Συντάκτης: Μαρία Δήμα
Η δημοσιογραφική δεινότητα αναγνωρίζεται από τις πηγές και είναι αυτές που καθορίζουν την αξιοπιστία του δημοσιογράφου, η οποία επιβεβαιώνεται συνήθως από την ιστορία. Και η ιστορία συνήθως δεν γράφεται άμεσα αλλά στο μέλλον.
Αλλά η δημοσιογραφία σήμερα στη χώρα μας έχει περάσει στην επόμενη φάση, αυτή της κλονοποίησης, που δεν έχει καμία σχέση με αυτό καθαυτό το δημοσιογραφικό λειτούργημα.
Όταν μάλιστα η δημοσιογραφία δεν εξυπηρετεί σκοπούς αλλά μόνο το μεράκι για την αλήθεια, όταν το ρεπορτάζ στέφεται με επιτυχία, αντί για δάφνες τού φοράμε αγκάθινο στεφάνι και σταυρώνουμε την είδηση, το μέσο που τη δημοσιοποίησε αλλά κυρίως τον ίδιο το δημοσιογράφο.
Στις αρχές του Νοέμβρη το Documento δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ με τίτλο Novartis «Η ώρα της κρίσης για τον διπρόσωπο προστατευόμενο μάρτυρα…», βασισμένο σε στοιχεία και πληροφορίες απολύτως διασταυρωμένες…
Έκανε λόγο για προστατευόμενο μάρτυρα της υπόθεσης Novartis, τον έναν από τους τρεις, για τον οποίο οι εισαγγελικές αρχές ήταν σε προβληματισμό καθώς είχαν ισχυρές ενδείξεις ότι απέκρυπτε στοιχεία που είχε στην κατοχή του.
Ανέφερε επίσης ότι οι εισαγγελείς επρόκειτο να τον καλέσουν εκ νέου σε κατάθεση και ότι ο εν λόγω μάρτυρας κινδύνευε και με άσκηση ποινικής δίωξης καθώς υπήρχαν σε βάρος του στοιχεία για έκνομες δραστηριότητες κλπ. Όλα αυτά χωρίς ονόματα.
Αντί λοιπόν η πλήρης επιβεβαίωση του ρεπορτάζ, ενάμιση μήνα μετά, να επιφέρει την επιβράβευση, το Documento βρέθηκε σε διασταυρούμενα πυρά μεταξύ πολιτικών προσώπων αλλά και δημοσιογράφων που ανεβοκατεβαίνουν σε διάφορα πολιτικά άρματα, οι οποίοι κάνουν σχόλια τύπου «προφητικό ρεπορτάζ» ή ακόμη και «εκβιαστικό ρεπορτάζ».
Από τη μια η ζήλια της δημοσιογραφικής επιτυχίας των συναδέλφων μας κι από την άλλη τα συμφέροντα της διαπλοκής…
Πηγή: https://www.efsyn.gr