Της Μαρινίκης Κολιαράκη
Στις 20 Απριλίου συμπληρώνονται δύο χρόνια από την πρώτη συνεδρίαση της δίκης της Χρυσής Αυγής. Πολύ υποστήριζαν τότε ότι δε θα βγει τίποτα, ότι τα στοιχεία είναι σαθρά και δε δένουν μεταξύ τους, ώστε να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης. Ο Υπουργός Δημοσίας Τάξης Νίκος Δένδιας συγκέντρωσε τριάντα δύο δικογραφίες και τις διαβίβασε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Σήμερα έχουν συμπληρωθεί 144 δικάσιμοι. Ο συνολικός αριθμός των υποθέσεων, μαζί με όσες ενσωματώθηκαν στην πορεία της δίκης ξεπερνούν τις εκατό.
Τα στοιχεία που έχουν προκύψει είναι συντριπτικά για τη Χρυσή Αυγή αν και οι βουλευτές και δράστες πολλών από τις υποθέσεις συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα βουλευτικά τους δικαιώματα.
Τη 16η ημέρα αναγνώστηκε το κατηγορητήριο «καθόσον είναι στα περισσότερά του σημεία επαναλαμβανόμενο διότι πολλοί κατηγορούμενοι κατηγορούνται για τις ίδιες πράξεις επομένως ανά κατηγορούμενο επαναλαμβάνεται αυτολεξεί και διαφοροποιείται μόνο στα σημεία που κάποιοι κατηγορούμενοι έχουν τελέσει και επιπλέον αδικήματα εκτός από τις 4 μεγάλες υποθέσεις που εξετάζονται στην παρούσα δίκη (επίθεση κατά Αιγύπτιων αλιεργατών, επίθεση κατά μελών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ένταξη και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης).» όπως αναφέρει το goldendawnwatch.org.
Μία-μία εκδικάστηκαν οι τρεις από τις τέσσερις μεγάλες υποθέσεις. Πρώτα η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μετά η δολοφονική επίθεση κατά των Αιγύπτιων αλιεργατών και τέλος η επίθεση σε μέλη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα. Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις κρατουμένων, όλα τα δικαιώματα των προφυλακισμένων της Χρυσής Αυγής έγιναν σεβαστά και αποφυλακίστηκαν μετά την πάροδο 18 μηνών, μέχρι να τελεσιδικήσει η δίκη. Οι προκλητικές συμπεριφορές, η τρομοκρατία και οι επιθέσεις δεν έλειψαν από τη μεριά των κατηγορουμένων και μάλλον εντάθηκαν όσο έρχονταν στην επιφάνεια αδιάψευστα στοιχεία. Κανένας δεν ξεχνάει το θράσος του χρυσαυγίτη που απευθυνόμενος στη Μάγδα Φύσσα είπε «Που είναι ο Παύλος σου τώρα;», ενώ έχουν αποκαλυφθεί πολλά στοιχεία για τα τάγματα εφόδου και τη δομή της οργάνωσης.
Αποκαλυπτικά ήταν τα στοιχεία που ήρθαν στο φως κατά την εκδίκαση της επίθεσης στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ, όπου το καλοκαίρι του 2013 και ενώ ήταν σε εξέλιξη μάθημα αγγλικών στο οποίο συμμετείχαν και μικρά παιδιά, τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής επιτέθηκε στο χώρο και τραυμάτισε σοβαρά έναν ενήλικο και λιγότερο σοβαρά δύο ανήλικα άτομα που βρίσκονταν εκεί, ενώ οι μαθητές και οι καθηγήτρια κλειδώθηκαν στην τουαλέτα για να προστατευθούν. Πέντε μέλη της Χρυσής Αυγής παραδέχτηκαν τη συμμετοχή τους στη μοτοπορεία που κατέληξε στο ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ, ενώ από το κινητό του Γιάννη Λαγού προκύπτουν κάποια στοιχεία, τα οποία αξιολογούνται ως πολύ σημαντικά για το κατηγορητήριο καθώς έπονται επιθέσεων που αποδίδονται στη Χρυσή Αυγή. Δυο ημέρες μετά τα γεγονότα, ο Γιάννης Λαγός φέρεται να λαμβάνει το εξής μήνυμα: «Πλάκα πλάκα το συνεργείο στην Ηλιούπολη είχε δουλειά. 50 μηχανάκια. Γράφανε ότι διακόψατε το μάθημα των αγγλικών. Δηλαδή τους αλλάξετε λάδια και τους γρασάρατε;». Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι διέκριναν στη μοτοπορεία τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής Γιάννη Λαγό και Νίκο Μίχο. Το 2014 η ΕΦ.ΣΥΝ. αποκάλυπτε ότι στα αυτοκίνητα που καταγράφηκαν από την αστυνομία υπήρχε το βουλευτικό αυτοκίνητο του Γιάννη Λαγού.
