…τρεις μήνες μετά, ο Μαντέλης δέχεται τις περιβόητες χορηγίες. Παίζει με τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, συνεχίζει την διαχρονική εξαπάτηση από την εποχή που ήταν πρόεδρος του ΟΤΕ.
Η ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΑΠΑΝΤΗΘΗΚΕ ΕΠΙΣΗΜΩΣ από τον ίδιο, άρα γνώριζε πολύ καλά το σκάνδαλο της Siemens και τους χρηματισμούς επί υπουργείας του. Έρχεται λοιπόν σήμερα να μας πείσει ότι “δεν γνώριζε” και ότι η μίζα της ντροπής ήταν μία “αθώα χορηγία”.
Είχε και το θράσος να απειλήσει με αγωγές τον Καμμένο, δημοσιογράφους και όποιον άλλο τον κατηγορούσε για αποδέκτη μαύρου χρήματος.
Το ερώτημα λοιπόν απευθύνεται σε όσες από τις “αρχές” αυτής της χώρας έχουν μείνει όρθιες: ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ; Αυτή την στιγμή που μιλάμε, ο κύριος αυτός αναπνέει και κινείται δίπλα στον Έλληνα εργαζόμενο τον οποίο η αθώα του χορηγός ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΕ.
Αυτός ο άνθρωπος ομολόγησε ότι γνωρίζει για τις μίζες εκατομυρίων που δόθηκαν σε άλλα πολιτικά πρόσωπα. ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ;
ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΘΑ ΑΝΕΧΤΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΡΑΒΕΛΑ ή Χριστοφοράκο όταν αυτή την στιγμή διαλύετε το παρόν του με τα απάνθρωπα μέτρα της ντροπής; Όταν υποθηκεύετε τον μέλλον του κλένοντας του την σύνταξη; Είστε γελασμένοι.
Δείτε την απόδειξη μέσα από τα πρακτικά και αύριο θα βρίσκεται στα χέρια μας και το ντοκουμέντο:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Στο Υπουργείο Μεταφορών είχατε την ευθύνη του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάστιος Μαντέλης): Ναι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Σας ερωτώ διότι στις 16.6.1998, πριν δηλαδή αρχίσετε να μαζεύετε χρήματα για τον προεκλογικό σας αγώνα που θα ερχόταν αργότερα, σας κατέθεσα μία ερώτηση και αίτηση καταθέσεως εγγράφων με αριθμό 8583/16.6.1998 και απευθύνεται σε σας ως Υπουργό Μεταφορών, στον Υπουργό Δικαιοσύνης και λέει: Μετά από απάντηση της 2018 ερώτησης στη Βουλή στον Υπουργό Δικαιοσύνης απάντησε ότι έλαβε για την υπόθεση Σωκράτη Κόκκαλη κύριου προμηθευτή του δημοσίου στις τηλεπικοινωνίες και τα συστήματα πληροφορικής στο Υπουργείο Οικονομικών κλπ, ότι άνοιξαν οι λογαριασμοί, ο λογαριασμός του κ. Σωκράτη Κόκκαλη με αριθμό 709 και η ερώτηση έλεγε ποιοι πήραν χρήματα στην HANDELSBANK BERLIN με αριθμό 60011025, τον λογαριασμό σε δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών στην CEMICAL BANK με αριθμό 2209, στην UNITED ONERSEAS του Λονδίνου 8785, στην PEKIN DISCOUNT BANK της Γενεύης 18893, στην TRADE AND DEVELOPMENT BANK της Ελβετίας με 128875, της CHEMICAL BANK του Λονδίνου με αριθμό 2502115, της BSI της Λωζάνης επ’ ονόματι της εταιρείας INTELLECT SIA, στην SWISS BANK με αριθμό 2209 και σε ανώνυμο λογαριασμό 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα, στην ερώτηση που σας απευθύνω, πέραν των δηλώσεων για τους αποδέκτες Έλληνες αξιωματούχους που κατέθεσε ο υπάλληλος Στάζι Χέλμουτ Φόκτς που είχε συλληφθεί εδώ στην Ελλάδα, είχε δημοσιοποιηθεί ότι δόθηκαν και χρήματα από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ σε πολιτικά πρόσωπα. Ένα εξ αυτών ήταν 6 εκατομμύρια δολάρια που διακινήθηκαν από τροφοδότη λογαριασμών σε διευθυντή πολιτικού γραφείου Υπουργού, σε σύμβουλο Υπουργού, σε δήμαρχο Βορείων Προαστίων, σε στελέχη του ΟΤΕ και σε έναν δημοσιογράφο. Η ερώτηση νούμερο πέντε είναι ποια η στάση του τότε και ως την 4/3/1988 Προέδρου του ΟΤΕ κ. Μαντέλη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Συγκοινωνιών σχετικά με τη σύμβαση. Ερωτάται επίσης και ζητά να κατατεθεί στη Βουλή -που δεν το καταθέτετε- την επιστολή σας στις 7.9.1987 προς τον τότε Υπουργό για το ίδιο θέμα.
