Του Οδυσσέα Αρβανίτη
Τριχοτομημένη ανάμεσα σε νεομητσοτακικούς, καραμανλικούς και σαμαρικούς, και επιφανειακά μόνο ενωμένη κατευθύνεται η ΝΔ προς το 14ο Συνέδριό της την επόμενη εβδομάδα 6-8 Μαΐου.
Η συγκυρία είναι εξαιρετικά αρνητική για την ηγεσία του κόμματος. Το Συνέδριο διεξάγεται μέσα σε κλίμα απογοήτευσης καθώς η ήττα στις επόμενες εκλογές έχει αρχίσει και διαφαίνεται ως συνέπεια της επικράτησης της νεοφιλελεύθερης αντίληψης της μητσοτακικής ηγεσίας και της απομάκρυνσης του κόμματος από τις πολιτικές και ιδεολογικές του παρακαταθήκες της κοινωνικής και πατριωτικής δεξιάς. Η προσπάθεια της ηγεσίας να δώσει πανηγυρικό χαρακτήρα και να περάσει αισιόδοξα μηνύματα είναι εκ προοιμίου υπονομευμένη, καθώς ήδη βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δυσαρέσκεια της πλειονότητας των βουλευτών και των μεσαίων στελεχών του κόμματος για τις μεγάλες αστοχίες της στην αντιμετώπιση της τελικής φάσης της πανδημίας (αδιάψευστο στοιχείο ο μεγάλος αριθμός των νεκρών), στην αποτυχία να αντιμετωπίσει προς όφελος των πολιτών την ακρίβεια αλλά και την αδυναμία να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις στα εθνικά θέματα. Τα ποσοστά της ΝΔ φυλλορροούν ενώ γίνεται αισθητή η πίεση από την άκρα δεξιά που ενισχύεται από τις αντίστοιχες εξελίξεις στη Ευρώπη.
Ενδεικτικό των μεθοδεύσεων της ηγεσίας της ΝΔ είναι ο αποκλεισμός των συνδικαλιστών του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα από το Συνέδριο- περίπου 200 στελέχη. Αποκλείοντας τη φωνή της κοινωνίας επιδιώκει να μειώσει τις κριτικές φωνές που θα μετέφεραν την απόγνωση των εργαζομένων για τους λογαριασμούς ρεύματος και την ακρίβεια στα βασικά είδη διατροφής. Μέσα στο αρνητικό κοινωνικό πλαίσιο και με το προβάδισμα του κόμματος να μειώνεται κάθε εβδομάδα το κλίμα είναι εκ προοιμίου ναρκοθετημένο. Από την Πειραιώς διαρρέουν ότι ο πρωθυπουργός θα αξιοποιήσει την ευκαιρία για «μία συνολική ρεαλιστική τοποθέτηση που θα βασίζεται στα δεδομένα της εποχής μετά την πανδημία και στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις και συνολικά στο αρνητικό διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται η κυβερνητική προσπάθεια». Φυσικά θα προβάλλει ότι η κυβέρνηση «οδηγεί τη χώρα με επιτυχία μέσα σε ένα περιβάλλον διεθνών προκλήσεων στηρίζοντας την κοινωνία και συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις», εν ολίγοις ότι «για όλα φταίει ο Πούτιν και η εισβολή στην Ουκρανία», επιχείρημα όμως που έχει εξαντλήσει την αρχική δυναμική του. Το κλίμα στο εσωτερικό του κόμματος επιδεινώνεται από τα συνεχή δημοσιεύματα για τις αμοιβές του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ και των golden boys καθώς και για τις προκλητικές ενέργειες και δηλώσεις του πρωθυπουργού και ενίων βουλευτών που δείχνουν να έχουν πάρει διαζύγιο από το κοινωνικό σώμα. Όσα επιχειρήματα και αν καταθέσει υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ ο Κυριάκος Μητσοτάκης δύσκολα θα πείσει την πλειονότητα των συνέδρων που λαμβάνουν και εκείνοι τους φουσκωμένους λογαριασμούς. Παρομοίως, το επιχείρημα ότι η νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση είναι προς όφελος του συνόλου προσκρούει στην αύξηση του κόστους ζωής -ήδη τα βασικά καταναλωτικά είδη είναι 30% επάνω με την ανοδική τάση να συνεχίζεται για να κλείσει στο 40%-, που εξανεμίζει τα όποια οφέλη από τις μειώσει των άμεσων φόρων. Η επιτυχής αντιμετώπιση της υβριδικής απειλής στον Έβρο τον Ιανουάριο του 2020, έχει ξεθωριάσει όσο και αν το επικαλείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αντίθετα υπάρχει γενικευμένη δυσπιστία στην πατριωτική παράταξη από την αναποτελεσματική αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής όπως δείχνει η όξυνση της περασμένης εβδομάδας. Αλλά και η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας με το μέτωπο κατά της Ρωσίας δεν προσλαμβάνεται θετικά καθώς μάλιστα γίνονται ορατές οι συνέπειες στο οικονομικό και γεωπολιτικό πεδίο.
