Μπορεί ο Μητσοτάκης να απέκλεισε τις εκλογές, τουλάχιστον για τους επόμενους έξι μήνες, ωστόσο το πρόβλημα είναι αλλού. Ακούει στο όνομα «παράλυση του κράτους» ή όπως λέγαμε παλιότερα: «Οι υπουργοί κατέβασαν τα μολύβια».
Εν μέσω πολλαπλών κρίσεων η χώρα ουσιαστικά είναι ακυβέρνητη αφού στα υπουργεία μόνο οι Γενικοί Γραμματείς δουλεύουν, κι αυτοί γιατί δεν έχουν να δώσουν τη μάχη του σταυρού.
Στα περισσότερα υπουργεία οι επικεφαλής (γνωστοί κι ως… άριστοι) σκέφτονται μόνο την εκλογική τους πελατεία, κάνουν τρελά ρουσφέτια, συναντούν κόσμο, πηγαίνουν και σε γάμους κηδείες και πανηγύρια οι της επαρχίας, και η ζωή συνεχίζεται.
Αυτή η πρωτοφανής παράλυση του κράτους φαίνεται σε όλα τα επίπεδα. Και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή που όχι μόνο η πανδημία συνεχίζει να θερίζει ζωές, αλλά και γιατί η οικονομία είναι πλέον το νούμερο ένα πρόβλημα των πολιτών.
Εκφράζονται δε φόβοι ότι ένας πόλεμος στην Ουκρανία θα τινάξει στον αέρα τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας και θα οδηγήσει σε μεγάλες αυξήσεις, ειδικά στο φυσικό αέριο, αν κλείσουν οι αγωγοί.
Η σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου είχε ως στόχο να αναλυθούν τα σενάρια πολέμου και των επιπτώσεων στην Ελλάδα. Και ως βασική επίπτωση δεν είναι μόνο ότι όσα νοικοκυριά έχουν αέριο θα πληρώσουν περισσότερο.
Αλλά κι ότι πολλές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής χρησιμοποιούν φυσικό αέριο, κι αντιλαμβάνεται κανείς τι θα συμβεί και με το ρεύμα.
Το εκρηκτικό κοκτέιλ που συντίθεται από τον επικείμενο(;) πόλεμο στην Ουκρανία, την ακρίβεια, ιδίως στην ενέργεια και τις πιέσεις που φέρνει η πανδημία, χρειάζεται κανονική αντιμετώπιση.
Χρειάζεται υπουργούς και υφυπουργούς… Ταλιμπάν που θα δουλέψουν σκληρά. Κι όχι υπουργούς που στέλνουν 10 δελτία τύπου τη μέρα, αυτοπροβάλλονται, ετοιμάζονται για τις εκλογές και δεν ενδιαφέρονται για το χαρτοφυλάκιό τους.
Υπουργεία όπως το Οικονομικών, το Ανάπτυξης, το Ενέργειας, το Εσωτερικών, το Άμυνας και το Εξωτερικών δεν μπορούν να δουλεύουν με υπουργούς – μπάμπουσκες, όπου αυτό που βλέπουμε κρύβει κι άλλα από τα ίδια.
Πολλοί φοβούνται ότι μια πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία θα αποτελέσει το άλλοθι για σκληρά οικονομικά μέτρα. Για επιστροφή στο μνημόνιο ουσιαστικά μιας και οι αυστηροί δημοσιονομικοί κανόνες που προβλέπει και το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν αφήνουν περιθώρια για έξοδο από την κρίση.
Τι θα κάνει ο πρωθυπουργός; Θα αποκλείει στα λόγια τις εκλογές αλλά από την άλλη θα επιτρέπει να συζητούν όλοι για τις κάλπες χωρίς να παράγουν κυβερνητικό έργο;
Θα βλέπει κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης να μην ασχολούνται με το χαρτοφυλάκιό τους και να κόβουν βόλτες σε γάμους, κηδείες και προεκλογικές εκδηλώσεις;
Τι θα κάνει που όλες οι παραπολιτικές εφημερίδες γράφουν για τα σενάρια εκλογών και που θα κατέβει ο ένας και ο άλλος υπουργός;
Η νεοελληνική παθογένεια δεκαετιών αυτή τη φορά έχει ξεφύγει. Και σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για τη χώρα είναι ντροπή να έχουμε μια κυβέρνηση παραλυμένη και αδύναμη.
Ίσως, ο μόνος τρόπος να σφίξουν τα γάλατα είναι ο ανασχηματισμός. Να φύγουν οι αδιάφοροι και να μπουν πολιτικοί που θα κάνουν τη δουλειά και που θα τρέξουν το κόμμα.
Υπάρχουν τέτοιοι; Όπως λέει ο λαός… το ψάρι βρομάει από το κεφάλι.