Όλα αυτά τα ρωτούσα, διότι προέκυπταν από καταθέσεις στη Γερμανία πριν εσείς πάρετε τη χορηγία ότι κάποιοι στη Γερμανία είχαν δηλώσει πως χρηματοδοτούσαν Έλληνες πολιτικούς μεταξύ αυτών και εσάς για τις συμβάσεις.
PM
(4GM)
Το δε 1988, επειδή είπατε προηγουμένως «δεν είχα καμία σχέση πριν γίνω Υπουργός το ’97», ήσασταν εσείς ο κύριος χειριστής εκ μέρους του Ο.Τ.Ε. σαν Πρόεδρος του Ο.Τ.Ε. των προγραμματικών συμβάσεων. Μετά από τόσα χρόνια και αφού προκύπτουν αυτά τα 200.000 καταρχήν, τι έχετε να πείτε για εκείνη την υπόθεση;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Έχω να πω ότι όλα αυτά που αναφέρετε δεν τα γνωρίζω και δεν έχουν καμία σχέση με μένα. Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι λογαριασμοί που μνημονεύετε και ξέρω ότι αν αναφέρεστε στην περίοδο 1987-88, τότε ήμουν Πρόεδρος του Ο.Τ.Ε. και δεν υπήρχε καμία προγραμματική σύμβαση αλλά πήραμε απόφαση για την ΕΛΒΥΛ και λύσαμε ένα τεράστιο πρόβλημα που υπήρχε εκείνη την περίοδο. Ας σημειωθεί ότι όταν είπα ότι ανοίγω τους λογαριασμούς μου και τους έχω στη διάθεσή σας, εννοώ διαχρονικά. Θα διαπιστώσετε έτσι όλη την πορεία και θα δείτε εάν υπάρχει τίποτε απ’ όλα αυτά τα οποία θέλετε να υπαινιχθείτε. Αν θέλετε να σας πω ό,τι έχω να πω για εκείνη την περίοδο…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Για να σας προφυλάξω θα πω ότι υπάρχει δική σας απάντηση εδώ και η απάντηση του μακαρίτη Ευάγγελου Γιαννόπουλου, τότε Υπουργού Δικαιοσύνης.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Ρωτήθηκα για το διαγωνισμό της ΕΛΒΥΛ. Ο διαγωνισμός αυτός προκηρύχθηκε το 1978 και επί δέκα χρόνια δεν μπορούσε να κατακυρωθεί, να λήξει διότι η φύση του διαγωνισμού αυτού ήταν αδιέξοδη. Ήταν ένας διαγωνισμός που έλεγε ότι πρέπει να εισαχθεί η ψηφιακή τεχνολογία στην Ελλάδα και ως τρόπος για να εισαχθεί η ψηφιακή τεχνολογία στην Ελλάδα είχε προκηρυχθεί από τους διαγωνισμούς. Έλεγε ότι θα κτισθεί ένα εργοστάσιο σαν ντουβάρια από έναν οίκο ο οποίος το εργοστάσιο σαν ντουβάρια θα το παραδώσει στην ΕΛΒΥΛ που ήταν θυγατρική του Ο.Τ.Ε. και θα έδινε ταυτόχρονα και 150.000 ψηφιακές παροχές για να ξεκινήσει η δουλειά. Λέγαμε λοιπόν ότι θα κάναμε μεταφορά τεχνολογίας με το να χτίσουμε ένα εργοστάσιο το οποίο θα ανήκε σε θυγατρική του Ο.Τ.Ε.. Θα χτίζαμε ένα άλλο κρατικό μονοπώλιο στο οποίο μοναδικός προμηθευτής θα ήταν εκείνος που θα προέκυπτε από εκείνο το διαγωνισμό και θα είχαμε το εξής παράδοξο φαινόμενο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Μη λέμε όλη την ιστορία. Αν δεν υπήρχε η ιστορία της ΕΛΒΥΛ…
