Τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και οι Έλληνες «αναλυτές» τους τελευταίους μήνες έχουν επιδοθεί σε μία άνευ προηγουμένου αποθέωση του υποψηφίου των Δημοκρατικών Τζό Μπάιντεν που θα ζήλευαν και τα μέσα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, επαναλαμβάνοντας συνεχώς το αφήγημα πως «αν ο Μπάιντεν κερδίσει τις εκλογές» στη χειρότερη θα «τιμωρήσει» με σκληρές κυρώσεις την Τουρκία, στην καλύτερη θα… τη βομβαρδίσει.
Όμως κάτι τέτοιο απέχει πολύ από την πραγματικότητα, καθώς η εξωτερική πολιτική που θα επιδιώξει ο Μπάιντεν δεν μπορεί παρά να έχει ως θεμέλιο λίθο του την Τουρκία, αφού ο νούμερο ένα στόχος του, το στρίμωγμα της Ρωσίας, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ενεργό βοήθεια της Άγκυρας.
Πρόσφατα ο Τζο Μπάιντεν χαρακτήρισε τη Ρωσία τη «μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια της Αμερικής» ενώ έχει επίσης επανειλημμένα επικρίνει τον Πρόεδρο Τραμπ για τη μετριοπαθή στάση του για τη Λευκορωσία και την υπόθεση Navalny και ορκίστηκε ότι εάν εκλεγεί θα απαλλαγεί από τον «δικτάτορα Λουκασένκο».
Η Τουρκία είναι στην πραγματικότητα ο μόνος σύμμαχος των ΗΠΑ που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη Μόσχα σε Μέση Ανατολή, Αφρική και τον Καύκασο. Επιπλέον η Άγκυρα διατηρεί σκληρή στάση στην Κριμαία και πρόσφατα υπέγραψε συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με το Κίεβο.
Για να επιτύχει τον κύριο γεωπολιτικό στόχο του, ο Μπάιντεν θα πρέπει να υποστηρίξει τις φιλοδοξίες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή σε αντάλλαγμα για τη στήριξή της εναντίον της Ρωσίας.
Έτσι η Ελλάδα πολύ πιθανόν να πιεστεί από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν να παραδώσει την εθνική της κυριαρχία στην Άγκυρα.
Άλλωστε το «όραμα για τις σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδας» το οποίο δημοσίευσε η εκστρατεία Μπάιντεν περιέχει υποσχέσεις οι οποίες είναι όλες είτε είναι ασαφείς είτε ήταν πάγιες επιδιώξεις της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένης του Ντόναλντ Τραμπ πχ, «η προώθηση της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο».
Μάλιστα η κατάσταση θυμίζει αρκετά το 1976, όταν όλη η Ελλάδα υποστήριζε τον Δημοκρατικό Τζίμι Κάρτερ, επειδή θεωρεούσαν πως θα είναι σκληρός ενάντια της Τουρκίας κι αυτός έβγαλε το εμπάργκο που είχε επιβληθεί από τις ΗΠΑ στην Άγκυρα για την εισβολή στην Κύπρο!
Αντίθετα, ο Πρόεδρος Τραμπ βλέπει την Κίνα και όχι τη Ρωσία ως τον κύριο αντίπαλο των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα θα συνεχίσει να επικεντρώνει την εξωτερική του πολιτική στην Ανατολική Ασία.
Αλλά ακόμα κι αν κερδίσει ο Τραμπ, η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει να βλέπει την Άγκυρα ως έναν δύσκολο αλλά ζωτικό σύμμαχο που μπορεί να διαφυλάξει ενεργά τα αμερικανικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή από τη ρωσική επιρροή.
Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος της Άγκυρας έχει αναβαθμιστεί σημαντικά στη γεωπολιτική σκακιέρα των ΗΠΑ λόγω της ικανότητάς της να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τη στρατιωτική δύναμη σε διάφορα μέτωπα. Αυτό είναι κάτι που η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει προσεκτικά υπόψιν.