Του Μανώλη Κοττακη
Είναι δυνατόν να τιμάται για τη συνεισφορά του στην ένταξη της Ελλάδος στο ευρώ αυτός που πολέμησε με άρθρα την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ και επιθυμούσε ό,τι σήμερα οι Ευρωπαίοι για την Τουρκία: ειδική σχέση;
To κείμενο που ακολουθεί θα μπορούσε να το είχε γράψει κάλλιστα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Τόσο αντιευρωπαικό είναι. Κι όμως! Το έγραψε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» τον Ιανουάριο του 1981, βάλλοντας εναντίον του αρχιτέκτονα της ένταξης στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το άρθρο του κυρίου Σημίτη, τον οποίο θα τιμήσει με την παρουσία του αύριο σε εκδήλωση του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση της Αννας Διαμαντοπούλου ο πρωθυπουργός με επιχείρημα τη συνεισφορά του στην ένταξη της Ελλάδος στην ευρωζώνη, έφερε τον τίτλο: «Γιατί είμαστε εναντίον». Ελειπε μόνο το επώνυμο του Καραμανλή, αλλά από το περιεχόμενό του συνάγεται ευθέως.
Το αναδημοσιεύουμε σήμερα στα κυριότερα σημεία του πριν θέσουμε μερικά ερωτήματα στον κύριο πρωθυπουργό. Ιδού τι έγραφε πριν από 42 χρόνια ο κύριος Σημίτης.
1. «Για το ΠΑΣΟΚ η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ ήταν το λογικό επακόλουθο της εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής που ακολούθησαν οι μεταπολεμικές συντηρητικές κυβερνήσεις, πολιτικής η οποία βασίζεται στη στενή σύνδεση του τόπου με τις αναπτυγμένες βιομηχανικές καπιταλιστικές χώρες. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί την πολιτική αυτή λανθασμένη».
2. «Με την ένταξη η χώρα μας προσδέθηκε ολοκληρωτικά στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα. Το σύστημα τούτο δουλεύει με τρόπο ώστε μια περιοχή που είναι πολιτικά και οικονομικά εξαρτώμενη να περιέρχεται σε ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση».
3. «Με τις επενδύσεις των πολυεθνικών εταιριών παραδίνουμε τη διαδικασία κατανομής των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας μας σε ξένα κέντρα αποφάσεων».
4. «Η ΕΟΚ είναι μηχανισμός για να επεκταθεί και να στερεωθεί το οικονομικοπολιτικό σύστημα των αναπτυγμένων βιομηχανικών καπιταλιστικών χωρών στις χώρες της περιφέρειας. Η ΕΟΚ είναι πολιτικοοικονομικός συνασπισμός που εκπροσωπεί οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα».
5. «Οσοι αντιτίθενται στην ένταξη ούτε αρνούνται την ευρωπαϊκή πνευματική παράδοση ούτε αρνούνται την ανάγκη σχέσης με την Ευρώπη. Η ΕΟΚ είναι, όμως, ένα τμήμα της Ευρώπης και όχι ολόκληρη η Ευρώπη».
6. «Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις θέλουν να μας υποστηρίξουν δεν ενδιαφέρει. Σημασία έχει με ποιον τρόπο δουλεύει το διεθνές οικονομικό σύστημα, αν δουλεύει σε όφελος ή σε βάρος μας. Και δουλεύει σε βάρος μας».
7. «Οι οικονομολόγοι, που έχουν μελετήσει την εξέλιξη της Κοινότητος, διαπιστώνουν ότι το οικονομικό σύστημά της κινεί ανθρώπους, προϊόντα και χρήματα, δημιουργεί κέντρα και περιφέρειες, με σκοπό να πλουταίνει τα πρώτα και να φτωχαίνει τις δεύτερες».
8. «Χρειάζεται, αντί για την ένταξη, διαμόρφωση μιας ειδικής σχέσης απέναντι στην ΕΟΚ, με στόχο την εξαφάνιση της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης και την αντίστοιχη ισχυροποίηση των εθνικών κέντρων λήψης αποφάσεων».
Ερώτηση: Είναι δυνατόν να καμαρώνει και να τιμάται για τη συνεισφορά του στην ένταξη της Ελλάδος στο ευρώ αυτός που πολέμησε με άρθρα την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ και επιθυμούσε ό,τι σήμερα οι Ευρωπαίοι για την Τουρκία: ειδική σχέση; Πώς θα εντασσόταν η Ελλάδα στην ευρωζώνη αν είχε γίνει δεκτή η πρόταση Σημίτη για ειδική σχέση;
Είναι δυνατόν ο πρόεδρος του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να παρίσταται σε εκδήλωση που εξισώνει τον Εθνάρχη με τον πρώην πρωθυπουργό των Ιμίων, της Μαδρίτης και της σκληρής ισοτιμίας ένταξης (1 ευρώ:340,7 δρχ.), η οποία ισοπέδωσε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, κατέστρεψε τις εξαγωγές και επιβάρυνε δραματικά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών;
Και εν τέλει: Τίμησε ποτέ το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για να συγχωρεθεί για τις απρέπειες εναντίον του το 1985, για να τιμά σήμερα ο τρέχων πρόεδρος της Ν.Δ. τον Κώστα Σημίτη; Κάπου έχει χαθεί το μέτρο πλέον.
Σε κάθε περίπτωση: Σε τι, άραγε, δικαιώθηκε η ανάλυση Σημίτη για να θεωρείται από τη Ν.Δ. μέγα πολιτικό διαμέτρημα; Αν εξαιρέσει κανείς τη δική του προσπάθεια (χωρίς την εμπλοκή της Ενωσης) να εκχωρήσει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους σε τρίτους, σε όλα τα άλλα έπεσε έξω.
Ενώ όταν πράγματι με την ΟΝΕ του ο Νότος άρχισε να χρηματοδοτεί με τα ελλείμματά του τα πλεονάσματα του Βορρά, ο Κώστας Σημίτης τέθηκε επικεφαλής αυτής της προσπάθειας. Πρώτα αγοράζοντας εξοπλισμούς «μαμούθ», χρηματοδοτώντας τη γερμανική βιομηχανία, και έπειτα συναινώντας ενθέρμως στην ψήφιση των γερμανικών τιμωρητικών Μνημονίων!
Και αυτόν τον κύριο θα τον τιμήσει η Ν.Δ. με την παρουσία του προέδρου της στην εκδήλωση προς τιμήν του. Φαίνεται ότι κανείς στη φιλελεύθερη κεντροδεξιά παράταξη δεν κατάλαβε τίποτε ούτε από το 15% που έλαβαν τα δεξιά κόμματα στις τελευταίες εκλογές ούτε από τις αποδοκιμασίες σε πέντε περιφέρειες της χώρας προ μηνός… Η απώλεια της επαφής με την πραγματικότητα είναι ραγδαία.