Άναυδοι, ίσως και απαθείς ή αποσβολωμένοι, μετά από τόση διαφθορά που έχει κατακλύσει αυτή την χώρα, παρατηρούν οι πολίτες τις αποκαλύψεις για τα τεκταινόμενα στον χώρο της Δικαιοσύνης.
Γράφει: Γιάννης Απατσίδης
Σίγουρα θα της άξιζε να μιλάει κάποιος για το έργο της για την αποκατάσταση της αλήθειας, και όχι για τα «πάρεργα» της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αδιαφάνειας. Πυραμοειδές το κύκλωμα, σε τέμνοντες κύκλους οι ευθύνες, τα παράδοξα, οι προδοσίες και προπαντός η υποκρισία.
Με την τελευταία αποκάλυψη της εφημερίδας Documento, ζωγραφίζεται στον ορίζοντα, θαμμένο στην ομίχλη, ένα καλά δομημένο παραδικαστικό κύκλωμα, που φέρεται να διερευνάται, από τύχη, από το έτος 2017. Αποκαλυπτικές συνομιλίες εμπλέκουν άμεσα Ανώτατη Λειτουργό της Δικαιοσύνης, η οποία φέρεται να έχει εκδώσει αποφάσεις που προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, και σίγουρα δεν χαρακτηρίζονται από τις συνηθισμένες διαδικασίες που ακολουθούνται σε παρόμοιες υποθέσεις. Τα «γλυκά» γίνονται «ζαχαροπλαστεία» και η εκποίηση όλου αυτού του πλούτου ζαχαρωτών μπορεί να ανέρχεται σε κάποια εκατομμύρια ευρώ, όπως σε ανύποπτο χρόνο έχει δημοσιοποιηθεί, είτε ως φήμη, είτε ως πραγματικότητα που εν τέλει συγκαλύφθηκε. Το ίδιο πρόσωπο φέρεται να επιφυλάσσει δυσμενή μεταχείριση απέναντι σε δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς που απλώς έπραξαν το καθήκον τους όταν κλήθηκαν να κρίνουν τις υποθέσεις επιφανών επιχειρηματιών και όχι μόνον, οι οποίοι, ναι μεν έχουν το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά δεν μπορούν να παραμένουν στο απυρόβλητο, ούτε τα ελαφρυντικά να γίνονται παραδουλεύτρες για χάρη τους. Ούτε φυσικά παραδουλεύτρες οι συνάδελφοί τους.
Η δικογραφία αυτή σκόνταψε λοιπόν πάνω σε συγκεκριμένους ανώτατους λειτουργούς της δικαιοσύνης, και, ω του θαύματος, οι αρμόδιοι να την διερευνήσουν εις βάθος, είτε «αμέλησαν» να ζητήσουν την περαιτέρω άρση απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών των εμπλεκομένων, είτε «ξέχασαν» να εντοπίσουν τις ύποπτες αποφάσεις της δικαιοδοτικής τους κρίσης, κατά τα άλλα ανέλεγκτης, είτε «λησμόνησαν» να προβούν σε κατ’οίκον έρευνες για την ανεύρεση του «ζαχαροπλαστείου» με τις πλάκες της χρυσής τούρτας, είτε την «θωράκισαν» μακριά από επικίνδυνες καταθέσεις μαρτύρων, που στην χώρα μας είναι όντως απροστάτευτοι. Πρόσφατα η πρώην Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Ξένη Δημητρίου, μέμφθηκε ονομαστικά τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Ιωάννη Αγγελή, για την μη επίδειξη ενδιαφέροντος για την συγκεκριμένη προφανώς δικογραφία. Άγνωστο εάν οι μομφές της τον συμπεριλαμβάνουν, λόγω της ιδιότητάς του ως επιβλέποντος της Εισαγγελέως Καταπολέμησης Εγκλημάτων Διαφθοράς, κ. Ελένης Τουλουπάκη, ή λόγω της ιδιότητάς του ως επιφορτισμένου για την διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης, που η ίδια ίσως του χρέωσε.
