Συντάκτης: Αντα Ψαρρά
Πολυσέλιδα ήταν και τη χθεσινή Κυριακή τα αφιερώματα για το σκάνδαλο με τις ρυθμίσεις στα χρέη της Βιομηχανίας Λιπασμάτων προς τη ΔΕΠΑ, για τις φιλικές σχέσεις του Μ. Πετσίτη, για τις δαιδαλώδεις διασυνδέσεις Κύπριων δικηγόρων και πολιτικών μαζί του, για τα αλισβερίσια του με υπόδικους ή ανυπόληπτους επιχειρηματίες, στους οποίους φέρεται να πουλούσε εκδουλεύσεις με το αζημίωτο.
Μάλιστα, τα ρεπορτάζ συνόδευαν και οι ολοσέλιδες διαφημίσεις της ΔΕΠΑ που σωστά έσπευσε να εκμεταλλευτεί τον σχετικό ντόρο.
Στο μεταξύ, δόθηκαν την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή οι απαντήσεις για τους παρατρεχάμενους, για το πότε αυξήθηκαν τα χρέη που δημιούργησε ο Λ. Λαυρεντιάδης (άλλος ένας δηλαδή από τους φερέλπιδες επιχειρηματίες – εκδότες – τραπεζίτες που αναδείχθηκαν τη γαλαζοπράσινη εποχή) και, τέλος, για το ποιες ρυθμίσεις έγιναν προκειμένου συνεχιστεί η λειτουργία της μονάδας.
Πολυσέλιδες ήταν ξανά οι αναφορές των κυριακάτικων φύλλων «στο πώς στήθηκε βήμα βήμα το σκάνδαλο ΔΕΠΑ – Λαυρεντιάδη». Προηγήθηκαν οι συνεντεύξεις που έδωσε στα ίδια φιλόξενα ΜΜΕ ο πρώην επικεφαλής της καταχρεωμένης ELFE, Θ. Κιτσάκος, μετά την κακουργηματική σε βάρος του δίωξη. Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για συναλλαγή με τον υπόδικο Λαυρεντιάδη, αλλά και για την αύξηση των χρεών στη ΔΕΠΑ.
Οι αόρατοι
Ασχετα όμως από το αν είναι πειστικές οι αναφορές περί σκανδάλου και οι απαντήσεις των υπουργών, ένα στοιχείο ήταν παραπάνω από φανερό: οι αόρατοι εργαζόμενοι της χημικής βιομηχανίας!
Στον βωμό της προσπάθειας να τρωθεί το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα, η Ν.Δ., το ΔΗ.ΣΥ. και τα φιλικά τους ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν ότι έτσι στα ξαφνικά η κυβέρνηση άρχισε να φλερτάρει με τον τέως δικό τους πολυβραβευμένο τραπεζίτη και επιχειρηματία, που μαζί με τον θεοσεβούμενο καταζητούμενο συνέταιρό του χρέωσαν το Δημόσιο με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Σκόπιμα, λοιπόν, οι εργαζόμενοι, στο όνομα των οποίων υπουργοί και στελέχη της σημερινής αντιπολίτευσης πούλησαν «νύχτα» ή δανειοδότησαν με δάνεια – αέρα νοσοκομεία, εφημερίδες, κανάλια, επιχειρήσεις κ.λπ., τώρα περνάνε απαρατήρητοι, ενώ η όποια προσπάθεια εξυγίανσης προς όφελος των εργαζομένων και της συνέχισης λειτουργίας της σημαντικής βιομηχανίας της Μακεδονίας, που λειτουργεί από το 1961, αποκαλείται συναλλαγή.
Καμία αναφορά μέχρι τώρα ούτε σε πολυσέλιδα ρεπορτάζ ούτε σε αντιπολιτευτικές κορόνες για τις καταχρηστικές απολύσεις, για τις μεθοδεύσεις Λαυρεντιάδη και των επιτελών του, αλλά και για τις προσπάθειες όλων των αρμοδίων από το 2015 μέχρι και σήμερα να βρεθεί μια λύση.
Θυμίζουμε ότι η εταιρεία μεταβιβάστηκε εσπευσμένα (!) το 2009 στον Λαυρεντιάδη. Εκτοτε, άρχισε, σύμφωνα με το επίσημο ιστορικό που έχουν συντάξει οι εργαζόμενοι, η αποδόμηση, τα μαύρα ταμεία, η αδιαφάνεια, τα δάνεια με άγνωστη κατεύθυνση, αντί εκείνης των επενδύσεων κ.λπ.
