Πανικός επικρατεί στο μέγαρο Μαξίμου, το οποίο φοβάται ότι θα ακολουθήσει θύελλα αποκαλύψεων για υποκλοπές σε βάρος πολλών ακόμα προσώπων. Στο μεταξύ, επανακάμπτουν τα σενάρια των πρόωρων εκλογών. Βασικό προπαγανδιστικό μοτίβο της κυβέρνησης το επόμενο διάστημα θα είναι ο «συμψηφισμός» του σκανδάλου των υποκλοπών της με την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
Όταν πιάνεται ο πρωθυπουργός με τη … γίδα των υποκλοπών στην πλάτη, τι απαντάει; Μα, το ίδιο έκαναν και οι προηγούμενοι από μένα. Ούτε λίγο ούτε πολύ αυτή είναι η «υπερασπιστική» τακτική του μεγάρου Μαξίμου, που κατηγορείται ως ο εγκέφαλος για το σκάνδαλο των υποκλοπών, προς το παρόν σε βάρος του επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη, και του δημοσιογράφου, Θανάση Κουκάκη.
Κατά τα λοιπά, ουδεμία προσπάθεια συμψηφισμού γίνεται, όπως ισχυρίστηκε σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η ΝΔ. Απλά, το μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να αποπροσανατολίσει από τις ευθύνες του και για να μετριάσει την τεράστια πολιτική και ηθική φθορά που υφίσταται, εξαιτίας του σκανδάλου των υποκλοπών, θα τα ρίξει όλα στον … κόκορα του παρελθόντος κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.
Η τακτική αυτή, όμως, φαίνεται ότι έχει κοντά ποδάρια. Ήδη, ακόμα και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, την Κυριακή, έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε δραματική φθορά της κυβέρνησης, ενώ ανέσυραν και πάλι σενάρια πρόωρων εκλογών, τα οποία υποτίθεται ότι είχε «ενταφιάσει» ο πρωθυπουργός.
Φοβούνται νέες αποκαλύψεις
Στο μεταξύ, εμφανέστατο πανικό προκαλεί στο μέγαρο Μαξίμου το ενδεχόμενο, στην πορεία της διερεύνησης του σκανδάλου, να αποκαλυφθεί ότι δεν ήταν μόνον ο Ανδρουλάκης και ο Κουκάκης, των οποίων τα τηλέφωνα υποκλέπτονταν, αλλά και πολλοί άλλοι.
Πράγματι, τι θα συμβεί εάν φερ’ ειπείν αποκαλυφθεί ότι στο στόχαστρο της ΕΥΠ είχαν μπει πρωτοκλασάτοι υπουργοί της κυβέρνησης, αρκετοί δημοσιογράφοι, παράγοντες της αντιπολίτευσης, στελέχη του κρατικού μηχανισμού, κ.ο.κ.;
Εντύπωση, μάλιστα, προκαλεί ένα απόσπασμα δημοσιεύματος της -κάθε άλλο παρά αντιπολιτευόμενης- εφημερίδας, «Καθημερινή της Κυριακής», η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, επισημαίνει ότι αυτή τη στιγμή βασικός προπαγανδιστικός στόχος της κυβέρνησης είναι να πειστεί η κοινή γνώμη ότι «η ΕΥΠ είχε προχωρήσει σε επισυνδέσεις και άλλων πολιτικών προσώπων, δημοσιογράφων, ή επιχειρηματιών, με πρόφαση λόγους εθνικής ασφαλείας, εν αγνοία του κ.Μητσοτάκη και του Μεγάρου Μαξίμου».
Παρότι, κατά την εφημερίδα, «δεν υπάρχουν σχετικές ενδείξεις ή πληροφορίες, το ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί , αφού ο κ.Κοντολέων ουδέποτε ενημέρωσε το πρωθυπουργικό γραφείο για την παρακολούθηση του κ.Ανδρουλάκη».
Κοντολογίς, όλα τα ρίχνουν στον «χρήσιμο ανόητο», τον «παραιτηθέντα» επικεφαλής της ΕΥΠ. Εννοείται, βέβαια, ούτε κατά διάνοια αγγίζουν τον «παραιτηθέντα» γενικό γραμματέα του πρωθυπουργού και ανιψιό του, Γρηγόρη Δημητριάδη.
