O Kυριάκος Μητσοτάκης χτίζει – ή τουλάχιστον επιχειρεί να χτίσει – επιμελώς το τελευταίο διάστημα διεθνές προφίλ. Πυκνώνει τα ταξίδια του στο εξωτερικό, αναζητεί επαφές και συμμάχους επί ευρωπαϊκού και αμερικανικού εδάφους, και προβάλλεται ως η «αξιόπιστη» και «υπεύθυνη» εναλλακτική απέναντι στον «εθνολαϊκισμό» του Τσίπρα.
Στο πλαίσιο αυτό έδωσε χθες συνέντευξη και στην γαλλική Figaro για να δηλώσει ότι «η Ελλάδα θα γίνει μια από τις πρώτες χώρες που θα δώσει δείγματα γραφής της πολιτικής μετά τον λαϊκισμό». Και για να προσθέσει αμέσως μετά ότι «ο λαϊκισμός έφερε στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Από τότε αντιληφθήκαμε ότι ήταν ψεύτες και ανίκανοι και πρέπει να γυρίσουμε σελίδα… Η ελληνική κοινωνία είναι κουρασμένη και δεν έχει ψευδαισθήσεις. Επομένως δεν μπορεί κανείς να παίζει παιχνίδια με τους πολίτες, η αλήθεια θα επικρατήσει».
Θα μπορούσε – και στην πολιτική – να ισχύει το «έτσι είναι, εάν έτσι νομίζει», εάν ο κ. Μητσοτάκης δεν μπέρδευε ο ίδιος τόσο το ευρωπαϊκό, όσο και το εγχώριο ακροατήριό του για το ποιος εν τέλει είναι ο «λαϊκιστής» και ποιος ο «υπεύθυνος» ηγέτης σ’ αυτή την χώρα.
Για παράδειγμα, λίγες ώρες μετά τη συνέντευξη στη Figaro, ο «υπεύθυνος» Κυριάκος Μητσοτάκης κατακεραύνωνε για μια ακόμη φορά, από τη Ρόδο, τη συμφωνία των Πρεσπών και απειλούσε με βέτο στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας – «αυτής της χώρας», όπως την αποκάλεσε – στην Ευρωπαϊκή ´Ενωση. «Θα κάνω ό,τι είναι δυνατό για να εμποδίσω την ένταξη αυτής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν κρίνω ότι αυτό είναι απαραίτητο», είπε. Και έσπευσε επίσης να προειδοποιήσει την κυβέρνηση «να μην τολμήσει» να ξανανοίξει τον διάλογο στα ελληνοτουρκικά, για να μην προκαλέσει «πληγές» αντίστοιχες με εκείνες που άνοιξε η συμφωνία των Πρεσπών.
Εν ολίγοις, ο κ. Μητσοτάκης είπε στους Ευρωπαίους τους οποίους καλεί να τον εμπιστευτούν ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να… τινάξει στον αέρα μια συμφωνία την οποία στήριξαν σύσσωμη η Ευρώπη και η Δύση, και πως επίσης θα σταθεί απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης με την Τουρκία σε μια συγκυρία που η Ελλάδα αναδεικνύεται ως η μόνη γεωπολιτική σταθερά στην ανατολική Μεσόγειο.
Το πρώτο – μάλλον αυθόρμητο – ερώτημα, όπως το έθεταν χθες το βράδυ κυβερνητικά στελέχη, είναι το που ακριβώς συναντώνται η επιλογή της εξωτερικής πολιτικής της αδράνειας και της διπλωματικής εσωστρέφειας με την «υπευθυνότητα» και την «αξιοπιστία» που επαγγέλλεται ο πρόεδρος της ΝΔ. Το δεύτερο, και μάλλον άκρως δυσνόητο για τους Ευρωπαίους ερώτημα, είναι πως ο «λαϊκιστής Τσίπρας» έβγαλε την Ελλάδα από τα Μνημόνια και τόλμησε – με υψηλό πολιτικό κόστος – να λύσει ένα τραυματικό για τη χώρα και τα δυτικά Βαλκάνια ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, και πώς ο «υπεύθυνος» Κυριάκος Μητσοτάκης υιοθετεί θέσεις ακραίου εθνικισμού.
Επιπροσθέτως σ’ αυτό το ερώτημα, και με βάση τα μηνύματα που έφθαναν χθες τόσο στο Μαξίμου όσο και στο υπουργείο Εξωτερικών, πολλοί ήταν εκείνοι στις Βρυξέλλες που δεν ένοιωθαν καθόλου ευτυχείς και με την παρέμβαση του Μάνφρεντ Βέρνερ, στενού πολιτικού φίλου του Κυριάκου Μητσοτάκη, για τις ευρωτουρκικές σχέσεις. Ο Μάνφρεντ Βέμπερ, υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Κομισιόν, διαμήνυσε χθες ότι εάν εκλεγεί επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα τερματίσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. «Θα δώσω εντολή στις Βρυξέλλες», είπε, «να παύσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία».
Το ερώτημα εδώ, όπως επίσης το έθεταν χθες το βράδυ κυβερνητικά στελέχη, είναι εάν η ΝΔ, η οποία στηρίζει σθεναρά τον κ. Βέμπερ, συμφωνεί με την θέση αυτή και – ως εκ τούτου – και με την εγκατάλειψη της πάγιας ελληνικής στρατηγικής υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Η οποία στρατηγική, πλην των άλλων, συναρτάται άμεσα και με τις προσφυγικές ροές τα «κλειδιά» των οποίων εξακολουθεί να κρατά ο Ερντογάν. Απάντηση επ’ αυτού, «υπεύθυνη» ή μη, δεν υπήρξε ούτε από τη ΝΔ, ούτε από τον «αντι-λαϊκιστή» Κυριάκο Μητσοτάκη…