Δύο ενδιαφέρουσες πληροφορίες συλλέξαμε το τελευταίο διάστημα από υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια. Η πρώτη έχει να κάνει με την πρόθεση του Πρωθυπουργού να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις στην κυβέρνηση στις αρχές του 2025.
Υπάρχει η εκτίμηση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κάνει κάποιες μικρές αλλαγές στην αρχή του χρόνου, αρχές του Ιανουαρίου, σε υπουργεία και υπουργούς που έχουν απασχολήσει αρνητικά ή που δεν μπορούν να προχωρήσουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τους μπλε φακέλους του Άκη Σκέρτσου.
Άλλωστε, η δημοσκοπική κάμψη της ΝΔ και τα σωρευμένα προβλήματα δείχνουν ότι χρειάζεται νέα δυναμική.
Κόντρες μέσα στο Μαξίμου
Όμως, υπάρχουν και κάποια δεδομένα που δείχνουν ότι αλλαγές θα έχουμε και μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου η κατάσταση είναι καθημερινά εκρηκτική με διαφωνίες και αντιδράσεις.
Έχουμε ξαναγράψει ότι υπάρχει η πλευρά του Γιώργου Μυλωνάκη που θέλει περισσότερες αρμοδιότητες και να μπαίνει στα χωράφια των άλλων κυβερνητικών στελεχών, υπάρχει το δίδυμο Άκη Σκέρτσου- Αλέξη Πατέλη που έχει δεχτεί σκληρή κριτική για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών αλλά και για την «λατρεία» που έχουν στην πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ενώ με τον Μυλωνάκη δεν τα πάει καλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης που προσπαθεί να δείξει ότι αξίζει κάτι παραπάνω, ίσως έναν υπουργικό θώκο.
Στον προθάλαμο Γεραπετρίτης – Παπασταύρου
Ως απόρροια της μεγάλης σύγχυσης είναι να μην περνάει στον Πρωθυπουργό η πραγματική εικόνα της κοινωνίας και να νομίζει ο ίδιος ότι η πτώση της ΝΔ είναι αναστρέψιμη.
Μία κίνηση που σκέφτεται να κάνει ο Πρωθυπουργός για να θωρακίσει το Μαξίμου είναι να επιστρέψει πίσω τον Γιώργο Γεραπετρίτη και να τον βγάλει από το υπουργείο Εξωτερικών. Κατέχει το κυβερνητικό έργο και μπορεί να βοηθήσει στα νομοσχέδια που έρχονται και στην Συνταγματική Αναθεώρηση, παρόλο που θα δοθεί ως πρότζεκτ στον Παναγιώτη Πικραμένο.
Όμως, ίσως δεν είναι η μοναδική αλλαγή που θα κάνει ο Πρωθυπουργός. Ακούγεται πολύ έντονα και η επιστροφή στο κυβερνητικό σύνολο του Σταύρου Παπασταύρου o οποίος διατηρεί επαφή με το Μέγαρο Μαξίμου και είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να προσφέρει είτε σε παραγωγικό υπουργείο είτε στο Μέγαρο Μαξίμου.
Για ποιους υπάρχει βαρύ κλίμα;
Επίσης, σε κύκλο συζητήσεων για διορθωτικές κινήσεις έχουν μπει και άλλα πρόσωπα που έχουν ενοχλήσει. Λέγεται πολύ στα δημοσιογραφικά στέκια ότι ο Κ.Μητσοτάκης θα πρέπει να δει τι θα κάνει με την περίπτωση Κικίλια καθώς η φωτιά στην Αττική που έφτασε από το Βαρνάβα στο Χαλάνδρι, μέσα στον αστικό ιστό, αμαύρωσε την κυβέρνηση και έδειξε ότι η Πολιτική Προστασία προχωράει αργά.
Στον ίδιο κύκλο, έχει μπει και η περίπτωση του Χρήστου Στυλιανίδη στο υπουργείο Ναυτιλίας καθώς δεν προέβη σε καμία κίνηση για να συγκρατηθούν οι τιμές στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Όμως, και το θέμα του Θόδωρου Σκυλακάκη έχει συζητηθεί που πιθανά να αλλάξει θώκο ή να πάει σε άλλη θέση.
Τέλος, και το θέμα της Όλγας Κεφαλογιάννη με την δαπανηρή ανακαίνιση και τα πανάκριβα χαλιά έχει γίνει θέμα σχολιασμού στο Μαξίμου. Τέλος, η ίδια πηγή θεωρεί ότι το Μαξίμου θέλει να σπάσει αυτή την υπο-ομάδα των 10-20 βουλευτών της ΝΔ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να υπάρξει αξιοποίησή τους στον επόμενο ανασχηματισμό.
Τέλος τα παραμύθια για συμφωνία με την Τουρκία για ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα
Επίσης, από άλλη πηγή μάθαμε ότι η υπόθεση ελληνοτουρκική προσέγγιση με σκοπό να ρυθμιστεί το θέμα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας σε συνυποσχετικό για την παραπομπή του στη Χάγη, δεν θα προχωρήσει. Το ταξίδι στη Νέα Υόρκη έδειξε ότι η τουρκική προκλητικότητα παραμένει, ότι ο Erdogan παρουσιάζεται γενικότερα αδιάλλακτος. Μία τέτοια διευθέτηση θα μπορούσε να μεταφραστεί σε εθνική ήττα και το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα όπου γιγαντώνεται η πατριωτική Δεξιά, δεν προσφέρεται για τέτοιες πολιτικές.