Επικίνδυνα «επιχειρήματα»
Η έτερη κατεύθυνση στην οποία κινείται το -ατυχέστατο και επικίνδυνο, πάντως- επικοινωνιακό αφήγημα του μεγάρου Μαξίμου, είναι:
1.Η δικαιολόγηση, σε σημείο επικίνδυνης πολιτικής γκάφας, των «νόμιμων» υποκλοπών της ΕΥΠ σε πολιτικά πρόσωπα.
Μια τέτοια ατυχέστατη τοποθέτηση έκανε πρόσφατα ο β’ αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής της Ν.Δ, Χαράλαμπος Αθανασίου, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι σκόπιμο είναι να παρακολουθούνται βουλευτές κομμάτων που είναι μουσουλμάνοι.
Έτσι, άλειψε βούτυρο στο ψωμί της Άγκυρας, η οποία συστηματικά κατηγορεί την Αθήνα ότι καταπατά τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Εκτός αυτού, έσπρωξε ακόμα πιο κοντά κάποιους από αυτούς τους βουλευτές στην αγκαλιά του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, το οποίο έτσι κι αλλιώς πιέζει αφάνταστα τους βουλευτές της μειονότητας να υποταχθούν στις ορέξεις του.
Όλα αυτά είναι άκρως επικίνδυνα για τα εθνικά ζητήματα. Καιρός είναι να αντιληφθούν στην κυβέρνηση ότι έχουν χάσει εντελώς τη μπάλα και κινδυνεύουν να προκαλέσουν σοβαρά πλήγματα στα εθνικά συμφέροντα, μόνο και μόνο για να κρατήσουν την καρέκλα τους.
Αδιέξοδοι συμψηφισμοί
2.Ο συμψηφισμός με παρακολουθήσεις πολιτικών στο παρελθόν, όπως του επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Προκειμένου να δικαιολογήσουν τις υποκλοπές στον Ανδρουλάκη, επικαλούνται ως «επιχείρημα» την παρακολούθηση του Μιχαλολιάκου.
Άραγε, συνειδητοποιούν τι λένε; Από πότε ταυτίζουν τον αρχηγό μιας «εγκληματικής οργάνωσης», και με τη βούλα της Δικαιοσύνης, με τον επικεφαλής ενός κόμματος του Συνταγματικού τόξου; Κατά την άποψή τους, ο Ανδρουλάκης ήταν επικεφαλής κάποιας «εγκληματικής οργάνωσης», όπως ο επικεφαλής των νεοναζί, οπότε δικαιολογείτο να παρακολουθεί η ΕΥΠ τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Άραγε, το βασικό επιχείρημα της ΝΔ στο παρελθόν δεν ήταν ότι ο Σαμαράς έβαλε στη φυλακή τους Χρυσαυγήτες; Τώρα, οι μητσοτακικοί της ΝΔ άλλαξαν άποψη;
Ο κατήφορός τους δεν έχει τέλος. Έχει όμως σοβαρές παρενέργειες για το ίδιο το πολίτευμα της Δημοκρατίας, το οποίο πλήττουν βάναυσα, στην προσπάθειά τους να νομιμοποιήσουν τις καραμπινάτα παράνομες παρακολουθήσεις πολιτικών και να καλλιεργήσουν την αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι κάθε πολιτικός και κάθε δημοσιογράφος πρέπει να παρακολουθούνται μόνο και μόνο επειδή το εκάστοτε μέγαρο Μαξίμου, ο κρατικός και παρακρατικοί μηχανισμοί θέλουν να κρυφακούνε και να ξέρουν τι κάνουν.
3.Ο συμψηφισμός του σκανδάλου των υποκλοπών με αντίστοιχες καταγγελίες για την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τα ακραιφνή φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, η ΝΔ αναμένεται να παίξει το χαρτί της ένταξης στο κάδρο της διερεύνησης της Εξεταστικής Επιτροπής που θα συσταθεί από τη Βουλή για την υπόθεση Ανδρουλάκη και της περιόδου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
4.Για τις υποκλοπές και την κατάσταση στην ΕΥΠ φταίνε … παθογένειες του παρελθόντος που χρήζουν νομοθετικών παρεμβάσεων. ‘Η, όπως έγραψε ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, στην Καθημερινή της Κυριακής, «τα πρόσφατα γεγονότα ανέδειξαν ορισμένες διαχρονικές παθολογίες που θα πρέπει να αξιολογηθούν» .