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Σας απαντώ σ’ αυτό που με ρωτήσατε. Είχαμε λοιπόν ένα πλήρες αδιέξοδο επί δέκα χρόνια. Είχαμε επανειλημμένες επιλογές, διαλογές, ποιος θα μπει, ποιος θα αναλάβει, κάθε χρόνο να αλλάζουν το ποιοι ήταν πρώτοι, ποιοι ήταν δεύτεροι διότι οι τεχνολογίες ήρχοντο και παρήρχοντο διότι ήταν η αρχή της ψηφιακής τεχνολογίας και το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν ότι θα αναθέταμε σ’ έναν οίκο του εξωτερικού να χτίσει ένα εργοστάσιο το οποίο θα ήταν κρατικό μονοπώλιο και το οποίο θα ήταν κάθετο κρατικό μονοπώλιο με τον Ο.Τ.Ε. στο οποίο μοναδικό πρόσβαση θα είχε ο ξένος ανταγωνιστής, η ξένη εταιρεία και μ’ αυτό τον τρόπο περιμέναμε να κάνουμε μεταφορά τεχνολογίας στην Ελλάδα. Δεν θέλω να το κατακρίνω. Η σύλληψη ήταν σύλληψη του ’78 και επομένως είχε τις αδυναμίες της, αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι για εκείνο το διαγωνισμό έπρεπε να βρεθεί μία λύση και η λύση η οποία βρέθηκε…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κύριε Μαντέλη, ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η ανάπτυξη της ΕΛΒΥΛ. Μη μας λέτε τώρα τέτοια γιατί κι εμείς από δω είμαστε. Το θέμα της ΕΛΒΥΛ και της ανάπτυξης της τεχνολογίας στην Ελλάδα ξεκίνησε όντως το ‘78 και ήταν δική σας προεκλογική δέσμευση την οποία καταργήσατε το 1988 και μάλιστα πηγαίνατε και παραπέρα. Είχε τη δυνατότητα η Ελλάδα με διεθνή συνεργασία… Κύριε Καμμένε, με συγχωρείτε, αλλά δεν μπορώ να ακούω πράγματα που…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Το ’86…
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Σας απάντησα ευθέως τι έγινε. Εκείνη την περίοδο ελήφθη μία απόφαση να μην είναι ένας ανταγωνιστής αλλά να επιλεγούν οι δύο πρώτοι του διαγωνισμού, αυτοί που προέκυπταν από το διαγωνισμό, οι δύο πρώτες τεχνολογίες από το διαγωνισμό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Γιατί, κύριε μάρτυς; Για να έχουμε δύο προμηθευτές και δύο τεχνολογίες αντί για μία.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Για να έχουμε εκείνη την περίοδο δύο τεχνολογίες, τις κορυφαίες, αυτές που προέκυπταν από το διαγωνισμό και όχι μία, για να έχουμε ανταγωνισμό, να έχουμε δύο τεχνολογίες. Ήταν εκείνες που έβγαιναν σε όλες τις διαδικασίες με τις αλλεπάλληλες επιτροπές. Η τεχνολογία AXE της ERICSSON και η τεχνολογία της SIEMENS έβγαιναν πρώτες σε όλους τους διαγωνισμούς και κλήθηκαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις στην Ελλάδα αυτές οι εταιρείες και να επενδύσουν το 50% του ποσού της προμήθειας στην Ελλάδα και έτσι έγινε. Αυτή είναι η ιστορία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Αν δεν υπήρχε η απόφαση για την ΕΛΒΥΛ και αν δεν υπήρχε η απόφαση της 16/7/1986 που αποφάσισε τα δύο ψηφιακά, το ΑΧΕΙΚ 10 και το AWSD της SIEMENS, τότε θα είχαμε προγραμματικές συμφωνίες;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Δεν συνδέονται.