”Τσακάλια” και ”ύαινες” δείχνουν τα δόντια τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη εδώ και καιρό. Η αποδόμηση του οράματός του για ‘επιτελικό κράτος’ έδωσε το έναυσμα για… επαναστατικό ”μπαϊράκι” με αρχή της αντικυβερνητικής προπαγάνδας την ”μαύρη” είδηση της εφημερίδας ”Αυγή” τον Νοέμβριο του ’20 περί δημιουργίας νέων χώρων για τάφους, λόγω της πανδημίας, στα κοιμητήρια των Σερρών.
Έκτοτε μεσολάβησαν πολλά δυσάρεστα με αποκορύφωση το ”πυρωμένο” καλοκαίρι που διανύουμε και θα αποχαιρετήσουμε σε λίγες μέρες. Η τρέχουσα πρωτοφανής οικολογική καταστροφή δεν μπορεί να αγνοηθεί ούτε να μείνει ατιμώρητη, αλλά δεν είναι ικανή – προς ώρας, τουλάχιστον – να αλλάξει άρδην τις ισορροπίες σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
Κι αυτό γιατί δεν υπάρχουν ανθρώπινα θύματα (βλ. 2007 και ’18, όπου ”μετρούσαμε φέρετρα και όχι καμένα στρέμματα”, όπως είπε χαρακτηριστικά απαντώντας στον Αλέξη Τσίπρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Βουλή), χωρίς να υποτιμάται ωστόσο η απώλεια – λόγω της πύρινης λαίλαπας (που έκαψε πάνω από 1 εκατομμύριο στρέμματα χλωρίδας) – χιλιάδων έμβιων όντων τα οποία ανήκαν στην πανίδα των καμένων περιοχών.
Το σοκ για το Μέγαρο Μαξίμου απ’ το αναπάντεχο των καταστροφικών πυρκαγιών των δασών ήταν μεγάλο, όπως μεγάλη ήταν και η ζημιά στην εικόνα του πρωθυπουργού, την οποία ”γκριζάρισαν” οι πολυμέτωπες εστίες φωτιάς που κατέκαψαν ιδιοκτησίες πολιτών κατά τόπους.
Η αδυναμία έγκαιρης λήψης αντιπυρικών μέτρων και κατάσβεσης των πυρκαγιών, οι οποίες εκδηλώθηκαν με πυκνότητα από τον Ιούλιο ακόμα, αφύπνισαν – όπως αναμενόταν – τα επιθετικά αντανακλαστικά της αντιπολίτευσης τα οποία ωστόσο κυμάνθηκαν εντός ορίων κομματικής αντιπαράθεσης, αν εξαιρέσουμε τις προσωπικού ύφους επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού από αρχηγούς κομμάτων της ”δεξιάς πολυκατοικίας”.
Έτσι, το μεν ΚΙΝΑΛ (δια της Φώφης Γεννηματά) μίλησε για ”ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα του επιτελικού κράτους του Μητσοτάκη”, ο δε ΣΥΡΙΖΑ (δια του προέδρου του Αλέξη Τσίπρα) για ”εγκληματική ευθύνη” της κυβέρνησής του, πράγμα που έκανε τον πρωθυπουργό να επικαλεστεί ως στοιχείο σύγκρισης την τραγωδία του 2018 στο Μάτι.
Πέρα απ’ τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών, πάντως, η πεποίθηση της ελληνικής κοινωνίας για την ανεπάρκεια του ελληνικού κράτους είναι γεγονός, αν και αυτό κλήθηκε να αντιμετωπίσει 60 πυρκαγιές την ημέρα. Σαν αποτέλεσμα αυτού, άρχισε να φθείρεται η εικόνα της κυβέρνησης και, προπάντων, το πολιτικό κεφάλαιο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει και βαίνει επιδεινούμενη, καθώς στο θέμα των πυρκαγιών έχει προστεθεί και εκείνο του covid 19, με αφορμή τη δραματική αύξηση των επιδημιολογικών δεικτών λόγω της έξαρσης της πανδημίας, πράγμα που ανάγκασε την κυβέρνηση στη λήψη ακραίων μέτρων αντιμετώπισης των αντιεμβολιαστών.
Η έρπουσα κρίση έχει αφήσει ήδη πίσω τους ”εγκαυματίες” υπουργούς της κυβέρνησης (πέραν του πρωθυπουργού που επλήγη περισσότερο απ’ όλους λόγω της ημι-κατάρρευσης του ΕΣΥ, της αποτυχίας δημιουργίας τείχους ανοσίας και της αντικατάστασης της πειθούς με τη λήψη ακραίων μέτρων διαχωρισμού των πολιτών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους).
Έχει αφήσει ”λαβωμένους” τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Νίκο Χαρδαλιά και συνυπεύθυνο τον Αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος Στέφανο Κολοκούρη, τον οποίο είχε αποπέμψει ο ΣΥΡΙΖΑ από την ίδια θέση με την κατηγορία του ”επιχειρησιακά υπεύθυνου” για την τραγωδία στο Μάτι το 2018.
Δεδομένων αυτών, ο ”εγκαυματίας” πρωθυπουργός έχει τα δύσκολα μπροστά του γιατί πήγαν πολλά απ’ τα σχέδιά του στραβά και λίγα υλοποιήθηκαν. Κι αυτό φάνηκε όχι μόνο στις πυρκαγιές, αλλά και στην απειλητική πανδημία.
