Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, ο οποίος είναι και πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής διαλόγου με την πολιτεία, που συγκρότησε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, έγραψε ένα σημαντικό κείμενο για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
«Οι επί μέρους συζητήσεις, οι κομματικοί ανταγωνισμοί, τα ανεύθυνα συνθήματα, μπορεί να προξενήσουν κακό στα εθνικά μας συμφέροντα», αναφέρει σε άρθρο του για το «Μακεδονικό» και τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος, πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής διαλόγου με την Πολιτεία που συγκρότησε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος.
Σε άλλο σημείο ο ιεράρχης τονίζει: «Οι υπεύθυνοι ηγέτες μας θα έπρεπε να θέλουν να κάνουν ένα Συμβούλιο υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με απόρρητο ίσως περιεχόμενο, και μέσα εκεί να αναλυθούν όλες οι παράμετροι και φυσικά να καταλήξουν σε ομόφωνη απόφαση, υπερβαίνοντας στο θέμα αυτό τις κομματικές διαφορές τους, οι οποίες σε άλλα κοινωνικά και οικονομικά θέματα είναι επιτρεπτές στον τρόπο που λειτουργεί το Δημοκρατικό Πολίτευμα. Με τον τρόπο αυτό θα χάρασσαν μια εθνική γραμμή και δεν θα εξαπτόταν ο λαός με όσα υποστηρίζουν».
Δείτε αναλυτικά το άρθρο του
Το θέμα της ονομασίας του Κράτους των Σκοπίων και η προσπάθεια να του δοθεί ταυτότητα, μου θυμίζει έντονα την ίδια προσπάθεια, που γινόταν μετά την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, με τις Εθνικές Συνελεύσεις, για τον καθορισμό της ταυτότητας του δικού μας τότε Κρατιδίου. Πρόκειται για την ίδια διαδικασία. Αυτό γίνεται επειδή στον χώρο αυτό, των Βαλκανίων, υπήρχε η Χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με τον Ελληνικό πολιτισμό, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τις διάφορες λαότητες με τις γλώσσες τους.
Έτσι, η δημιουργία Κρατών με την «δική» τους πολιτιστική ταυτότητα, στην πραγματικότητα η δημιουργία διαφόρων προτεκτοράτων, καθορίζεται με την ίδια διαδικασία. Έπρεπε να δοθεί νέα ταυτότητα. Στη συνέχεια θα τονισθούν μερικά σημεία που με απασχολούν έντονα τον τελευταίο καιρό.
Οι εξελίξεις την περίοδο 1990-1992
Δεν θα ασχοληθώ με την προϊστορία του θέματος της λεγομένης «Ψευδομακεδονίας» των Σκοπίων από τον Τίτο, αλλά με αυτά που έγιναν το 1990-1992 και τις ενέργειες των δικών μας πολιτικών Αρχηγών.
Το θέμα ξεκίνησε από τον Ιανουάριο 1991, κατά τον οποίο η Βουλή της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» στα Σκόπια, που προήλθε από τις εκλογές της 11ης Νοεμβρίου 1990, ψήφισε την διακήρυξη της ανεξαρτησίας της από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
Έπειτα, στις 7 Ιουνίου του 1991, η Βουλή της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» σε συνταγματική τροποποίηση που έκανε απάλειψε την λέξη «Σοσιαλιστική» από την ονομασία της και αποφάσισε στο εξής να ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Στις 4 Δεκεμβρίου του 1991 στην Ελλάδα το Υπουργικό Συμβούλιο με Πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ασχολήθηκε με το θέμα αυτό και κατέληξε στο να αναγνωρισθή το Κράτος αυτό με τους εξής όρους: Το νέον αυτό Κράτος, πρώτον, να αλλάξη την ονομασία Μακεδονία, δεύτερον να δεχθή και να ομολογήση ότι δεν έχει εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδος και τρίτον να αναγνωρίση ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει «μακεδονική μειονότητα».
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1991, το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαικής Ένωσης, με πρωτοβουλία της Γερμανίας, αποδέχθηκε την διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και ανεγνώρισε την κρατική οντότητα της Κροατίας, της Σλοβενίας και της αυτοαποκαλούμενης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Συγχρόνως κάλεσε τα Σκόπια να προσφέρουν συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις στους γείτονές της, ότι δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα και δεν χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις.
Στις 9 Ιανουαρίου του 1992, η π.Γ.Δ.Μ. υπέβαλε αίτημα ένταξης στον ΟΗΕ με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Κατόπιν τούτου, στις 18 Φεβρουαρίου 1992, συνήλθε το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, στο οποίο συμμετείχαν ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Ανδρέας Παπανδρέου και οι πολιτικοί αρχηγοί Μαρία Δαμανάκη και Αλέκα Παπαρήγα. Στο Συμβούλιο αυτό συμφώνησαν να έχουν κοινή γραμμή πλεύσεως σε μια ονομασία που δεν θα περιέχη την λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της.
Λίγο μετά, δηλαδή την 1η Απριλίου 1992, η Πορτογαλική προεδρία της Ευρωπαικής Ένωσης, διά του Υπουργού Εξωτερικών Ζοζέ Πινέιρο προτείνει έναν συμβιβασμό με το να αποδεχθή η Ελλάδα μια σύνθετη ονομασία για το Κράτος των Σκοπίων με επικρατέστερο όνομα το «Νοβοματσεντόνια»(Νέα Μακεδονία).
Με αφορμή αυτήν την εξέλιξη στις 13 Απριλίου 1992 συγκαλείται για δεύτερη φορά υπό την Προεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, χωρίς την παρουσία της Γενικής Γραμματέως του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος Αλέκας Παπαρήγα. Στο Συμβούλιο αυτό αποφασίσθηκε να απορριφθή το «πακέτο Πινέιρο», καθώς επίσης αποφασίσθηκε η αναγνώριση του…