Αντικρουόμενοι χειρισμοί με εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες διαπιστώνονται από την κυβέρνηση συγκρίνοντας την αντίδρασή της στην πρώτη έξαρση του κοροναϊού τον Μάρτιο και το δεύτερο κύμα της πανδημίας που εξελίσσεται.
Στις 25 Μαρτίου δύο μέρες μετά την έναρξη του Lockdown η κατάσταση ήταν αντιμετωπίσιμη και σύμφωνα με την ημερήσια ανακοίνωση του ΕΟΔΥ, 53 άτομα ήταν διασωληνωμένα. Στις 12 Σεπτεμβρίου, παρότι ο αριθμός των κρουσμάτων έχει εκτοξευτεί για τους γνωστούς λόγους, ο αριθμός των διασωληνωμένων που ανακοινώνει ο ΕΟΔΥ, είναι πανομοιότυπος, δηλαδή 53.
Ίδιοι αριθμοί τότε και τώρα, άλλη στρατηγική από την κυβέρνηση
Όμως η αντιμετώπιση διαφορετική καθώς τον Μάρτιο ενώ ήταν ορατός ο κίνδυνος κορύφωσης και αύξησης των νοσηλειών σε ΜΕΘ – άρα και εξάντλησης των αντοχών του συστήματος υγείας- ήδη είχε επιβληθεί lockdown και είχε αρχίσει να αποδίδει ενώ με την αυστηροποίηση και τη συνέχιση του αποκλεισμού μέχρι τις 4 Μαϊου, η κατάσταση αποκλιμακώθηκε, όπως αναμενόταν και όπως είχε καταγραφεί και μέσα από την αρθρογραφία του tvxs.gr.
Στις 12 Σεπτεμβρίου η κατάσταση είναι ίδια, οι κίνδυνοι ίδιοι, τα κρούσματα καθημερινά διπλάσια, αλλά τα μέτρα πολύ πιο χαλαρά προκειμένου να μην υποστεί νέο πλήγμα η οικονομία ενώ ακόμη και τα τοπικά μέτρα περιορισμού είναι πολύ ηπιότερης κλίμακας. Αυτό δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για τη δεύτερη έξαρση της πανδημίας σε σχέση με την αντίδραση που καταγράφηκε τον Μάρτιο και πολύ δυσοίωνες προοπτικές.
Άλλο ένα σημείο που επισημαίνουν οι άνθρωποι της υγείας είναι ότι καταγράφεται μεγαλύτερη δυσκολία εισαγωγής σε ΜΕΘ σε σχέση με το Μάρτιο και τα κρούσματα κατευθύνονται σε μονάδες απομόνωσης. Το αισιόδοξο στοιχείο είναι ότι το ποσοστό θνησιμότητας για τους διασωληνωμένους έχει μειωθεί περίπου στο 30% σε σχέση με το πρώτο κύμα.
Από την προτεραιότητα για την υγεία, στην προτεραιότητα για την οικονομία
Αυτό που διαφοροποιεί αισθητά την κατάσταση και δεν δημιουργεί αισιοδοξία είναι οι χειρισμοί των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων και η εικόνα του φιλοκυβερνητικού τύπου σε σχέση με τον Μάρτιο. Τότε, ενώ η κυβέρνηση επιχειρούσε να «καρπωθεί» επικοινωνιακά την αποτροπή μιας μεγάλης έξαρσης οι εφημερίδες προετοίμαζαν για ένα μεγάλο διάστημα lockdown ως αναγκαίο αλλά, ταυτόχρονα, αδυνατούσαν να προβλέψουν πόσο βαθιά ύφεση θα ακολουθήσει, ίσως επειδή επαναπαύτηκαν στις επίσημες αλλά αποτυχημένες προβλέψεις.
Σήμερα, αντιθέτως, που φάνηκε το μέγεθος της κρίσης, η κυβέρνηση επιχειρεί να υποβαθμίσει κάθε υγειονομικό κίνδυνο, συνεχίζει να μην ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας, κινείται με προτεραιότητα στην οικονομία και φαίνεται να διακατέχεται από μια χαλαρότητα σε σχέση με την εξάπλωση της πανδημίας, που τα αριθμητικά δεδομένα δεν τεκμηριώνουν.
Πρακτικά, είμαστε και πάλι στο επίπεδο που η χώρα ήταν στις 25 Μαρτίου αλλά με πολύ χειρότερες προοπτικές και προετοιμασία. Αντίστοιχα ο κόσμος έχει ξεπεράσει το αρχικό σοκ του εγκλεισμού και αντιμετωπίζει με μεγαλύτερο σκεπτικισμό τις κυβερνητικές αποφάσεις.