Στην πανδημία της οποίας οι συνέπειες άλλαξαν άρδην τις ζωές όλων μας και υπονομεύουν επικίνδυνα όχι μόνο το σύστημα Υγείας της χώρας, αλλά και την Οικονομία της: τους μισθούς, τις θέσεις εργασίας και τις συντάξεις των πολιτών της.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση ψάχνει απεγνωσμένα να βρει λύσεις στα προβλήματα τα οποία προδιαθέτουν την κοινωνία εναντίον της, σε μια στιγμή που θα την ήθελε στο πλευρό της. Σε μια στιγμή που θα ήθελε να υπάρχει εθνική ομοψυχία ενόψει των δοκιμασιών που έρχονται.
Δοκιμασιών όπως τα σκοπιανά Πρωτόκολλα της ”συμφωνίας των Πρεσπών” (τα οποία η κυβέρνηση ”πάγωσε” τον Ιούνιο για να τα φέρει προς κύρωση στη Βουλή το Φθινόπωρο), το Κυπριακό (που συνεχίζει να κακοφορμίζει όσο οι Τούρκοι επιμένουν στη διχοτόμηση της Κύπρου), η Οικονομία (στην οποία αναμένεται περαιτέρω επιβάρυνση με την ”καθιέρωση” του καθεστώτος lockdown – λόγω του covid 19 – στον τουρισμό, την εστίαση, την αγορά εργασίας και τις ελληνικές επιχειρήσεις) και η επιδείνωση της πανδημίας λόγω της αναμενόμενης πλήρους επικράτησης της μετάλλαξης Δέλτα.
Στο μουντό σκηνικό των επερχόμενων δοκιμασιών του πρωθυπουργού – που ήδη προδιαγράφεται βαρύ – θα πρέπει να προσθέσουμε, επίσης, την καλλιέργεια κλίματος φανατισμού από κόμματα της ”φωνακλάδικης” αντιπολίτευσης, τα οποία κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν τους ψηφοφόρους της ΝΔ ότι ”ο βασιλιάς, Κυριάκος, είναι γυμνός”, ώστε να μπουν στη Βουλή ”κλέβοντας” ψηφοφόρους του κόμματός του …
Θα πρέπει να προσθέσουμε, ακόμα, το προσφυγικό-μεταναστευτικό (λόγω της αναμενόμενης ”πολιορκίας” της χώρας μας από Αφγανούς μετανάστες μεταξύ των οποίων ενδέχεται να παρεισφρήσουν και τρομοκράτες τζιχαντιστές), όπως και τον άγνωστο Χ-Τουρκία, η οποία είναι πολύ πιθανό να εκτροχιάσει – με πρωτοβουλία του Ταγίπ Ερντογάν – την κατάσταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο στέλνοντας γεωτρύπανα σε Κρήτη και Κύπρο.
Με δεδομένα αυτά και ενώ οι φωτιές καίνε ακόμα, η πανδημία επανακάμπτει και η Οικονομία είναι επί ξύλου κρεμάμενη, προοιωνίζεται βαρύς Χειμώνας για την κυβέρνηση και για τον λόγο αυτό είναι πιθανόν ο πρωθυπουργός να επιδιώξει – ενόψει της ΔΕΘ – την έξοδο απ’ τις αρνητικές εντυπώσεις με έναν δομικό ανασχηματισμό, στην προσπάθεια να αποκαταστήσει το αρχηγικό προφίλ του.
Η πρώτη καρέκλα που τρίζει είναι αυτή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κι αυτό φάνηκε απ’ το γεγονός ότι ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου τον άφησε εντελώς ”ακάλυπτο” απ’ τις αρνητικές κριτικές για τις ευθύνες τις οποίες επωμίζεται στο θέμα αντιμετώπισης των πυρκαγιών κυρίως στην Εύβοια, την Βαρυμπόμπη και τα Βίλια.
Το κυριότερο όμως είναι ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός από τα μέσα Αυγούστου ακόμα έδειξε εμφανώς τη δυσφορία του για τον Υπουργό προστασίας του Πολίτη και τον επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας Νίκο Χαρδαλιά (τον οποίο ίσως τον ”σώσει” η περιπέτεια της υγείας του) λέγοντας:
– Ο ρόλος ενός υπουργού πρώτης γραμμής δεν είναι μόνο να συντονίζει. Είναι να βρίσκεται και κοντά στις δυνάμεις. Να τις ενθαρρύνει, όχι κατ’ ανάγκη να τις κατευθύνει…
Κι αυτό επιβεβαιώνει την εκτίμησή μου ότι ενδέχεται να επιχειρήσει να αλλάξει άρδην την εικόνα της κυβέρνησης αντικαθιστώντας αυτούς που εισέπραξαν αρνητική δημοσιότητα (Χρυσοχοΐδη, Χαρδαλιά[;], Μενδώνη, Θεοχάρη, Αυγενάκη), χωρίς να αποκλείεται να ανακατέψει την τράπουλα και σε βασικά υπουργεία (ΥΠΕΞ, ΥΠΑΜ, ΥΠΑΙΘ και στο υπουργείο Ανάπτυξης).
Σε κάθε περίπτωση, η αμηχανία θα μεγαλώνει όσο πλησιάζει η ώρα του απολογισμού για τον ”εγκαυματία” πρωθυπουργό, ο οποίος θα πρέπει να συνυπολογίσει – σε περίπτωση σαρωτικού ανασχηματισμού – και τις αναγκαίες ισορροπίες στο κόμμα του μεταξύ Καραμανλικών-Σαμαρικών, αν και οι περισσότεροι απ’ τους τελευταίους – άμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους – παίζουν επιτυχώς για χατίρι του τον ρόλο του Ομηρικού ”Άργους”…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)