Ο εφιάλτης του Ανδρέα Πάτση επιστρέφει δριμύτερος για το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο ζει πλέον με την αγωνία της «κλωνοποίησης» του βουλευτή Γρεβενών. Ηδη η αποκάλυψη για ακόμη έναν βουλευτή της Ν.Δ., που ενεργεί ως εκπρόσωπος fund για «κόκκινα» δάνεια, έχει σημάνει συναγερμό, με αποτέλεσμα, όπως αναφέρουν πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας», να έχει αρχίσει έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί εάν στους κόλπους της σημερινής «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Ομάδας υπάρχουν και άλλοι -και πόσοι- «Πάτσηδες»…
- Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Η περίπτωση του βουλευτή Παν. Καππάτου, η οποία ήρθε στο φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες ημέρες, φαίνεται ότι είναι μία από αυτές αλλά όχι η μοναδική. Πίσω από τις κλειστές πόρτες της Βουλής ακούγονται και ορισμένα άλλα ονόματα με ανάλογη δραστηριότητα, χωρίς όλα να συνδέονται αυστηρά με εισπρακτικές εταιρίες ή «κόκκινα» δάνεια. Κάποια εξ αυτών -κυρίως δικηγόροι- φέρεται μάλιστα ότι έχουν σχέση με άλλες υποθέσεις προνομιακών και ιδιαίτερα γενναιόδωρων αναθέσεων από υπουργεία ή εποπτευόμενους φορείς κατά την τελευταία τριετία, που είναι ταυτόχρονα και κυβερνητικοί βουλευτές. Προφανώς, ακόμη κι αν όλες αυτές οι περιπτώσεις είναι νόμιμες ή νομότυπες, το ζητούμενο είναι εάν συνάδουν και με το ηθικό.
Με την απόφαση να θέσει εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας τον Ανδρέα Πάτση προ μηνός ο Κ. Μητσοτάκης έθεσε ψηλά εκ των πραγμάτων και τον πήχη. Σε αντίθεση, όμως, με τις διακηρύξεις και τις διαβεβαιώσεις περί μηδενικής ανοχής σε τέτοια φαινόμενα, που συνόδευσαν εκείνη την επιλογή του, τώρα η κυβέρνηση σιωπά, όπως και ο ίδιος ο εμπλεκόμενος βουλευτής. Παρά ταύτα το κυβερνών κόμμα στο εσωτερικό του εξακολουθεί να σιγοβράζει, οι συζητήσεις να εντείνονται, ενώ οι πιέσεις ακόμη και από στελέχη της (ασύντακτης) αντιηγετικής πτέρυγας, που δρουν ως ελεύθεροι σκοπευτές, για διαγραφή του κ. Καππάτου, όπως συνέβη και με τον κ. Πάτση, αποκτούν ημέρα με την ημέρα διαβρωτικό χαρακτήρα.
Την ίδια ώρα που ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του δίνουν απεγνωσμένη μάχη να αλλάξουν την ατζέντα, εκμεταλλευόμενοι ακόμη και θέματα όπως οι αποκαλύψεις για την «Κιβωτό του Κόσμου», ο τρόπος άσκησης της εξουσίας με όλα αυτά τα φαινόμενα -από την υπόθεση Πάτση μέχρι τις υποκλοπές κι από τις αδιαφανείς αναθέσεις πακτωλών εκατομμυρίων μέχρι τη χρησιμοποίηση του κράτους ως λάφυρο- απειλεί να αποτελέσει την αχίλλειο πτέρνα στην πορεία προς τις εκλογές.
Όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει χρεωμένος με τα δικά του αμαρτήματα κατά την κυβερνητική περίοδο 2015-2019, η απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος εξελίσσεται πλέον σε μια καθημερινή πληγή για τη Ν.Δ. και την ηγεσία της. Το χειρότερο μάλιστα, όπως επισημαίνεται, είναι ότι, καθώς η σήψη και η παρακμή απλώνονται σε όλον τον δημόσιο βίο χωρίς να εκδηλώνονται πρωτοβουλίες ανάτασης και εξυγίανσης, η απαξίωση και η απόρριψη αγκαλιάζουν ολόκληρο το σημερινό πολιτικό σύστημα.