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Αν υπήρχε η ΕΛΒΥΛ και αν υπήρχε ένα ελληνικό εργοστάσιο που έκανε την παραγωγή, θα προχωρούσαμε στις προγραμματικές συμφωνίες με τη SIEMENS και την INTRACOM; Αυτό είναι το ερώτημά μου.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Η απάντηση είναι ότι δεν μπορούσε να υπάρχει κρατικό εργοστάσιο καθετοποιημένο με τον Ο.Τ.Ε. κάτω από συνθήκες ανταγωνισμού που να παράγει ψηφιακή τεχνολογία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Εσείς πού ήσασταν τότε;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Εγώ μέχρι το ’88 ήμουν Πρόεδρος του Ο.Τ.Ε..
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Άρα έχετε άμεση εμπλοκή από την αρχή της ιστορίας και όχι το ’97 που αναλάβατε Υπουργός Μεταφορών.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Ναι, αλλά αυτό δεν είναι κρυφό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Είπατε προηγουμένως «εγώ δεν είχα καμία εμπλοκή, άρα δεν μπορούσα να έχω καμία σχέση μέχρι να αναλάβω Υπουργός».
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Με αυτά που λέτε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Με αυτά που λέω. Εδώ όμως σας κάνω ερώτηση εγώ τρεις μήνες πριν πάρετε τα λεφτά, 16/6/1998 -την καταθέτω στην Επιτροπή της Βουλής- και μάλιστα σας ερωτώ για πληρωμές σε εκείνη την εποχή που ήσασταν στον Ο.Τ.Ε. σε στελέχη του Ο.Τ.Ε. από ένα συγκεκριμένο λογαριασμό, τον 709, με δικαίωμα υπογραφής των Κόκκαλη, Δημητριάδη και του Γερμανού Μπιτενβέρνερ για στελέχη του Ο.Τ.Ε.. Σας ερωτώ ποιες ήταν οι κινήσεις των επίμαχων λογαριασμών το Μάιο του ’87 που γίνονται οι πρώτες εισηγήσεις στον Ο.Τ.Ε. για την απευθείας ανάθεση 200.000 ψηφιακών παροχών στην INTRACOM και στη SIEMENS. Μου απαντά ο μακαρίτης ο Γιαννόπουλος ότι «άμεσα δίνω εντολή στο Γεώργιο Ναυπλιώτη και στον ειδικό ανακριτή Χρήστο Γεωργατόπουλο να προχωρήσουν στον έλεγχο», οι γερμανικές αρχές δίνουν όλο το φάκελο δωροδοκίας-δωροληψίας στη δικογραφία που βρίσκεται στο εφετείο για αρκετά χρόνια μέχρι να παραγραφούν και παραγράφεται το αδίκημα εν συνεχεία της επόμενης δικογραφίας για τον Πρόεδρο της INTRACOM μία μέρα μετά από τη λήξη της ημερομηνίας παραγραφής. Δεν ξέρετε αυτή την απόφαση;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Όχι, δεν τα ξέρω αυτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Καταθέτω, κύριε Πρόεδρε, για να δοθούν στους συναδέλφους, την ερώτηση από τον κύριο Μαντέλη, την απάντηση του μακαρίτη του Γιαννόπουλου και την απάντηση του κυρίου Μαντέλη όπου πριν φανεί για τα 200.000, για τα χρήματα που σήμερα συζητούμε καταρχήν, είχε γνώση ο κύριος Μαντέλης ότι υπήρχε όχι απλώς η φημολογία, αλλά υπήρχε κοινοβουλευτικός έλεγχος γιατί κάποιοι στη Γερμανία είχαν μιλήσει για μίζες που δίνονταν σε στελέχη του Ο.Τ.Ε., ιδιότητα την οποία κατείχε τότε ο κύριος μάρτυς.