Του Κώστα Βαξεβάνη
Ματαιώνονται τελικώς οι εκλογές συνέδρων για το Κίνημα της Αλλαγής, το οποίο φιλοδοξεί να είναι ο εκφραστής της περίφημης και αναζητούμενης Κεντροαριστεράς.
Πριν αλέκτωρ λαλήσει, απαρνήθηκαν ακόμη και τις προφάσεις και επιδόθηκαν στο αναμενόμενο που δεν είναι τίποτα άλλο από το μοίρασμα της ξεφτισμένης καρέκλας της μικροεξουσίας. Χρειάστηκε να απομακρυνθούν ελάχιστα από τις ενοποιητικές κοινές αντικυβερνητικές θέσεις για να λύσουν ένα βασικό πολιτικό και οργανωτικό τους θέμα και έγιναν από πέντε χωριά χωριάτες. Κατά άλλα θα ενωθούν για να σώσουν τη χώρα.
Η προσπάθεια της Φώφης Γεννηματά , να καπελώσει το Κίνημα Αλλαγής με παλαιοπολιτικές κινήσεις απαλλαγής από τους απαιτητικούς συμμάχους, αποκάλυψε πολύ γρήγορα πως η περίφημη Κεντροαριστερά, για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι παρά Κίνημα Απαλλαγής από το παλιό αμαρτωλό ΑΦΜ και κυρίως τις μνήμες. Πίσω από αυτό το οποίο εμφανίζεται ως «ελπιδοφόρα πολιτική κίνηση» βρίσκεται ο πασοκικός παλιαοκομματισμός ο οποίος στα χέρια της γυμνασιακής πολιτικής συγκρότησης της Φώφης μοιάζει πολιτική γελοιότητα. Όσο μάλιστα ο Βενιζέλος γίνεται τεράστια γέφυρα του εαυτού του με τη ΝΔ , τόσο το Φωφικό ΠΑΣΟΚ κόβει τις γέφυρες με την πραγματικότητα. Στο πολιτικό τσίρκουλο που εξελίσσεται, ακόμη και ο Σταύρος Θεοδωράκης, μοιάζει με το Μεγάλο Τιμονιέρη της πολιτικής, επιχειρώντας να διατυπώσει δύο τρεις πολιτικές θέσεις προς συζήτηση που αφορούν το Μακεδονικό, τη Novartis και οι οποίες θα διαφοροποιούν το χώρο από την εικόνα μιας αντικυβερνητικής σαλάτας που συνοδεύει το κύριο πιάτο του Κυριάκου.
Για τη Φώφη όλα αυτά φαντάζουν πυρηνική φυσική. Απλώς μετρά καρέκλες στο νέο χώρο που θα την διατηρούν στην κομματική εξουσία του νέου brand name. Όσο μοροφοποιείται η διαδικασία οργανωτικής συγκρότησης του νέου φορέα, τόσο θα αποκαλύπτεται η πολιτική μη συγκρότηση. Η Φώφη θα βγάζει παιδικούς πολιτικούς λόγους που έχει προβάρει στον καθρέφτη για να δηλώσει πως αυτή είναι το κίνημα και το ξεκίνημα, ο Βενιζέλος θα έχει κάθε λόγο να χαίρεται και οι υπόλοιποι θα αναρωτιούνται «πού μπλέξαμε». Ακόμη και αυτοί που επειδή ντρέπονται να πουν ότι είναι ΠΑΣΟΚ περιμένουν να εξωτερικευτούν ως κάποιο Κίνημα, εξαιτίας της γελοιότητας των εσωκομματικών συνθηκών που δεν ανταποκρίνονται στην μεγάλη μιντιακή προσδοκία, θα συνθλίβονται στο μοιραίο δίλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης.