Εντάξει είναι σύνηθες…Το να φωνάζει κάποιος πολιτικός τον αντίπαλό του, σε ένα τηλεοπτικό γύρο χωρίς έλεος, για να αποδείξει ότι είναι καλύτερος. Έτσι έκανε ο Τσίπρας. Πολιτικός τσαμπουκάς; Προφανέστατα. Άμεση η αντίδραση κύκλων της Νέας Δημοκρατίας -προκαλεί ο πρωθυπουργός και απαντούν κύκλοι, πρώτη βλακώδης αντίδραση -ναι το δεχόμαστε γιατί προκαλούν συνήθως αυτοί που χάνουν.
Δεύτερη βλακώδης αντίδραση…όχι δεν θα κάνουμε ντιμπέιτ αν θέλει να κάνουμε πριν από τις εκλογές. Αφέλεια; Αντίληψη χαμηλού επιπέδου; Όταν λες δεν δέχομαι σε ένα κλίμα που θυμίζει εμπόλεμη κατάσταση, με εκτόξευση απειλών και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, τότε μάλλον φοβάσαι.. Ειδικά μάλιστα όταν οι άμεσες εξελίξεις -συλλαλητήριο στο Σύνταγμα- σε δικαιώνουν.
Και τον δείχνεις, βρε αθεόφοβε Μητσοτάκη, αυτόν τον φόβο, όταν όλα τα φερέφωνά σου υπογραμμίζουν βασανιστικά και επιμόνως, ότι το εβδομήντα τοις εκατό των Ελλήνων δεν επιθυμεί την συμφωνία; Πότε θα βγεις να αντιπαραταχθείς, με τον «προδότη» Τσίπρα, εάν δεν βγεις τώρα; Πολιτική δειλία…έλλειψη ουσιαστικών επιχειρημάτων, είναι η αιτία, όπως κατανοούν ακόμα και οι νεοδημοκράτες.