Μεγάλη μέρα η σημερινή. Μοναδική.
Μια σπάνια επέτειος, που κάποιος μπορεί να ζήσει (αν) μόνο μια φορά στη ζωή του.
Δυστυχώς εμάς μας έλαχε να τη ζήσουμε εν μέσω πανδημίας… και από την τηλεόραση.
Βέβαια, ωραίες οι παρελάσεις, οι εύζωνες, οι Ευέλπιδες, και τα μαχητικά… έστω και εκ του μακρόθεν, αλλά η Γιάννα ρε παιδιά;
«Μα καλά, γι’ αυτό εδιώξαμεν τον Τούρκον;» θα αναρωτιόταν ο Καραϊσκάκης αν τυχόν έβλεπε τις σημερινές «μεγαλειώδεις» εκδηλώσεις με προεξάρχουσες παρουσίες την ΠτΔ με τις Ελβιέλες, την Γιάννα με τα πούρα, και την… Καμίλα.
Και με γνήσια ελληνική κουζίνα (χα χα), όπως π.χ. αυτό που διάβασα σε σοβαρό σάιτ χειροκροτητών, ήτοι « Μπισκότο ζυμωμένο με μελάνι σουπιάς, κρέμα λευκού ταραμά και αυγά ψαριού, σούπα κακαβιάς με πεσκανδρίτσα από την Εύβοια, κιμά γαρίδας σε ζωμό θαλασσινών τυλιγμένο σε φύλλο λάχανου με κρόκο Κοζάνης, φιλέτο χριστόψαρου με πουρέ από χειμωνιάτικες ρίζες και αφρό λάιμ, και ντοματίνια Κρήτης…».
Κλασική ελληνική κουζίνα δηλαδή, όπως ακριβώς έτρωγαν ο Ανδρούτσος και τα παλικάρια του πάνω στα κατσάβραχα.
Μάλιστα, αν θυμάμαι καλά, λίγο πριν τη μάχη στο Χάνι της Γραβιάς είχαν απολαύσει λιωμένη λευκή σοκολάτα με φυστίκια Αιγίνης.
Τέλος πάντων, άλλο είναι το θέμα μου σήμερα.
Λένε λοιπόν κάποιοι μόνιμα κακοπροαίρετοι, ότι ο Κυριάκος είναι γκαντέμης.
Το πήρε, λένε, κληρονομικώ δικαίω από τον μπαμπά του (όπως πήρε και το όνομα, χάρη στο οποίο μας κυβερνάει).
Και άντε για τον μπαμπά του ίσως να ισχύουν όλες αυτές οι κακόβουλες φήμες, αν και προσωπικά αμφιβάλλω αφού ο άνθρωπος έζησε μια ζωή στην πούδρα.
Ο Κυριάκος όμως; Από πού κι ως που γκαντέμης;
Κάθε άλλο θα έλεγα.
Όχι μόνο εξελέγη βουλευτής, όχι μόνο διετέλεσε υπουργός, και μάλιστα νεότατος (ως γόνος βέβαια), αλλά κατάφερε σε νεαρή σχετικά ηλικία να γίνει αρχηγός κόμματος εξουσίας στην πιο κατάλληλη στιγμή, ενώ λίγο μετά έγινε και πρωθυπουργός στην πιο βολική χρονική συγκυρία για το κόμμα του.
Πρωθυπουργός αυτοδύναμης κυβέρνησης μάλιστα, χωρίς να χρειάζεται να δίνει λογαριασμό σε κανέναν Μπένι, και σε κανέναν κυρ Φώτη.
Όσο δε για τους αντιπάλους του; Γονατισμένοι και στα τέσσερα.
Με τον Αλέξη στο καναβάτσο, απαξιωμένο ακόμη κι από εκείνους που λίγα χρόνια πριν έπιναν νερό στην επαναστατικότητά του, και με τον Μπάνο εξαφανισμένο.
Για εσωτερική αντιπολίτευση ούτε λόγος. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αποχωρεί οριστικά από την πολιτική ο Καραμανλής (αν κι εγώ ο ποταπός νόμιζα πως είχε αποχωρήσει ήδη εδώ και χρόνια).
Όσο δε για άλλους «δελφίνους» ούτε λόγος.
Πάει και ο Γιακουμάτος, πάει και ο Κουμουτσάκος… ο μόνος που έμεινε με δυνατότητες αμφισβήτησης και διαδοχής είναι ο έτερος ανεψιός από την Πρώτη Σερρών (Κιούπκιοϊ), αλλά αυτός είναι προς το παρόν απασχολημένος με τα καλοριφέρ και τα αιρκοντίσια στα λεωφορεία, οπότε δεν αποτελεί απειλή για την παντοκρατορία του Κυριάκου (προς το παρόν).
Ο οποίος Κυριάκος παίζει κυριολεκτικά εν ου παικτοίς.
Ούτε καν την τρόικα δεν έχει στα πόδια του, ούτε καν την μαντάμ Μέρκελ.
Οπότε, για ποια γκαντεμιά μιλάνε οι κακοπροαίρετοι κριτικοί του;
Όλα του πάνε πρίμα.
Ακόμη και η πανδημία μια χαρά του έκατσε. Καταφέρνει και περνάει νομοθετήματα όπως θέλει και χωρίς να ανοίγει μύτη.
Μέσω τηλεδιασκέψεων βέβαια όπου ελάχιστοι συμμετέχουν, κι αυτοί (οι δικοί του) σε μια οθόνη ψηφίζουν ό,τι τους πει ο αρχηγός, και σε μια άλλη παίζουν Gran Turismo.