Τριχοτόμηση
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με την ήττα να προβάλλει στο πολιτικό φόντο αναδεικνύεται η τριχοτόμηση της ΝΔ. Οι μητσοτακικοί έχουν την εξουσία και όσο μοιράζουν χρήμα και οφίκια διατηρούν κάποια ποσοστά που όμως φθίνουν. Την πλειονότητα διεκδικούν οι καραμανλικοί και οι σαμαρικοί που σταδιακά συγκλίνουν στην επαναφορά που κοινωνικού και πατριωτικού χαρακτήρα του κόμματος. Αταβιστικά η πλειονότητα των στελεχών εμφανίζονται καραμανλικοί αλλά η πτέρυγα παραμένει ακέφαλη όσο ο πρώην πρωθυπουργός εμμένει στη θέση του ότι «τον εκάστοτε αρχηγό και πρωθυπουργό τον εκλέγει η βάση και έχει το δικαίωμα να ξεδιπλώσει την πολιτική του». Ο Κώστας Καραμανλής ούτε αυτή τη φορά θα μιλήσει παρότι οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι το τελευταίο Συνέδριο στο οποίο θα συμμετάσχει ως βουλευτής του κόμματος. Το κατά πόσο θα εκφραστεί η γενικευμένη ανησυχία από τους συνέδρους είναι πάντα ζητούμενο για ένα κόμμα εξουσίας όπως η ΝΔ. Οι διαφορές θα φανούν μετά τις εκλογές και σε συνθήκες ήττας θα αποκτήσουν υπαρξιακή διάσταση για το κόμμα που είναι ο φορέας της συντηρητικής παράταξης.
Ο Αντώνης Σαμαράς
Τη συνείδηση της παράταξης θα θελήσει να εκφράσει ο Αντώνης Σαμαράς. Το πόσο θα σηκώσει τους τόνους είναι ζητούμενο καθώς πολλοί προσβλέπουν στην παρέμβασή του. Βουλευτές του περιβάλλοντός του πάντως διαβεβαιώνουν ότι «εάν κάποιοι προσδοκούν να μείνει σιωπηλός και να μην εκφράσει τις αγωνίες της παράταξης θα απογοητευθούν. Ο Αντώνης θα μιλήσει όπως κάνει πάντα, δίχως να περιορίσει τις θέσεις του». Εκ των πραγμάτων θα διεκδικήσει και το χειροκρότημα των συνέδρων. Ο πρώην πρωθυπουργός έχει εγκαίρως διατυπώσει τις ανησυχίες του για την πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία σε μία σειρά τομείς. Στα εθνικά έχει εκφράσει την αντίθεσή του στην τακτική του κατευνασμού που ακολουθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνοντας «δεν διαπραγματεύεσαι με πειρατές» και φυσικά διαφωνεί με το «κόκκινη γραμμή είναι τα έξι μίλια». Στο ενεργειακό έχει διαφωνήσει με την εσπευσμένη απολιγνιτοποίηση όπως και με την εγκατάλειψη της έρευνας για φυσικό αέριο στην Ελληνική ΑΟΖ που είχε εγκαινιάσει ως πρωθυπουργός, επιλογές που έχουν συνέπεια τη σημερινή δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Ως πρωθυπουργός όμως είχε αποφύγει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που σε σημαντικό βαθμό ευθύνεται για την ενεργειακή ακρίβεια που πέρα από τα εισοδήματα υπονομεύει πλέον την παραγωγική βάση της οικονομίας. Ο Αντώνης Σαμαράς όμως είχε θέσει και το γενικότερο θέμα της φυσιογνωμίας του κόμματος λέγοντας ότι «η ΝΔ δεν θα γίνει Ποτάμι». Παράλληλα είχε εκφράσει την ανησυχία του για τους κοινωνικά αδύνατους. Κάπως έτσι είναι σαφές ότι θα επαναλάβει τις θέσεις του και τις ανησυχίες του και θα πάρει αποστάσεις από αρκετές από τις επιλογές της ηγεσίας.