O Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να έκανε την πολιτική έκπληξη το 2016 και να έγινε πρόεδρος της ΝΔ, ποτέ όμως δεν έγινε πραγματικός αρχηγός του κόμματος. Και αυτό το έλλειμμα επιχειρεί να καλύψει τώρα, σε μια συντηρητική παράταξη τουλάχιστον τριχοτομημένη, με τον ίδιον να τελεί σε διαρκή ομηρία ανάμεσα στις ομάδες Σαμαρά και Καραμανλή, και με συνεχείς «αναζωπυρώσεις» των σεναρίων για δημιουργία νέων κομμάτων τόσο στα δεξιά, όσο και στα κεντροδεξιά της.
Ενώπιον αυτής της πραγματικότητας, που μόνον ελπιδοφόρα δεν είναι για τον στόχο αυτοδυναμίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, το σχέδιο που κυοφορείται στην Πειραιώς είναι εκείνο της «αποστρατείας» όλης της παλαιάς – και κυρίαρχης ακόμη – φρουράς του κόμματος. Ο παράλληλος άξονας του ίδιου σχεδίου θέλει την πλεοιοψηφία της Κοινοβουλευτικης Ομάδας και του στελεχιακού δυναμικού του κόμματος να αντικαθίσταται μετά τις επόμενες εκλογές με πρόσωπα της εμπιστοσύνης και επιρροής Μητσοτάκη – εξ ου και το σταθερά προβαλόμενο εγχείρημα της ανανέωσης δια του μητρώου στελεχών.
Ως εισηγητής του σχεδίου φέρεται ο επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού της ΝΔ Τάκης Θεοδωρικάκος και, στην ιδανική εκδοχή του, θα ήθελε εκτός των ψηφοδελτίων του κόμματος στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και τους δύο πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, την Ντόρα Μπακογιάννη αλλά και στελέχη του λεγόμενου καραμανλικού μπλοκ με υψηλή επιρροή όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης.
τ
Μια τέτοια μαζική «έξοδος» όμως πολύ δύσκολα θα μπορούσε να δρομολογηθεί χωρίς να φέρει στα όρια εσωτερικής… επανάστασης την Νέα Δημοκρατία. Ως εκ τούτου, οι μεθοδεύσεις που προκρίνονται είναι πιο ήπιας διαχείρισης μεν, με τον ίδιο τελικό στόχο δε. Το «μήνυμα της «τιμητικής αποστρατείας» δόθηκε ηδη στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη από τον Κυριάκο Μητστοάκη στο γνωστό γεύμα της Μεγάλης Τρίτης στο Κολωνάκι, η ακύρωση της Ντόρας έχει ήδη συντελεστεί κατά το ήμισυ με την δημόσια προαναγγελία του αδεφού της ότι δεν θα την χρησιμοποιήσει – προς… πάταξη της οικογενειοκρατίας – στο μελλοντικό υπουργικό του συμβούλιο, ενώ η κριτική που έχει επανειλημμένα ασκήσει ο Νικήτας Κακλαμάνης στον αντιπρόεδρο Αδωνι Γεωργιάδη έδωσε την αφορμή για να διαμηνυθεί, από διάφορους διαύλους, στον αντιπρόεδρο της Βουλής πως η συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Ο Καραμανλής κι ο Σαμαράς
Αντίστοιχα διερευνητικά μηνύματα, για «οικειοθελή» αποχή του από την επόμενη Βουλή έχουν σταλεί, κατά τις πληροφορίες, και στον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή, αλλά επεστράφησαν ως… ουδέποτε παραληφθέντα. Οσο για τον Αντώνη Σαμαρά, αντιμετωπίζεται ως «ειδικό κεφάλαιο» λόγω της προεκλογικής συμμαχίας που είχε συνάψει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν παραλείπει να υπενθυμίζει στους συνομιλητές του ότι «εγώ έκανα πρόεδρο τον Κυριάκο», καθώς όμως το αποτέλεσμα είναι πάνω από τη μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα να ελέγχεται από τον Αντώνη Σαμαρά και ο ίδιος να μην κρύβει τις ηγεμονικές του προθέσεις, η συγκεκριμένη συμμαχία αποτελεί πια «βαρίδι» για τον πρόεδρο της ΝΔ. Και η οδός απογαλακτισμού που προκρίνεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι εκείνη της στήριξης Σαμαρά για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας το 2020.
Μια τέτοια κίνηση θα αποτελέσει και το τελικό casus belli για την πλευρά των καραμανλικών, οι οποίοι δεν ξεχνούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο μοναδικός βουλευτής της ΝΔ που δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο στην προεδρική εκλογή του 2015. Και ήδη, ο όλος σχεδιασμός αποδυνάμωσης του καραμανλικου χώρου της παράταξης έχει φέρει και τα πρώτα, ηχηρά προειδοποιητικά πυρά προς την πλευρά Μητσοτάκη.
Το «κόμμα Αντώναρου» και η «Δημοκρατία»
Η προαναγγελία του Ευάγγελου Αντώναρου, χθες το βράδυ από την ΕΡΤ, ότι θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου κομματικού φορέα κεντροδεξιάς κατεύθυνσης έως το φθινόπωρο ερμηνεύεται ως το τελευταίο εξ αυτών των πυρών, αν και ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος – και διαγραφείς από την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη – δηλώνει σταθερά πως κινείται εντελώς ανεξάρτητα από τον Κώστα Καραμανλή.
Στο ίδιο προειδοποιητικό πλαίσιο εντάσσεται και ο σφοδρός πόλεμος που έχει ανοίξει τις τελευταίες ημέρες ανάμεσα στην Πειραιώς και την εφημερίδα «Δημοκρατία», η οποία εκφράζει σταθερά την καραμανλική πτέρυγα.
Η κόντρα άρχισε σχεδόν προσωπικά, ανάμεσα στην εφημερίδα και την εκπρόσωπο της ΝΔ Μαρία Σπυράκη, πλέον όμως έχει επεκταθεί σε συνολική και ιδιαίτερα οξεία κιριτική για τις επιλογές του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ενδειτικό είναι και το νέο, σημερινό άρθρο του εκδότη της «Δημοκρατίας» Γιάννη Φιλιππάκη, ο οποίος αναφερόμενος στην ηγετική ομάδα της ΝΔ γράφει μεταξύ άλλων: «Το βασικό μέλημά τους θα έπρεπε να είναι το ότι το κόμμα, με μεταγραφές ορφανών του εκσυγχρονιστικού (!) ΠΑΣΟΚ τα οποία επιζητούν την πολιτική -ίσως και την ποινική- διάσωσή τους, μεταλλάσσεται και απομακρύνεται από την κοίτη της παράταξης […] Καλό θα ήταν στο σπίτι του κρεμασμένου να μη μιλάνε για σκοινί, αφού η σημερινή… νεοφιλελεύθερη ηγεσία της ΝΔ τους πραγματικούς, και με χρυσόβουλο, υμνητές των Παπαδόπουλου και Παττακού τούς τίμησε με κομματικά αξιώματα, ακόμα και με αυτό του αντιπροέδρου!»