Την ίδια ώρα, άλλωστε, υπάρχει μία μεγάλη συζήτηση για το μεταναστευτικό, η Τουρκία παρά την συνεργασία που είχε πάνω στο θέμα, τώρα αρχίζει και κάνει πίσω, δεν έχει πατάξει τους λαθρέμπορους, γι’ αυτό και παρατηρείται μία έξαρση στις αφίξεις από τα τουρκικά παράλια.
Η παραπάνω πληροφορία ταιριάζει πολύ με την μετακίνηση του Γιώργου Γεραπετρίτη από το ΥΠ.ΕΞ στο Μαξίμου.
«Μπουρλότο» στο πολιτικό σύστημα μπας και παραμείνει ο Μητσοτάκης στην εξουσία
Ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης αναζωπύρωσε με δηλώσεις του το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Επανέφερε την πρόταση για την αύξηση του μπόνους των εδρών που δικαιούται το πρώτο κόμμα για να είναι εφικτή η κατάκτηση της αυτοδυναμίας
Ο κύριος υπουργός δεν εκφέρει προσωπικές απόψεις. Απηχεί έναν ευρύτερο προβληματισμό, που ξεκίνησε να αναπτύσσεται στο Μέγαρο Μαξίμου μετά τις πρόσφατες καταστροφικές ευρωεκλογές.
Οι ευαίσθητες κεραίες μας εντόπισαν τις πρώτες διεργασίες όταν συγκεκριμένοι πολιτικοί συντάκτες απηύθυναν σχετική ερώτηση στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη, ο οποίος το διέψευσε μεν με την πονηρή προσθήκη ότι «έχουμε καιρό μέχρι τις επόμενες εκλογές».
Όχι και πολύ, κατά την άποψή μας, καθώς αυτές θα διεξαχθούν πριν από το 2027. Το έτος εκείνο η Ελλάς θα έχει την προεδρία της Ένωσης και δεν θα έχει χρόνο για εκλογές. Θα πρέπει να βιαστεί να τις πραγματοποιήσει το 2026 το αργότερο. Αλλά αν η κυβέρνηση θέλει να αλλάξει τους κανόνες έχει χρόνο για το προκείμενο μόνο μέσα στο 2025. «Πακέτο» με την αναθεώρηση του Συντάγματος.
Η πεποίθηση ότι ο Άδωνις δεν εκφράζει προσωπικές απόψεις ενισχύεται από όσα (δεν) είπε ο πρωθυπουργός στη Διεθνή Έκθεση για το θέμα. Ερωτηθείς σχετικώς ο κ. Μητσοτάκης δεν είπε ότι δεν θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Απλώς εξέφρασε την ελπίδα του ότι δύναται να κερδίσει ακόμη την αυτοδυναμία όταν θα αποτιμηθεί το κυβερνητικό έργο στο τέλος της τετραετίας.
Η συζήτηση, λοιπόν, είναι υπαρκτή. Μόνο που η διεξαγωγή της και μόνο αρκεί για να καταλάβουμε σε πόσο δεινή θέση βρίσκεται η Ν.Δ. τώρα που χάνει δυνάμεις. Όταν ζητάς αλλαγή εκλογικού νόμου στην κάθοδό σου και όχι στην άνοδό σου δεν ενδιαφέρεσαι προφανώς για την πολιτική σταθερότητα. Κυρίως ενδιαφέρεσαι για τη διαιώνισή σου στην εξουσία, και αυτό αποτελεί καθεστωτική λογική.
Δεν θα έγραφα το ίδιο αν ο διάλογος άρχιζε αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές, από θέση ισχύος, και για όσο το «καντράν» έγραφε 41%. Αλλά με το καντράν στο 28% (και αν…) αλλάζουν οι όροι της συζήτησης.
Η ιδέα είναι απορριπτέα για ακόμη έναν λόγο. Δεν είναι οι αριθμοί που εξασφαλίζουν τη σταθερότητα. Η πολιτική δεν είναι μαθηματικά. Είναι η αποδοχή και η ανοχή που εξασφαλίζουν τη σταθερότητα. Η αποδοχή από αυτούς που σε ψήφισαν και η ανοχή από εκείνους που δεν σε ψήφισαν.
Η Ν.Δ. έχει σήμερα άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 157 εδρών. Εκατόν πενήντα έξι δικών της συν του ανεξάρτητου βουλευτή Χάρη Κατσιβαρδά που τη στηρίζει με την ψήφο του στα νομοσχέδια. Δεν έχει, όμως, πια ούτε αποδοχή ούτε ανοχή. Το «157» δεν τη σώζει. Η λαϊκή εντολή δεν έχει το ίδιο περιεχόμενο με αυτό που είχε την 25η Ιουνίου 2023.
Και να αλλάξει ο εκλογικός νόμος, λοιπόν, και να είναι εφικτή η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος με 35%, αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτε για την πολιτική σταθερότητα. Αν δεν σε αγαπούν οι πολλοί, για να θυμηθούμε και τον Μάριο Σαλμά, δεν μπορείς να κυβερνήσεις με τους λίγους. Αν δεν πείθεις, δεν θα σε υπακούει το «πλήρωμα». Θα υφαρπάξεις ίσως την εντολή, θα σχηματίσεις κυβέρνηση κοινωνικής μειοψηφίας, αλλά βαθιά μέσα σου θα ξέρεις ότι έχεις ημερομηνία λήξεως.
Τυχόν έναρξη του πολιτικού διαλόγου για αλλαγή του εκλογικού νόμου μία συνέπεια μπορεί να έχει. Να αναγνωστεί από το εκλογικό σώμα ως κίνηση αδυναμίας και να οδηγήσει σε περαιτέρω συρρίκνωση της επιρροής της Ν.Δ. στην ελληνική κοινωνία και τυχόν αποσύνθεσή της θα προκαλέσει ευρύτερες αναδιατάξεις στο πολιτικό μας σύστημα.