Η απόλυτα αποδεδειγμένη, με βάση τα ποιοτικά στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων αδυναμία δημιουργίας αυτοδύναμης κυβέρνησης, με πολλά μάλιστα ερωτηματικά ακόμα και όσον αφορά στην κατάληψη της πρώτης θέσης, κάτι που εξαρτάται πλέον από την συσπείρωση των ψηφοφόρων του Σύριζα και τη δημιουργία κι άλλου κόμματος στα δεξιά της, δημιουργεί φαινόμενα διάλυσης στην Νέα Δημοκρατία.
Οι όλες της κινήσεις, οι απόλυτα διαφορετικές απόψεις που ακούγονται και το γενικότερα αλαλούμ που επικρατεί, κυρίως γιατί…εκλογές, (παρότι πάλι τις προέβλεψε ο κος Μητσοτάκης), δεν έρχονται, οδηγούν τη Νέα Δημοκρατία σε εξάρσεις «πολιτικού διπολισμού», με απρόβλεπτες συνέπειες στην…ψυχολογία, κυρίως των ψηφοφόρων της, που αρχίζουν και βλέπουν τα φαινόμενα διάλυσης και αλλαγής πολιτικής ταυτότητας.
Σε αυτό κυρίως συντελεί και η αντίληψη περί «αναγκαστικού πολιτικού αλτσχάιμερ»που επιχειρούν να επιβάλλουν στους ψηφοφόρους τους ηγετικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Εκείνος που δεν θα επέστρεφε πότε στην Νέα Δημοκρατία, (σύμφωνα με δήλωσή του), εκείνος που έριξε μια νόμιμη κυβέρνηση, με το πρόσχημα της ονομασίας των Σκοπίων, εκείνος που ανέβηκε στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, σε ένα παιγνίδι μπιλιάρδου, αφού οι Καραμανλικοί τον ψήφισαν αναγκαστικά, γιατί δεν ήθελαν την κα Μπακογιάννη, ο Αντώνης Σαμαράς λοιπόν, ομιλεί περί της αναγκαιότητας σύμπραξης της Νέας Δημοκρατίας, με το μόρφωμα της κας Φώφης Γεννηματά, του Κώστα Σημίτη, του Ευάγγελου Βενιζέλου -όσο μένει τουλάχιστον εκεί- του Γιώργου Παπανδρέου και όλων των υπολοίπων, που ο ελληνικός λαός έχει καταδικάσει επανειλημμένως με την ψήφο του.
Το «αναγκαστικό αλτσχάιμερ», που επιχειρούν στη Νέα Δημοκρατία να επιβάλλουν στους οπαδούς τους, προέρχεται κυρίως από την αδυναμία του κου Μητσοτάκη, να συσπειρώσει τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι προβάλλουν, ως εναλλακτική μοναδική λύση, την συμμαχία με όλους αυτούς, που στην ουσία έριξαν την Νέα Δημοκρατία του Κ.Καραμανλή.
Επιχειρούν δε να μας πείσουν, ότι θα κυβερνήσουν με όλους αυτούς που …τους κυνηγούσαν πριν από λίγα χρόνια.
Eπιπροσθέτως επιχειρούν να μας πείσουν ακόμα και μετά το ολέθριο παράδειγμα συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, που οδήγησε την Νέα Δημοκρατία στα μικρότερα ποσοστά της ιστορίας της, από τα οποία μάλιστα δεν έχει ξεφύγει και τον Βενιζέλο στην διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
Τόσο επιτυχημένες συνταγές…
Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας καλούνται κατ’ ουσίαν, να απαλλαγούν από την ιδεολογία τους και να ταυτισθούν με ό,τι αναχρονιστικό και πεπαλαιωμένο υφίσταται έστω και σε μικρά ποσοστά, στην πολιτική ζωή του τόπου.
Κι όλα αυτά….για να φύγει ο Σύριζα. Να φύγει δηλαδή ο Σύριζα και να’ρθει το ΠΑΣΟΚ του …Μητσοτάκη.
Με απλά λόγια, να υιοθετήσουμε το «πολιτικό αλτσχάιμερ» για να ξεχάσουμε τι πέρασε ο τόπος και η παράταξή μας από τον Γιωργάκη και τον Σημίτη, αλλά ταυτόχρονα να δεχθούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην πλήρη αδυναμία, να σχηματίσουμε κυβέρνηση και να κυβερνήσουμε αυτόνομα, γιατί δεν μπορέσαμε να πείσουμε τους δικούς μας ψηφοφόρους, να επιστρέψουν.
Κι όλα αυτά για να έχουμε την «επιτυχία» να φύγει ο Σύριζα.
Η δημιουργία κι άλλων δεξιών σχηματισμών θα επιφέρει αναγκαστικά πλέον για τον κο Μητσοτάκη την περαιτέρω σύσφιξη σχέσεων με το μόρφωμα της κας Γεννηματά.
Κι αυτό διότι όπως όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης καταδεικνύουν ο κος Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έπαιξε καν το χαρτί της αυτοδυναμίας δίνοντας ένα νέο όραμα στον Ελληνικό λαό, όντας αδύναμος να συσπειρώσει ακόμα και τους ψηφοφόρους του κόμματος, που του παραχωρήθηκε.
Όσοι θεωρούσαν περίπατο της Νέας Δημοκρατιας τις επόμενες εκλογές είναι σαφές ότι προβληματίζονται πλέον, εάν δεν έχουν πεισθεί ήδη για τα χειρότερα.
Αυτά τα χειρότερα δυστυχώς για την παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή…έρχονται «οσονούπω στρατηγέ μου»…