Είναι γεγονός ότι έχει αποικιοποιηθεί ο βιόκοσμος του σημερινού πολίτη παγκοσμίως από ένα επίπλαστο τεχνικό – οικονομικό – πολιτικό – κοινωνικό φαίνεσθαι, που δεν είναι τίποτε άλλο από μια φούσκα της θέλησης που βαδίζει στον εκβιασμό, στην αποτροπή και στην προσομοίωση.
Εμείς όμως εδώ, σ’ αυτό το μπαλκόνι της Ευρώπης έχουμε μια ακόμη ατυχία να έχουμε πολιτικούς ηγέτες («προοδευτικούς» κατά δήλωση τους, ανευθυνοϋπεύθυνους) με τόσο πείσμα και ξεροκεφαλιά αλύγιστη, που όχι μόνο είναι πλήρως αντίθετοι με τις επιθυμίες του λαού τους, αλλά τον εκδικούνται κιόλας.
Κινούνται στο στάδιο της κολάσιμης υπερβολής παραδομένοι πλήρως στον εγωκεντρισμό τους και στον ακέραιο και πρωτόγονο σύνδρομο της αρχολίπαρης μακαριότητας τους.
Ο κορυφαίος Γερμανός πολιτικός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας είχε μιλήσει για την αυξανόμενη θεωρία της αμετάβλητης κακομοιριάς που συντελείται από πολιτικούς με ασύμμετρη αβελτηρία και φιλοδοξία.
Σ’ εμάς όλα αυτά πολλαπλασιάζονται και από το γεγονός ότι δεν υπάρχει αυτοτέλεια του κοινωνικού συστήματος και αυτό γιατί όλα είναι οργανωμένα στα πλαίσια του κομματικο-αιματοσυγγενικού συστήματος. Ο Θεός Μολώχ στην Ελλάδα ήταν τα κόμματα που είχαν την εξουσία.
Κομματικές ομάδες καθιερώνουν τους κανόνες και τους βαθμούς συνάρτησης της ελληνικής ζωής. Το ξέρουμε καλά και το ζούμε μέχρι σήμερα με αμείωτη ένταση.
Να γιατί το περίφημο επιτελικό κράτος της ΝΔ έχει καταρρεύσει. Παντού ο κομματικός μηχανισμός της ΝΔ έχει διεισδύσει και μεταβάλλει αυθαίρετα όλες τις προοπτικές.
Το ηχητικό που ακούστηκε με τους κυρίους Δούκα και Λιβανό επιβεβαιώνουν τη λειτουργία των κομματικών μηχανισμών, τη θεσμική παραχάραξη που πραγματοποιείται και την αντίληψη που διαθέτουν οι πολιτικοί αρχηγοί για τον λαό.
Η εξαγορά του λαού που στη συνέχεια εισβάλει ως νέο χρέος αποτελεί μια πάγια τακτική όλων των πολιτικών αρχηγών. Η παροχολογία (αυτή που εξαγγέλλει και σήμερα ο πρωθυπουργός) είναι το βαθύ πηγάδι της ατελεύτητης εξαπάτησης και το καινούργιο μας χρέος.
Και προσοχή όχι η βοήθεια προς το λαό, η ελάφρυνση από τα πολλά βάρη, αλλά η άκαρπη υπόσχεση και τα πρόσκαιρα ψίχουλα. Δείτε τώρα μια διαφορά. Η κυβέρνηση της Πολωνίας μπροστά στην επιδημιολογική κρίση και στην ενεργειακή κρίση, σε πολλά αγαθά μηδένισε τον Φ.Π.Α. Εδώ η μείωση του Φ.Π.Α φαίνεται όχι μόνο αδύνατη αλλά οι υπουργοί διαθέτουν μια γκροτέσκα λογική με συμπόρευση άφθονου μίσους.
Τι μας είπε προσφάτως υπουργός της κυβέρνησης; «Δεν μειώνουμε το φόρο στα καύσιμα γιατί θα ωφεληθούν οι πιο πλούσιοι». Εδώ δε γελάς, εδώ βλέπεις το νικηφόρο σύμπλεγμα της υποκρισίας και τον ωμό κυνισμό.
Και με την ίδια αποτυχία η κυβέρνηση διαχειρίζεται και την πανδημία. Όλες οι χώρες βαίνουν στο τέλος της. Για παράδειγμα, Δανία, Ισπανία, Ιρλανδία, έχουν μπει στην έξοδο, αίρονται ακόμη και τα μέτρα σε Ιταλία και Γαλλία και το Ισραήλ δήλωσε ότι το πιστοποιητικό εμβολιασμού καταργείται γιατί αποτελεί ψευδή αίσθηση προστασίας. Εμείς μετράμε 100 και πλέον νεκρούς και 30.000-40.000 κρούσματα κάθε μέρα.
Εδώ η πολιτική ως εκλογίκευση ειδικών συμφερόντων σε συνεργασία με τους εκφραστές του επιστημονικού δογματισμού (common sense) και τις αφηρημένες ινστρουμενταλιστικές λογικότητες οδηγεί την πανδημική κρίση στα άκρα.
Με αυτά και πολλά άλλα (όπως τα νέα και ζεστά 5 εκατομμύρια που έδωσε η κυβέρνηση στα κρατικοδίαιτα–ιδιωτικά ΜΜΕ) το κόμμα της ΝΔ αυτοχειριάστηκε. Και καλείται να αποδείξει σε ψηφοφόρους της και μη, ότι δεν αποτελεί μονοπρόσωπη ΕΠΕ.
O κόμης ντε Μιραμπώ έλεγε: «Εμείς οι αντιπρόσωποι του λαού, μην ξεχνούμε ότι οφείλουμε να συμβουλευόμαστε και όχι να υποτάσσουμε την κοινή γνώμη. Είμαστε οι εκπρόσωποι του κυρίαρχου λαού. Όχι ο κυρίαρχος λαός».
Μαθήματα που δεν πήρε η ΝΔ και σήμερα βρίσκεται σε πτώση από τον πύργο της εξουσίας.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής φιλοσοφίας.