Το θέτω μόνο ως υποψία επί του παρόντος, επειδή είναι ακόμη νωρίς. Υποψιάζομαι, λοιπόν, ότι η γκάφα του Νικόλα του Ανδρουλάκη να επιλέξει τον Θοδωρή Ζαγοράκη για το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ θα αποδειχθεί ισομεγέθης της άλλης που διέπραξε με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και οι δύο αυτές μας δείχνουν κάτι για την προσωπικότητα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ή, μάλλον, για τα όρια που η προσωπικότητά του θέτει στις όποιες ικανότητες διαθέτει και στην κρίση του, για να το πω κομψά.
Κατ’ αρχάς, ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του Θ. Ζαγοράκη προτού ο ίδιος αποστασιοποιηθεί από τη ΝΔ, τον έβαλε δηλαδή υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ την ώρα που είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ. Ντροπή δεν είναι; Οχι για τον κ. Ζαγοράκη βέβαια, αλλά για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Δεν σκέφτηκε, ας πούμε, να συμβουλεύσει το κελεπούρι να κάνει προηγουμένως μια τυπική δήλωση ανεξαρτητοποίησης, ώστε να τηρηθούν τα στοιχειώδη προσχήματα; Θυμίζω ότι ο κ. Ζαγοράκης είχε διαγραφεί στις αρχές του 2020 από τον Πρωθυπουργό, επειδή είχε πάρει τη θέση του ΠΑΟΚ σε μια διένεξη με την κυβέρνηση. Ακριβώς ύστερα από έναν χρόνο ο κ. Ζαγοράκης επανεντάχθηκε στη ΝΔ και την ευρωομάδα της, έπειτα από συνάντηση με τον Πρωθυπουργό. Εκτοτε, δεν είχε υπάρξει ούτε οικειοθελής απομάκρυνση από πλευράς του ούτε διαγραφή του από πλευράς της ΝΔ.
Επειτα, δεν έχει σημασία για τον πρόεδρο ότι ο κ. Ζαγοράκης ήταν εναντίον του ψηφίσματος για το κράτος δικαίου, το οποίο είχε κάνει σημαία του το ΠΑΣΟΚ; Επομένως, είτε ο κ. Ζαγοράκης άλλαξε απόψεις (πράγμα που δεν μπορεί να εξακριβωθεί, διότι δεν μιλάει) είτε ο πρόεδρος έκανε ένα ρουσφέτι σε φιλαράκι του ή, για να το πω και πάλι κομψά, έθεσε τη φιλία του με τον διακεκριμένο ποδοσφαιριστή υπεράνω των πολιτικών θέσεών του. (Αν έχει από αυτές ο κ. Ζαγοράκης, κάτι άλλο που επίσης δεν μπορούμε να ξέρουμε για αυτόν. Εκτός, βέβαια, αν ο ΠΑΟΚ θεωρείται πολιτική θέση…) Οσο για την ατάκα του προέδρου για το γκολ, έκανε ακόμη πιο θλιβερή τη μεταγραφή – εδώ κι αν ταιριάζει γάντι ο ποδοσφαιρικός όρος.