Ο βολευτικός μισθός να πέφτει και δεν πα να καεί το σύμπαν…
Ποιοι αντιδρούν; Οι συνήθεις ύποπτοι… οι συριζαίοι, οπότε κανείς δεν τους δίνει σημασία.
Θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά ακόμη τέρμινα για να μετράει ο λόγος τους στον μέσο πολίτη που τους έχει σιχαθεί, αφού όταν ήταν στην κυβέρνηση αποδείχτηκαν πολύ πιο μνημονιακοί, πολύ πιο συστημικοί, και πολύ πιο κωλοτούμπες ακόμη κι από τον σημερινό υπουργό Υπανάπτυξης… οπότε τι να λέμε;
Ποιος θα αμφισβητήσει την κυριαρχία του Κυριάκου;
Ο Μπαρουφάκης; Που άσχετα αν ο Κυριάκος το ’16 μας έλεγε πως θα τον κάτσει στο εδώλιο, σήμερα ζει και αυτός το όνειρο ως αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος (το 2011 ορκιζόταν στα κανάλια ότι ποτέ δεν θα πολιτευτεί, το θυμάμαι σαν χθες).
Ποιος άλλος μένει; Ο Βελό; Εδώ γελάμε…
Ο Κουτσούμπας; Μπα…
Η Φώφη κι ο Λοβέρδος; Δεν νομίζω. Αυτοί, μαζί με το πάλαι ποτέ Πασόκ «πέθαναν» πολιτικά εδώ και καιρό, απλά δεν το ξέρουν.
Οπότε; Μόνος κυρίαρχος ο Κυριάκος.
Άρα για ποια γκαντεμιά μιλάμε;
Και μάλιστα, σαν κερασάκι στη τούρτα του έκατσε στη βάρδια του και η επέτειος των 200 χρόνων από την επανάσταση, και να ‘τος πρώτη μούρη στα διεθνή ΜΜΕ.
Μέχρι και «επιθεωρήσεις» σε αεροπλανοφόρο κάνει… μέχρι και τηλεφώνημα από τον πλανητάρχη δέχτηκε. Μιλάμε για μεγαλεία…
Τι άλλο θέλει δηλαδή;
Βέβαια, για να τα λέμε όλα και να είμαστε ακριβοδίκαιοι, όταν η Αμερική γιόρτασε τα δικά της 200 χρόνια ανεξαρτησίας πρόεδρος της ήταν ο Τζέραλντ Φορντ.
Τον θυμάται κανείς;
Όχι, αν και αυτός επίσης κάθε άλλο παρά γκαντέμης ήταν, αφού κατάφερε να γίνει αντιπρόεδρος και μετά πρόεδρος των ΗΠΑ χωρίς να έχει εκλεγεί σε κανένα από τα δυο αυτά βαρυσήμαντα αξιώματα.
Δεν νομίζω ο Κυριάκος να έχει την τύχη του και να εξαφανιστεί στη λήθη, αφού είναι μικρός ακόμη και έχει πολλά σχέδια για το μέλλον της χώρας (βλ. μπόλιασμα, νατιβισμό, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, ίσως ακόμη και ιδιωτικοποίηση ή better yet κατάργηση των φυλακών, κλπ)… σχέδια που δεν πρόκαμε να ολοκληρώσει το γελαστό παιδί, αλλά που ξέρουμε;
Μπορεί και αυτός, νεότατος είναι, να επανέλθει κάποια μέρα.
Εξάλλου είπαμε, παραφράζοντας τον Νιόνιο «τα όνειρά σου μη τα λες γιατί μια μέρα κρύα μπορεί και οι … τροτσκιστές να γίνουν εξουσία».
Έτσι λοιπόν εν κατακλείδι ο Κυριάκος κάθε άλλο παρά γκαντέμης είναι.
Και όσο κι αν γκρινιάζει ο κοΖμάκης, αν αύριο γίνουν εκλογές, πάλι πρωθυπουργός θα είναι.
Ποιος θα τον απειλήσει από δεξιά; Ο Τράγκας; Μπα…
Ο Τζίμερος με τον Φαήλο; Δεν το βλέπω…
Ο Βελό; Είπαμε, εδώ γελάνε…
Ίσως, λέω ίσως, αν κάνει τελικά εκείνο το πολυπόθητο κόμμα ο Μένιος ο Φουρθιώτης, ίσως τότε να τρίξει η καρέκλα του Κυριάκου…
Κατά τα άλλα, προς το παρόν καβαλάει το κύμα και βασιλεύει μόνος του ως κλασικός γόνος κληρονομικώ δικαίω.
Hail to the King λοιπόν, και πάμε για μπακαλιάρο σκορδαλιά (με ντελίβερι πάντα) το μεσημέρι, ενώ το βράδυ ίσως έχει έκτακτα γλέντια με γνήσια πατριωτικά ελληνικά σκυλάδικα στο «Στην Υγειά μας βρε Παιδιά».
Χρόνια μας πολλά λοιπόν, και καλή λευτεριά από την πανδημία, οπότε και θα μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του…
Μέχρι τότε μη ξεχνάτε να στέλνετε sms για να πάτε στα νυχάδικα, και να φοράτε τη μάσκα σας (διπλή όσοι αφήνετε μούσι).
ΥΓ- Τόσος κόσμος στο Μέγαρο, και ούτε μια μάσκα. Τι παίζει;
Τον άλλον προχθές τον έκοψαν πρόστιμο επειδή δεν φορούσε μάσκα στην… αυλή του!