Αλήθεια, σίγουρα πρόκειται για υπουργό Επικρατείας ή για σχολιαστή τηλεοπτικού σταθμού; Άραγε, ο ίδιος δεν γνώριζε τίποτα για τον φόνο, αν και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού;
Σε ποιον τα λέγει όλα αυτά; Μήπως ξέχασε ότι μόλις πρόσφατα, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής που συνεκλήθη για το θέμα του Ανδρουλάκη, εψεύδετο και έλεγε ότι δεν γίνονται παρακολουθήσεις πολιτικών; Τόσο αυτός όσο και το «χρυσό παιδί» της κυβέρνησης, ο Κυριάκος Πιερρακάκης;
Υποσκάπτουν το δημοκρατικό πολίτευμα
Θέλουν, πράγματι, ειλικρινά να διερευνήσουν τι συμβαίνει με τις υποκλοπές και την ΕΥΠ εδώ και πολλά χρόνια; Ας το κάνουν. Και ας καλέσουν στην Εξεταστική Επιτροπή, εκτός από τον Κοντολέοντα, και τον προηγούμενο επικεφαλής της, Γιάννη Ρουμπάτη .
Αυτό, όμως, δεν θα πρέπει να αποτελέσει άλλοθι για να συγκαλύψουν τις πρόσφατες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών σε βάρος πολιτικών προσώπων. Ούτε, βέβαια, το μείζον που πρέπει να είναι η άρδην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου ελέγχου της ΕΥΠ, σύμφωνα -και- με πρότυπα αναπτυγμένων χωρών.
Το ερώτημα δεν είναι γενικώς και αορίστως αν πρέπει να παρακολουθούνται πολιτικοί. Όπως με επικίνδυνο και εκ του πονηρού τρόπο το θέτουν πολιτικοί της ΝΔ. Το ζήτημα είναι ότι διαχρονικά παρακολουθούνται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, κ.ο.κ., επειδή οι εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά και ο ξένος παράγων σε συνεργασία με «πρόθυμους» εντός των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, θέλουν να ξέρουν τι λένε και τι κάνουν οι αντίπαλοί τους ή καθένας ο οποίος δεν βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχό τους.
Ας ανοίξουν, για παράδειγμα, αυτό το όνειδος του σκανδάλου των υποκλοπών από το 2000 έως το 2006, οπότε παρακολουθείτο σύσσωμη η πολιτική και κρατική ηγεσία της χώρας. Γι’ αυτό μιλάμε. Για παρακολουθήσεις με το έτσι θέλω όποιων πολιτικών ή άλλων προσώπων επιθυμούν εγχώρια και ξένα κέντρα. Για μαζικές παρακολουθήσεις που δεν έχουν να κάνουν με την «εθνική ασφάλεια», τη «δημόσια τάξη», το «οργανωμένο έγκλημα», κ.λ.π.
Η νομιμοποίηση των γενικευμένων παρακολουθήσεων, με το πράσινο φως του μεγάρου Μαξίμου, όπως εκείνες του Τόμπρα και του Γρυλλάκη, είναι ό,τι πιο επικίνδυνο υπάρχει για το δημοκρατικό πολίτευμα. Ούτε αυτό το στοιχειώδες δεν μπορούν να αντιληφθούν στην κυβέρνηση;
Ποιος ο λόγος, άραγε, να παρακολουθείται ένας, για παράδειγμα, υπουργός Εξωτερικών; Απειλεί την «εθνική ασφάλεια»; Εάν φτάσουμε στο σημείο αυτό, τότε γιατί του ανατέθηκαν τόσο σοβαρά καθήκοντα; Προφάσεις εν αμαρτίαις, αποτελούν τα δήθεν επιχειρήματα της κυβέρνησης, τα οποία ούτως ή άλλως δεν αντέχουν σε κριτική.
