλιας δήλωνε ότι ο πρωθυπουργός, ως «σκράπας», σπεύδει να «αντιγράψει την κόλα του καλού μαθητή» Κυριάκου Μητσοτάκη. Σήμερα το πρωί, επίσης, ο βουλευτής της ΝΔ Γιάννης Κεφαλογιάννης εξέφραζε ισχυρές αμφιβολίες για το εάν θα διατηρηθεί ως μόνιμο μέτρο η 13η σύνταξη – «θα το δούμε», είπε, καθ’ ότι το έκρινε ως «αποσπασματικό». Και με ακόμη μεγαλύτερη ευθύτητα η υποψήφια ευρωβουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ελένη Παναγιωταρέα, προσαύξησε στο ίδιο θέμα λέγοντας πως η ΝΔ, ως κυβέρνηση, θα επανεξετάσει την δυνατότητα διατήρησης της 13ης σύνταξης.
Και ενδιαμέσως όλων τούτων, ο αντιπρόεδρος του κόμματος ´Αδωνις Γεωργιάδης έβγαζε – πάντοτε εκ τηλεοπτικού παραθύρου – το συμπέρασμα ότι εαν δεν είχαν διαρρεύσει οι φωτογραφίες του πρωθυπουργού από τις διακοπές του στο κότερο της κυρίας Παναγοπούλου, ενδεχομένως να μην είχε παρουσιάσει τα μέτρα κι ότι το έκανε για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα. Κοινώς, κατά την βαθιά πολιτική ανάλυση Γεωργιάδη, είδε ο πρωθυπουργός τις φωτογραφίες από τις διακοπές του στο twitter, άνοιξε πάραυτα το… σεντούκι, βρήκε 5,5 δις, τα πήρε κι έτρεξε στο Ζάππειο να τα μοιράσει για να αλλάξει την ατζέντα.
Εξ αυτών και μόνον των δηλώσεων και ανακοινώσεων προκύπτουν δύο συμπεράσματα: Το πρώτο είναι πως στην ΝΔ μάλλον επικοινωνούν δύσκολα μεταξύ τους κι ακόμη πιο δύσκολα συντονίζονται. Διότι ή τα μέτρα Τσίπρα «αντιγράφουν τις δεσμεύσεις» της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, άρα, ορθώς θα τα υπερψηφίσει η ΝΔ και οφείλει να τα διατηρήσει ή είναι «αποσπασματικά» και… αντιπερισπασμός στα κότερα, οπότε οφείλει και να τα καταψηφίσει, και να τα καταγγείλει και να τα αποκηρύξει.
Το δεύτερο, και πλέον ουσιαστικό, συμπέρασμα, είναι πως το «πακέτο Τσίπρα» έφερε την αξιωματική αντιπολίτευση σε βαθιά πολιτική αμηχανία. Είναι μια αμηχανία την οποία επιβεβαιώνουν οι, κατά τις πληροφορίες, έκτακτες και αλλεπάλληλες χθεσινές συσκέψεις στην Πειραιώς, μαζί με τα επίσης αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα προς τα στελέχη του κόμματος με την σύσταση να είναι προσεκτικά στις δημόσιες τοποθετήσεις τους.
Και είναι, κυρίως, μια αμηχανία που οφείλεται σε δύο παράγοντες: Στο ότι αφενός ο Αλέξης Τσίπρας αφόπλισε από επιχειρήματα τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο πεδίο της οικονομίας – επιχειρήματα όπως, για παράδειγμα, η «αφαίμαξη» και η «αδιαφορία» για την μεσαία τάξη – και, αφετέρου, στο γεγονός ότι όντως αρκετά από τα φιλολαϊκά, κοινωνικά μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός βρίσκονται εκτός της κυβερνητικής και νεοφιλελεύθερης ατζέντας της ΝΔ.
Το πλέον χαρακτηριστικό, ίσως, εξ αυτών των μέτρων είναι η επαναφορά, με μόνιμο χαρακτήρα, της 13ης σύνταξης. Εδώ, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η κυρία Παναγιωταρέα και ο κ. Κεφαλογιάννης κινούντο εκτός κεντρικής γραμμής όταν δήλωναν πως η διατήρηση του μέτρου θα επανεξεταστεί εάν γίνει κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Ηταν άλλωστε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης που πριν από λίγες μέρες, την Πρωτομαγιά, χαρακτήρισε στην συνέντευξή του στον ANT1 «λαϊκισμό» την 13η σύνταξη και δήλωνε πως σ’ αυτή την συγκυρία «δεν υπάρχει δυνατότητα να δοθεί».
Εν ολίγοις, το «πακέτο Τσίπρα» εκθέτει την ΝΔ και, δύο εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές, αναγκάζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παρουσιάσει το πραγματικό πρόγραμμά του για την οικονομία. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ο πρόεδρος της ΝΔ θα το πράξει, ακόμη κι η αμήχανη σιωπή και απόδρασή του όμως – είτε μέσω… Μαδούρο, είτε μέσω κότερου – είναι αποκαλυπτική της οικονομικής του ατζέντας. Η οποία, κάθε άλλο παρά έχει ως προτεραιότητα την αναδιανομή εισοδήματος σε συνταξιούχους, μικροεπαγγελματίες και μεσαία τάξη…