Το ότι η κοινοβουλευτική δραστηριότητα της οργάνωσης δεν είναι διακριτή από την δράση της στο δρόμο αποκαλύφθηκε πρόσφατα και από άλλο ένα γεγονός. Ο Χρήστος Ζέρβας, προφυλακισμένος για τη δολοφονική επίθεση σε φοιτητή, ήταν μετακλητός υπάλληλος της Βουλής των Ελλήνων στο γραφείο του Νίκου Μιχαλολιάκου. Ο ίδιος φαίνεται να είχε στενή επικοινωνία με τον πυρηνάρχη του εγκληματικού τάγματος της Νίκαιας, Γιώργο Πατέλη, καθώς έχει έρθει στο φως μεταξύ τους συνομιλία λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η αποκάλυψη της συνομιλίας αποτελεί ένδειξη ότι ο αρχηγός της Χ.Α. ήταν ενήμερος για κάθε μία εγκληματική πράξη της οργάνωσης.
Ενώ πολλά βίντεο έχουν έρθει στο φως και καταδεικνύουν το ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης, η παρουσία της στην κοινωνική και πολιτική ζωή συνεχίζει να προκαλεί. Παρ’ όλα αυτά δε διστάζουν να απαιτούν προστασία της δικαιοσύνης και την τήρηση της αστικής νομιμότητας σε ότι αφορά την ιδιότητά τους ως πολιτικό κόμμα. Τέτοια περίπτωση είναι η μήνυση στο δήμαρχο Πατρών Κώστα Πελετίδη, ο οποίος απαλλάχθηκε με πανηγυρικό τρόπο από τις κατηγορίες. Όμως πως μπορεί κανείς να εκλάβει και τη μήνυση του Γιάννη Λαγού στην Τατιάνα Στεφανίδου λίγες ώρες αφού βγήκε στη δημοσιότητα βίντεο, στο οποίο ο ίδιος με τραμπούκικο τρόπο φωνάζει και χτυπάει δασκάλους και γονείς στην είσοδο ενός δημοτικού σχολείου, τη στιγμή μάλιστα που μικρά παιδιά βρίσκονται εντός του κτιρίου.
Καθώς η δίκη πλησιάζει στο τέλος και η πολύπλευρη εγκληματική δράση του καθένα αποκαλύπτεται, η Χρυσή Αυγή φαίνεται να προβαίνει σε κινήσεις πανικού για να επιδείξει τη δύναμή της. Σε κοινωνικό επίπεδο οι ιδέες της Χρυσής Αυγής δεν έχουν την αποδοχή που είχαν. Είναι ενδεικτικό ότι στις 24 Μαρτίου μαθεύτηκε ότι ο Δήμος Καλλιθέας είχε δώσει άδεια στη Χρυσή Αυγή να καταθέσει στεφάνι. Ο συγκεντρωμένος κόσμος την επόμενη μέρα τους ανάγκασε να μην εμφανιστούν. Αντίστοιχο περιστατικό συνέβη στο Βόλο, όταν οι βουλευτές Ηλίας Κασιδιάρης και Παναγιώτης Ηλιόπουλος φυγαδεύτηκαν από τοπικό κανάλι τη στιγμή που έδιναν συνέντευξη. Στο πεδίο της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων φαίνεται, τουλάχιστον προς το παρόν, να έχουν χάσει το έρεισμά τους, αφού οι εικόνες της θερμής υποδοχής μικρών προσφυγόπουλων στα σχολεία, αντέστρεψαν το κλίμα που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί αρχικά.
Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ αισιόδοξα αλλά δεν είναι. Μπορεί στην Καλλιθέα το αντιφασιστικό κίνημα να «έκοψε τη φόρα» στη Χρυσή Αυγή, όμως την ίδια ώρα στη Νέα Φιλαδέλφεια οι εορτασμοί πραγματοποιήθηκαν σε κλίμα τρομοκρατίας, με μια μάζα «αγανακτισμένων οπαδών» να φωνάζει συνθήματα εναντίον του δημάρχου Άρη Βασιλόπουλου. Ο ίδιος και άλλα μέλη του δημοτικού συμβούλιου έγιναν αντικείμενα βίαιων και τραμπούκικων επιθέσεων, μέχρι η υπόθεση του γηπέδου να περάσει στο Υπουργείο Υποδομών…
Οι επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους μέσα στη νύχτα δείχνουν ότι η οργάνωση επιστρέφει στον τόπο από όπου ξεκίνησε, δηλαδή στο δρόμο. Αυτό επιβεβαιώνει και η παρουσία τους στα διόδια τις ημέρες του Πάσχα. Η οργάνωση ανακτά τον περισσότερο «ακτιβιστικό» χαρακτήρα της. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σε επίπεδο δημόσιας σφαίρας δεν θα υπάρξει μια άλλη, πιο «σοβαρή» έκφραση του φασισμού για να καλύψει το κενό.
Με το φασισμό δεν τελειώσαμε, απλώς ετοιμάζεται να φορέσει το νέο του ένδυμα. Είναι αυτό που λέει ο ποιητής: «Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, μα όχι και το μίσος του για μένα».