Έγκλημα εθνικής ασφάλειας ή συγκάλυψη;
Σιγήν ιχθύος, επίσης, τηρεί η κυβέρνηση ως προς το εάν η ΕΥΠ διαθέτει το λογισμικό απομακρυσμένων υποκλοπών, Predator ή Pegasus, και τα δύο ισραηλινά, πίσω από τα οποία βρίσκονται οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, με εταιρείες βιτρίνες και εταιρείες -μπάμπουσκες.
Ως γνωστόν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ΕΥΠ έχει προμηθευτεί τέτοια συστήματα. Η κυβέρνηση, από τη μεριά της, υποστηρίζει το αντίθετο. Να σημειωθεί, πάντως, ότι καμία μυστική υπηρεσία στον κόσμο, ακόμα και να τα είχε αυτά τα συστήματα, δεν θα παραδεχόταν ότι τα έχει. Πόσο μάλλον, ουδεμία απόδειξη θα βρεθεί για αγορά τους ούτε εντός της ΕΥΠ, ούτε και σε εταιρείες (ενδιάμεσους) που τα πούλησαν.
Τώρα, το μέγαρο Μαξίμου διοχετεύει «πληροφορίες», σύμφωνα με τις οποίες ενδεχομένως τα συστήματα αυτά να τα έχουν ιδιώτες (!) και ξένες μυστικές υπηρεσίες, από τις οποίες η ΕΥΠ ενοικίασε τις «υπηρεσίες» τους για να παρακολουθεί τον Ανδρουλάκη και τον Κουκάκη.
Να σημειωθεί πως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, όταν είχε ερωτηθεί για την παρακολούθηση Κουκάκη, την είχε αποδώσει σε … ιδιώτες! Τώρα, βέβαια, αποδείχτηκε ότι την ίδια περίοδο που παρακολουθείτο «νόμιμα» από την ΕΥΠ, με υπογραφή εισαγγελέα, ο Ανδρουλάκης, προσπάθησαν να του κοριάσουν το κινητό με το Predator. Το ίδιο έγινε και στην περίπτωση καρμπόν του Κουκάκη. Αρχικά, τον παρακολουθούσε η ΕΥΠ, με υπογραφή εισαγγελέα, και μετά του κόριασαν το κινητό με το Predator.
Τι διαρρέουν τώρα οι κυβερνητικοί; Σύμφωνα με την Καθημερινή, «κάποιοι ισχυρίζονται ότι το συγκεκριμένο σύστημα παρακολουθήσεων (σ.σ. Predator) παραμένει στην κυριότητα ιδιωτικής εταιρείας, με την ΕΥΠ και έναν μικρό αριθμό προσώπων να κάνουν χρήση των υπηρεσιών του λογισμικού έναντι αντιτίμου. To Predator λένε δεν αγοράστηκε αλλά νοικιάστηκε για συγκεκριμένο διάστημα. Ένα από τα επιχειρήματα που επικαλούνται είναι ότι το κόστος αγοράς του είναι ιδιαίτερα υψηλό καθώς ανέρχεται στα 25-28 εκατομμύρια ευρώ και οι αναγκαίες υποδομές φτάνουν τα 6 εκατομμύρια».
Οι κυβερνητικοί κάνουν τα πράγματα χειρότερα με τις διαρροές τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, λέγουν ότι «μίσθωσαν» τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες ή ιδιώτες για να παρακολουθούν Έλληνες πολίτες, πολιτικούς και ποιος ξέρει ποιον άλλον. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, πρόκειται για έγκλημα σε βάρος της εθνικής ασφάλειας.
«Κομμάτια και θρύψαλα»
Μπροστά σε αυτό το αποκαρδιωτικό σκηνικό που δημιουργείται για την κυβέρνηση, ακόμα και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στο μέγαρο Μαξίμου, ενώ αφήνουν να εννοηθεί ότι μάλλον τα ψωμιά της κυβέρνησης είναι μετρημένα.
Για «κομμάτια και θρύψαλα», κάνει λόγο το φιλοκυβερνητικό «Βήμα της Κυριακής», το οποίος βλέπει «ΠαΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση» και την «πολιτική ζωή να βυθίζεται στον βάλτο των υποκλοπών».
Βέβαια, σε αυτό το φόντο σε περίοπτη θέση βρίσκονται οι παρεμβάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου ο οποίος μίλησε για την κυβέρνηση ως «μίζερη αδιέξοδη και μάταιη», ζητώντας «πραγματική ανάληψη ευθύνης χωρίς υπεκφυγές».