Η κερδοφόρα εταιρεία ξεκινά να «διασπάται» σε συγγενείς και φίλους του Λαυρεντιάδη, ενώ το εργολαβικό προσωπικό αρχίζει να αναλαμβάνει καίριες θέσεις, σε αντίθεση με το μόνιμο. Το 2012, οι 500 εργαζόμενοι καλοπροαίρετα δέχονται μειώσεις μισθών κ.λπ., ενώ τελικά απομένουν μετά και τις συνταξιοδοτήσεις 370. Το 2015, η ELFE «σπάει» την παραγωγική της διαδικασία, δημιουργώντας δύο ακόμη νέες εταιρείες.
Οι άδειες εκμετάλλευσης που κατείχε η ELFE μεταβιβάζονται σε μία μέρα (χρονικό ρεκόρ), με απόφαση της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης, στις δύο νέες εταιρείες, φέρνοντας τους εργαζομένους προ τετελεσμένων γεγονότων! Οι εργαζόμενοι καλούνται να υπογράψουν τον δανεισμό τους, με ό,τι κι αν σήμαινε αυτό με το δίλημμα υπογραφή ή κλείσιμο της εταιρείας.
Τελικά, 30 προϊστάμενοι και διευθυντές υπογράφουν τις νέες συμβάσεις, μαζί με 70 εργαζομένους που δεν άντεξαν τους εκβιασμούς. Αντιστάθηκαν και απολύθηκαν 172 χωρίς αποζημίωση και με πολλές μηνύσεις σε βάρος τους!
Τον Νοέμβρη του 2016, έγινε μια από τις συναντήσεις που ακολούθησαν μεταξύ του υπουργού Επικρατείας, Α. Φλαμπουράρη, και του Σωματείου Υπαλλήλων και Εργατοτεχνιτών Βιομηχανίας Λιπασμάτων, παρουσία του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας, Ανδρέα Νεφελούδη, και των βουλευτών Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνάντηση αναζητήθηκαν λύσεις, ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί από τις ενέργειες της ιδιοκτησίας της βιομηχανίας, κυρίως σε βάρος των 170 απολυμένων.
Τότε καθορίστηκαν οι κινήσεις με στόχο την επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας και της εύρυθμης λειτουργίας του εργοστασίου. Το 2017, το δικαστήριο δικαιώνει τους εργαζομένους, κηρύσσει άκυρο το καθεστώς διαθεσιμότητας στο οποίο «τεχνηέντως» και επικαλούμενη ψευδή και «μαγειρεμένα» στοιχεία τούς έθεσε η εργοδοσία, ενώ δέχεται ότι οι μηνύσεις σε βάρος τους, ώστε να μην αποζημιωθούν, ήταν ψευδείς και προσχηματικές.
Τελικά, με συνεχείς προσπάθειες για διευθετήσεις σε όλα τα επίπεδα το 2017, οι 170 απολυμένοι επέστρεψαν στην εργασία: «Οι 180 εργαζόμενοι παραμείναμε ενωμένοι επί 18 μήνες, η κυβέρνηση άσκησε τις απαραίτητες πιέσεις, η διαδικασία ήταν υποδειγματική από την πλευρά του Αν. Νεφελούδη και το κλίμα άλλαξε θετικά με τις δηλώσεις και του ίδιου του πρωθυπουργού», εξηγούσε στην «Εφ.Συν.» (27/12/2017) ο πρόεδρος του Σωματείου, Νίκος Βογιατζίδης, υπογραμμίζοντας πως η κυβέρνηση τώρα «οφείλει να είναι εγγυητής της καλής λειτουργίας του εργοστασίου».
Ο φετινός Δεκέμβρης είναι πολύ κρίσιμος για το μέλλον των εργαζομένων, δεδομένου ότι λήγει ο «δανεισμός» τους στην παρένθετη εταιρεία, οι ίδιοι έχουν δηλώσει ότι δεν αποδέχονται την υπενοικίαση της βιομηχανίας από τον Λαυρεντιάδη σε παρένθετες εταιρείες – φαντάσματα, ενώ στην όποια προσπάθεια εξυγίανσης θέτουν ως προαπαιτούμενο τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.
Η αντιπολίτευση επιμένει ότι το σκάνδαλο Λαυρεντιάδη – Κυριακίδη αφορά τη σημερινή κυβέρνηση, ενώ ο ίδιος ο υπόδικος εξακολουθεί τη δραστηριότητά του, με τη βοήθεια και των μεγάλων δικηγορικών γραφείων που έχει δίπλα του. Τώρα, εγκαλείται η δικαιοσύνη και η εισαγγελία του Αρείου Πάγου από τη ναυαρχίδα του Β. Μαρινάκη, για ολιγωρία στην υπόθεση της ELFE.
Πηγή: https://www.efsyn.gr