Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει η ευρωκάλπη να γίνει η απτή απόδειξη της «απάτης» των δημοσκοπήσεων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει τα ρέστα του στο αφήγημα του «ρεύματος νίκης» της ΝΔ, και οι επόμενες 70 μέρες θα αποτελέσουν το πεδίο μιας σφοδρής προεκλογικής σύγκρουσης με έντονα χαρακτηριστικά προσωπικής πολιτικής αναμέτρησης ανάμεσα στους δύο αρχηγούς.
Για το Μαξίμου, εάν ο πρωθυπουργός δεν επιφυλάσσει κάποιον θεαματικό αιφνιδιασμό, ο χρόνος των εθνικών εκλογών έχει κλειδώσει και είναι ο Οκτώβριος και το τέλος της τετραετίας. Ένας από τους βασικούς λόγους αυτής της επιλογής – πέραν της πεποίθησης ότι ο επιπλέον χρόνος ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ για να δει να αποδίδουν τα φιλολαϊκά μεταμνημονιακά μέτρα – είναι πως στην κυβέρνηση όντως θεωρούν ότι η εικόνα των δημοσκοπήσεων είναι πλασματική. Και θέλουν να «κόψουν τον αέρα» τη ΝΔ στην κάλπη των ευρωεκλογών πετυχαίνοντας μια διαχειρίσιμη διαφορά.
Με αυτό το δεδομένο ο πήχης που μπαίνει από το κυβερνητικό επιτελείο για τις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου είναι μια διαφορά μικρότερη των 5 μονάδων, ποσοστά άνω του 20% για τον ΣΥΡΙΖΑ και κάτω του 30% για τηΝΔ, καθώς και η εκλογή τουλάχιστον πέντε ευρωβουλευτών. Παράλληλος, και «ρεαλιστικός» όπως περιγράφεται από κυβερνητικές πηγές, στόχος είναι στις αυτοδιοικητικές εκλογές να περάσουν στον δεύτερο γύρο οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ στους μεγάλους δήμους, γεγονός που θα αφήνει απολύτως ανοιχτό το παιχνίδι για τη δεύτερη Κυριακή.
Για να πετύχει τους στόχους αυτούς, ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει σε δύο «χαρτιά». Το πρώτο, ως σταθερή πολιτική αξία, θεωρείται ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ο Αλέξης Τσίπρας θα πάρει και πάλι πάνω του το κύριο βάρος της εκλογικής μάχης καθώς, παρά τη φθορά της εξουσίας, θεωρείται πως διατηρεί προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο πολύ ισχυρότερο από εκείνο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο πλαίσιο αυτό οι παρεμβάσεις και οι εμφανίσεις του θα πυκνώσουν το επόμενο διάστημα, με πρώτο κομβικό σταθμό τη συνδιάσκεψη της 27ης Μαρτίου για τον νέο προοδευτικό πόλο. Το δεύτερο εκλογικό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δυναμικές υποψηφιότητες από χώρους εντός και εκτός πολιτικής στο ευρωψηφοδέλτιο. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι εν εξελίξει συζητήσεις με τον Πέτρο Κόκκαλη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ενώ στην Κουμουνδούρου θεωρείται αναγκαίο να είναι υποψήφιοι και ένας ή δύο νυν υπουργοί «πρώτης γραμμής».
Απέναντι σ’ αυτή την τακτική η ΝΔ αναγκάζεται να προσαρμόσει και τον δικό της σχεδιασμό μεταφέροντας στην ευρωκάλπη τον στόχο της για «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι εύκολος στόχος με δεδομένη και την παραδοσιακή «χαλαρή» ψήφο του εκλογικού σώματος στις ευρωεκλογές, και γι αυτόν τον λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να δώσει στην ευρωκάλπη χαρακτήρα «δημοψηφίσματος». «Δεν υπάρχει χώρος σε αυτές τις εκλογές για χαλαρή ψήφο. Δεν υπάρχει χώρος για ψήφο σε μικρότερα κόμματα», δήλωσε χαρακτηριστικά προχθές, καλώντας τους ψηφοφόρους «να στείλουν μήνυμα αποδοκιμασίας στη χειρότερη κυβέρνηση της τετραετίας». Η στρατηγική στόχευση της ΝΔ πίσω από αυτήν την τακτική είναι μια διαφορά στις ευρωεκλογές που θα αγγίζει διψήφιο ποσοστό, με τη Νέα Δημοκρατία να ξεπερνά – στο ιδανικό σενάριο – το 30%. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα δώσει τη δυνατότητα στον Κυριάκο Μητσοτάκη να ζητήσει άμεση διεξαγωγή εθνικών εκλογών, επικαλούμενος αναντιστοιχία ανάμεσα στη λαϊκή βούληση και την κυβερνητική εκπροσώπηση.
Εδώ βεβαίως, υπάρχει κι ένα τρίτο σενάριο που μάλλον δεν θέλουν να σκέφτονται στη ΝΔ: Το – έστω πιο αδύναμο – ενδεχόμενο μιας οριακής διαφοράς μεταξύ των δυο κομμάτων που θα έβαζε όντως τον Αλέξη Τσίπρα στον πειρασμό για την άμεση προκήρυξη εθνικών εκλογών, με εντελώς διαφορετικούς όμως πολιτικούς όρους πλέον…
tvxs.gr