Βρισκόμαστε στο 2009. Ο Γιώργος Παπανδρέου εκλέγεται πρωθυπουργός και λίγους μήνες μετά ανακοινώνει την προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων τόσο στα κόμματα της αντιπολίτευσης όσο και στον ελληνικό λαό για τη θηλιά που πέρασε στη χώρα.
Μέσα στη γενικότερη κατακραυγή και προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα εξαπολύει βαρύτατους χαρακτηρισμούς, με αποδέκτη πρωτίστως τον ελληνικό λαό, και απευθυνόμενος προς τους Ευρωπαίους ηγέτες λέει ότι «κυβερνάει μια διεφθαρμένη χώρα».
Η τύχη του είναι γνωστή σε όλους.
Μεσολάβησε μια οικουμενική, η κυβέρνηση Σαμαρά, ώσπου ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας.
Πέραν των προσδοκιών που καλλιέργησε στους πολίτες που φυσικά διέψευσε καταρρέοντας σαν χάρτινος πύργος, σέρνει κι αυτός το χορό των ύβρεων με αφορμή το όνειδος των Πρεσπών.
Η αντίδραση του λαού για το ξεπούλημα της Μακεδονίας ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, με μια πρωτοφανή λαοθάλασσα να κατακλύζει την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και κάθε γωνιά της πατρίδας.
Αιφνιδιασμένος αλλά και στριμωγμένος από την έντονη δυσαρέσκεια του λαού, ο Τσίπρας αποκαλεί τους διαδηλωτές ακροδεξιούς, εθνικιστές και «μακεδονομάχους», προσπαθώντας μάταια να δώσει άλλοθι στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
Ένα χρόνο μετά οι πολίτες του γυρνούν την πλάτη μη θέλοντας να ξεχάσουν την εθνική ντροπή.
Κι έρχεται στην εξουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο οποίος ακολουθεί πιστά την απαράδεκτη φρασεολογία των προκατόχων του απαξιώνοντας πλήρως την κοινωνία, επειδή τολμάει να εκφράζει διαφορετική άποψη από την πληρωμένη προπαγάνδα που διακινεί το Μέγαρο Μαξίμου για τον αόρατο εχθρό κι όχι μόνο.
Ο πρωθυπουργός σε απανωτά κορονοδιαγγέλματα, με τον ιό να έχει ξεφύγει ανεξέλεγκτα από τις λανθασμένες επιλογές του και τις παλινωδίες των υπουργών του, χαρακτηρίζει ψεκασμένους και συνωμοσιολόγους όσους δεν αποδέχονται τις δικαιολογίες της κυβέρνησης για τη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων.
Κύριε Μητσοτάκη, είναι προφανές ότι έχετε εγκλωβιστεί στις υπέρμετρες υποσχέσεις σας και προσπαθείτε να διασωθείτε από τον διασυρμό. Υιοθετώντας κι εσείς το άθλιο δόγμα… για όλα φταίει ο λαός.
Όμως, ο λαός σας εξέλεξε πρωθυπουργό όχι για να τον βρίζετε, αλλά για να τον σέβεστε επιλύοντας τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από το άτολμο και αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα. Τα οποία αγγίξατε και συνεχίζετε να αγγίζετε επιδερμικά, εξ ου και τα απανωτά lockdowns.
Συνεπώς αλλάξτε ρητορική και τακτική, εκτός αν θέλετε να έχετε κι εσείς την ίδια τύχη με των προκατόχων σας.
Εντούτοις είναι δεδομένο ότι αν ο λαός επιδείκνυε πιο ενεργητική στάση, ουδείς πρωθυπουργός θα τολμούσε να τον προσβάλει μαυρίζοντάς του παράλληλα τη ζωή.
Άραγε ως πότε θα ανέχεται να τον καθυβρίζουν οι πολιτικές του ηγεσίες;
Ως πότε θα κάθεται στον αναπαυτικό καναπέ του παρακολουθώντας την προπαγάνδα χειραγώγησής του;
Ως πότε θα έχει σκυμμένο το κεφάλι αρνούμενος να αντιληφθεί ότι δεν είναι επαίτης ενός κράτους που του μοιράζει επιδόματα ψίχουλα;
Ως πότε;