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε. Μία ρητή απάντηση: Σχετικά μ’ αυτές τις καταγγελίες στις οποίες αναφέρεται ο κύριος Βουλευτής, εγώ δεν ήξερα περιστατικά που να επιβεβαιώνουν ή όχι αυτές τις καταγγελίες. Δεν ήξερα το περιεχόμενο όλων αυτών που αναφέρει…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Δεν ξέρατε την ερώτηση που σας έκανα και που μου υπογράφετε την απάντηση;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Δεν με ρωτάτε αν ξέρω την ερώτηση. Με ρωτάτε αν ξέρω το περιεχόμενο της ερώτησης. Την ερώτηση προφανώς μου τη στείλατε, αλλά το περιεχόμενο της ερώτησης…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Με συγχωρείτε, κύριε μάρτυς. Αν ήμουν εγώ Υπουργός και μου έλεγαν ότι ο διευθυντής του γραφείου μου πήρε τα λεφτά αυτά, δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να μην πάρω χορηγία των 200.000 μετά από τρεις μήνες ή τουλάχιστον να προσέλθω στη δικαιοσύνη; Δεν είναι λογικό αυτό που σας ρωτάω; Δηλαδή δεν φοβηθήκατε να πάρετε τη χορηγία όταν ξέρατε ότι πριν από τρεις μήνες που ήσασταν Υπουργός είχε ξεκινήσει μια ολόκληρη ιστορία και υπήρχαν αυτά και άλλα περιστατικά όπως το περιστατικό επί AMRO; Τα λεφτά που πήραν στα χέρια τους τότε ο μακαρίτης Τόμπρας και άλλοι δύο υπάλληλοι του Ο.Τ.Ε. που τους είχατε υπό τη διοίκησή σας τα ξέρετε; Τα πήραν τότε από…
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Ασφαλώς και δεν ξέρω για χρήματα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Δεν ξέρετε για την απόφαση; Αφού έχετε καταθέσει στο δικαστήριο.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Ασφαλώς και δεν ξέρω για χρήματα που να πήραν οι άνθρωποι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Δεν ξέρετε ότι υπάρχει απόφαση δεδικασμένη για τον Τόμπρα, για την IBN AMRO και για την υπόθεση Μάνεση εκείνη την εποχή που δόθηκαν λεφτά και ότι υπάρχει καταδικαστική απόφαση; Δεν τα ξέρετε. Προχωράμε.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Σας είπα πολύ απλά ότι αυτά που θεωρείτε ότι ήταν σε δική μου γνώση, δεν ήταν σε δική μου γνώση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Εκτιμάται αυτό.
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Και δεν ξέρω και τι έχει γίνει. Πώς είναι δυνατό να μου λέτε αυτά τα πράγματα;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ήσασταν Πρόεδρος του Ο.Τ.Ε. και καταδικάστηκαν τρία στελέχη σας που απομακρύνθηκαν. Εσείς δεν ξέρατε ότι εκείνη την εποχή υπήρχε δικογραφία και υπήρχε καταδίκη και υπήρχαν λεφτά που βρέθηκαν από την IBN AMRO για μίζες στον Ο.Τ.Ε.;
ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Μαντέλης): Εγώ ξέρω ότι δεν είμαι καθόλου αναμειγμένος σ’ αυτά τα ζητήματα. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτά τα οποία σας εξέθεσα και τα οποία συζητάμε τώρα.