Ενας από τους λόγους που ο κ. Μητσοτάκης το έκανε, όταν διέγραφε τον κ. Πάτση, ήταν γιατί, όπως έλεγαν συνομιλητές του, ήθελε να προλάβει το τσουνάμι αποκαλύψεων για τη δραστηριότητα του βουλευτή εν όψει του κύματος των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων που έρχεται στην κοινωνία το επόμενο διάστημα. «Δεν γνώριζε, όμως, ότι αυτό θα εξελιχθεί σε Λερναία Υδρα;» αναρωτιούνται στελέχη της Ν.Δ., επισημαίνοντας ότι πλέον για τον κ. Μητσοτάκη η κατάσταση είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Για την περίπτωση του Π. Καππάτου, ο οποίος εκπροσωπούσε, ενόσω είχε εκλεγεί βουλευτής, εισπρακτική εταιρία που για λογαριασμό συστημικής τράπεζας προχωρούσε σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς από δάνεια, επικρατεί επί του παρόντος αφωνία από την κυβέρνηση, αλλά είναι διάχυτος ο τρόμος τι θα συμβεί μόλις σκάσει η επόμενη περίπτωση. Με τη μέθοδο της στρουθοκαμήλου θα είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί. Μάλιστα, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, το Μέγαρο Μαξίμου κινδυνεύει να ζήσει και εδώ το μαρτύριο της σταγόνας, δηλαδή οι νέοι «Πάτσηδες» να αποκαλύπτονται σε διαδοχικές φάσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διόγκωση και την εξάπλωση της φθοράς.
Αλλωστε, όσα συνόδευσαν την προσπάθεια έξωσης της χαμηλοσυνταξιούχου δημοσιογράφου Ι. Κολοβού από την πρώτη κατοικία της στα Ιλίσια για ένα χρέος 15.000 από πιστωτική κάρτα έδειξαν ότι ως κοινωνικό πρόβλημα οι πλειστηριασμοί έρχονται ολοένα και πιο ψηλά, τροφοδοτώντας κύματα νέου τύπου «αγανακτισμένων». Κι ανεξάρτητα από τη δυνατότητα της αντιπολίτευσης να τα εκφράσει, το φιτίλι μιας νέας κοινωνικής έκρηξης μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανάψει, ακυρώνοντας και αχρηστεύοντας όσα μορατόριουμ κι αν συνάψει η κυβέρνηση με τους «άσπονδους» συνδαιτυμόνες της στα πολιτικά και τα επιχειρηματικά σαλόνια.
Η ειρωνεία της τύχης για τους κ. Πάτση και Καππάτο είναι ότι έχουν ακόμη ένα κοινό. Εκλέγονται και οι δύο σε μονοεδρικές περιφέρειες, στα Γρεβενά ο ένας και στην Κεφαλλονιά ο άλλος. Παλαιότερα, οι μονοεδρικές αποτελούσαν «κλειδιά» και για το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς μπορούσαν να επηρεάσουν ή να στερήσουν τον σχηματισμό πλειοψηφίας. Αν και αυτό δεν ισχύει εδώ και αρκετά χρόνια πια, δεν παύουν να έχουν έναν ιδιαίτερο συμβολισμό και να αποτελούν βασικό κομμάτι των εκλογικών εντυπώσεων. Ως εκ τούτου, η μάχη στους δύο μικρούς αυτούς νομούς αποκτά τώρα και μια άλλη χροιά στη σκιά των τελευταίων αποκαλύψεων.
Ο Μητσοτάκης κινδυνεύει να ξεμείνει από βουλευτές λόγω των διαγραφών
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι, αν συνεχιστεί το σταδιακό ξήλωμα του πουλόβερ, με νέους «Πάτσηδες», ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να βρεθεί ενώπιον και άλλων κινδύνων που θα κάνουν ζημιά στη στρατηγική του για εξάντληση της τετραετίας και διεξαγωγή των εκλογών μετά την ερχόμενη άνοιξη. Ηδη, από τους 158 βουλευτές που εξέλεξε το 2019 η Ν.Δ., έχει χάσει δύο, ενώ για ακόμη έναν -τον Π. Καππάτο- δεν γνωρίζει κανείς ακόμη τι θα συμβεί τελικά.
Αν έχουν δίκιο οι κακές γλώσσες των «γαλάζιων» διαδρόμων ότι το «φαινόμενο Πάτση» μπορεί να αφορά ίσως και μισή ντουζίνα βουλευτών, τότε είναι προφανές γιατί στο Μέγαρο Μαξίμου έχει πέσει τρόμος και αναζητούν εναγωνίως στοιχεία και λεπτομέρειες για τους πιθανούς και τις πιθανές υπόπτους. Οι στάγδην αποκαλύψεις που απειλούνται, ακόμη κι αν δεν θέσουν σε άμεσο κίνδυνο, το επόμενο διάστημα, την πλειοψηφία των 151 της Ν.Δ. στη Βουλή, μπορεί, όπως λέγεται, να την καταστήσουν «ανάπηρη» και πολιτικά τουλάχιστον ανυπόληπτη κατά το βασανιστικό σύρσιμο μέχρι τις εκλογές.