Ο Ε.Βενιζέλος, ως γνωστόν, με πάμπολλες παρεμβάσεις του τους τελευταίους μήνες, είτε με αφορμή το Ουκρανικό, είτε τώρα με τις υποκλοπές, φροντίζει να διατηρείται στην επικαιρότητα, προσδοκώντας, όπως εκτιμάται, σε ρόλο σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» ή και σε «παιχνίδια χειραγώγησης» του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Οι αγωνίες των επιχειρηματιών
Ο κυριακάτικος φιλοκυβερνητικός Τύπος στέλνει σαφή μηνύματα ανησυχίας προς το μέγαρο Μαξίμου. Δείχνει, μάλιστα, ότι αυτή η «ανησυχία» έχει περάσει και στους μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι εδώ και χρόνια επενδύουν στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη (γιατί, άραγε;).
«Οι υποκλοπές -γράφει το Βήμα- συγκλονίζουν το πρωθυπουργικό γραφείο και έχουν φέρει σε απόγνωση τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου. Και μαζί σύμπασα την επιχειρηματική κοινότητα που τόσα είχε επενδύσει στη μακροημέρευση μιας νεοδημοκρατικής κυβέρνησης υπό τον κ. Μητσοτάκη.
Οι περισσότεροι των επιχειρηματιών προσέβλεπαν σε μια δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη, εκθειάζοντας την αξία του αγαθού της πολιτικής σταθερότητας στην οικονομία. Τώρα αισθάνονται ότι η κυβέρνηση δοκιμάζεται και θα δοκιμαστεί ακόμη περισσότερο προσεχώς, όταν, όπως αναμένεται, αναδειχθούν κρυμμένες πλευρές και πτυχές του σκανδάλου των υποκλοπών. Όπως και να έχει, ο προβληματισμός περισσεύει και είναι το θέμα συζήτησης στις καλοκαιρινές βεγγέρες στους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς».
Προς πρόωρες εκλογές;
Και, όπως είναι αναμενόμενο, όλα τα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού Τύπου καταλήγουν ότι μάλλον η ώρα των εκλογών είναι κοντά.
«Και εκεί που ήταν ο Μητσοτάκης καβάλα στο άλογο -γράφει το Βήμα- προδόθηκε από τον συνωμοσιολογικό του κύκλο, από τους στενότερους των συνεργατών του, οι οποίοι , κατά τον ίδιο, αυθαιρέτησαν και υπέκυψαν σε ασυγχώρητα λάθη, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την προσπάθεια της χώρας και καταστρέφοντας τον δικό του μύθο αυτόν του αξιόπιστου, φιλελεύθερου ηγέτη που επιμελώς έχτιζε τα τελευταία τρία χρόνια. Φθάσαμε δυστυχώς να δούμε να αναβιώνουν ξανά τα προβληματικά δίκτυα του Πάνου Καμμένου και του ΣΥΡΙΖΑ».
Ε, το να φτάνει το Βήμα να γράφει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τον οποίο τόσο επαινούσε η εφημερίδα, έφτασε στο σημείο που ήταν ο Τσίπρας με τον Καμμένο, δείχνει ότι το σύστημα έχει ξεπεράσει τα όρια της ανησυχίας. Και βρίσκεται σε κατάσταση νευρικής κρίσης.
Εκλογικά ναυάγια – δεύτερο κόμμα (!)
Όσον αφορά την εξίσου φιλοκυβερνητική, Καθημερινή, η εφημερίδα γράφει ότι «η χώρα εισέρχεται σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που, μετά την πλήρη ρήξη στις σχέσεις Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ και Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη σε προσωπικό επίπεδο, οδηγεί σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια σε διπλές κάλπες, από τις οποίες όμως περισσότερο από ποτέ ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας καθίσταται δυσεπίλυτος γρίφος».
Αναφέρει, μάλιστα, αυτό που ακούγεται ευρέως ότι δηλαδή ή ΝΔ μπορεί να είναι δεύτερο κόμμα. «Εάν η Ν.Δ είναι δεύτερο κόμμα στις εκλογές, με τον νόμο Μητσοτάκη ένας στους τρεις (σ.σ. βουλευτές της) θα απολέσει την έδρα του», γράφει και σημειώνει ότι για αυτό τον λόγο το μέγαρο Μαξίμου εκτιμά ότι τελικά «θα υπάρξει συσπείρωση στελεχών -κορυφαίων και μη- καθώς και των βουλευτών ενόψει της επερχόμενης διπλής κάλπης».
Κατά την εφημερίδα, επίσης, «μένει να αποδειχθεί εάν η πλήρης ρήξη του κ.Ανδρουλάκη θα συνοδευτεί από μια σταδιακή στροφή του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που πιστεύουν ορισμένοι στο μέγαρο Μαξίμου, αλλά απορρίπτουν με κατηγορηματικό τρόπο εξ’ απορρήτων συνεργάτες του τελευταίου».
Βγάζουν στη σέντρα τους Νεοδημοκράτες
Την ίδια στιγμή, στα μανταλάκια βγάζουν όσους Νεοδημοκράτες υπουργούς δεν βγήκαν να στηρίξουν δημόσια τον Κ.Μητσοτάκη για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Κάτι που δείχνει τις μεγάλες ρωγμές που έχουν προκληθεί και στο εσωτερικό της κυβέρνησης και βέβαια συνολικά της ΝΔ.
«Οφείλουμε να παρατηρήσουμε -γράφει στην παραπολιτική στήλη του το Βήμα- ότι οι περισσότεροι των υπουργών και των κυβερνητικών βουλευτών δεν έσπευσαν να υπερασπιστούν τον πρωθυπουργό. Προτίμησαν την ασφάλεια των διακοπών τους, αποφεύγοντας την όποια έκθεση. Μόνο ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Δημήτρης Καιρίδης βγήκαν να υπερασπιστούν ευθέως την κυβέρνηση και τον κ. Μητσοτάκη στα τηλεοπτικά δίκτυα.
Εμφανείς έγιναν οι απουσίες από το προσκήνιο του υπουργού Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, και του υπουργού Υποδομών, Κώστα Καραμανλή, ο οποίος φέρεται να είπε σε στενό κύκλο ότι στην πολιτική υπάρχουν στιγμές που μπορούν να ανατραπούν τα πάντα. Αγνοείται επίσης ο σκανδαλωδώς ευνοημένος από τον κ.Μητσοτάκη αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας, όπως και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας.
(…) Ο Μάκης Βορίδης ξέμεινε σε εκείνο το ταπεινό ξενοδοχείο του Γυθείου που τιμά κάθε χρόνο, αποδεικνύοντας τη συνέπειά του στις αρχές του λιτού λακωνικού βίου και ο Κυριάκος Πιερρακάκης προτίμησε την επίσης λακωνική πατρογονική εστία στις Κροκεές».
… Καρφώνονται από μόνοι τους
Και συνεχίζει το δημοσίευμα: «Υπήρξαν βεβαίως και εκείνοι που προτίμησαν να προβάλουν τις επιδόσεις του κυβερνητικού έργου και να δημιουργήσουν διαδρόμους διαφυγής από το σκάνδαλο.
Ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, έσπευσε να προβάλει την αναμενόμενη στις 20 Αυγούστου απελευθέρωση της ελληνικής οικονομίας από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας.
Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και ο υπουργός Απασχόλησης, Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος προέβαλε την υποχώρηση της ανεργίας.
Επίσης ο υπουργός Γεωργίας, Γιώργος Γεωργαντάς, ανακοίνωσε υπερηφάνως την πληρωμή για πρώτη φορά αποζημιώσεων για τις ζημιές που υπέστησαν οι αγρότες από τον παγετό κατά το προανθιακό στάδιο.
Αλλά τη σπουδαιότερη επικοινωνιακή αντεπίθεση επιφύλαξε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, ο οποίος έσπευσε να πανηγυρίσει τη σύλληψη και απέλαση από τις Αρχές της Βόρειας Μακεδονίας του πακιστανού δολοφόνου της 17χρονης Νικολέτας».
Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, μας λένε κατάμουτρα ότι όλα αυτά, όπως και η εξαγγελίες της «βροχής» επιδομάτων, γίνονται για έναν λόγο: Για να ξεχαστούν οι υποκλοπές και να μετριαστεί η κυβερνητική φθορά. Εύγε τους!