Σε κάθε περίπτωση, όταν οι συνομιλίες αυτές ανατρέχουν στο έτος 2017, η κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου όφειλε και μπορούσε να διενεργήσει η ίδια τις αναγκαίες προανακριτικές πράξεις για την διαλεύκανση της υπόθεσης, ειδικά, μάλιστα, εάν πέραν των συνομιλιών είχε ενημερωθεί ειδικά προς τούτο και με άλλο τρόπο. Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο να διερευνάται για πράξεις διαφθοράς, και δη δωροδοκία, ενός ανώτατος συνάδελφός σου, αλλά είναι πολύ εύκολο, λόγω της εγγενούς δυσκολίας, να παριστάνεις τον «Πόντιο Πιλάτο» και να μεταβιβάζεις τις ευθύνες σου αποκλειστικά στους άλλους συνυπεύθυνους, ακόμη κι εάν δεν ήταν ποτέ εν τέλει τα «αγαπημένα σου παιδιά». Γιατί πράγματι «αλίμονο εάν αυτοί οι κάποιοι παίρνουν λεφτά» και ακόμη πιο αλίμονο εάν εσύ το υποψιάζεσαι και δεν εξαντλείς το νομικό οπλοστάσιό σου για να διαλευκάνεις αυτή την υπόθεση και να βάλεις ένα λουκέτο, έστω και πρόσκαιρο, στα ανταγωνιστικά «ζαχαροπλαστεία». Για την συγκεκριμένη δικογραφία οφείλει να μας ενημερώσει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, και αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ειδικά εάν οι νεότερες αποκαλύψεις προλάβουν τυχόν την απόπειρα επανελέγχου της, για την προστασία τουλάχιστον του εναπομείναντος κύρους της Δικαιοσύνης. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι κοινωνικές σχέσεις, οι γάμοι και τα βαφτίσια, και οι επιφανείς καλεσμένοι, δεν θα είναι η αιτία για μία ακόμη συγκάλυψη.
Μέσα σε όλα αυτά, σοκαρισμένοι βλέπουμε συνομιλίες στελέχους εφημερίδας με τον πρώην Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης, το περιεχόμενο των οποίων σίγουρα δεν τιμά τον ρόλο και την ιδιότητά του, εάν φυσικά οι συνομιλίες αυτές είναι αληθινές και ακριβείς. Και όλα αυτά πέραν της πιθανής παράνομης υποκλοπής τους, και της απουσίας της αρχής και του τέλους τους. Προφανώς, πάντως, θα υπάρχουν και άλλες, λόγω της οικειότητας που είχαν αναπτύξει οι συνομιλητές. Κι εκεί που εμπλέκεται το ονοματεπώνυμο του Αντεισαγγελέα Εφετών Αθηνών, κ. Ηλία Ζαγοραίου, να και οι «κύκλοι της εισαγγελίας», διοχετευόμενοι σε γνωστούς δικαστικούς συντάκτες, προσφιλείς σε όσους μάλλον ξέρουν να σιωπούν και να μην μιλούν, και κυρίως ευθέως και χωρίς φόβο (όχι πάντως Θεού), που έρχονται να υποστηρίξουν τον συγκεκριμένο εισαγγελικό λειτουργό, αναφέροντας πόσες «αντισυριζαϊκές» πράξεις έκανε κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών. Και απαριθμούν, προφανώς προς υπεράσπισή του από το τωρινό «κατεστημένο», γιατί δε νομίζω ότι ο ίδιος θα συμφωνούσε τόσο ελαφρά τη καρδία με αυτές τις δικονομικές ενέργειες, επικαλούμενος προφανώς, όπως έκανε πάντα, ότι εκείνος χρέωσε τη δικογραφία και δεν την έκρινε, την αρχειοθέτηση της υπόθεσης της Εισαγγελέως Εφετών, κ. Γεωργίας Τσατάνη, την αρχειοθέτηση της υπόθεσης των Δικαστών που εξέδωσαν το απαλλακτικό βούλευμα για την υπόθεση των στημένων αγώνων, και άλλες νομικές ενέργειες που τουλάχιστον για το ευρύ κοινό δεν μπορεί να αποτελούν «εύσημα» και απόδειξη τέλεσης του καθήκοντος στην τελειότητά του. Αλλά μην ασχοληθούμε άλλο με την συγκεκριμένη υπόθεση, διότι ο Άγγελος Μιχαήλ είναι ο τιμωρός και όχι εμείς οι κοινοί θνητοί, θύματα της ρομαντικής αντίληψης μίας Δικαιοσύνης, που δεν ανοίγει τις «πόρτες» στους κάθε είδους «Ρασπούτιν», και κυρίως για την δική τους «ατζέντα».
Φήμες λένε ότι διάφοροι Εισαγγελείς αποσύρουν την υποψηφιότητά τους για την θέση του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, για διάφορους λόγους που σίγουρα δεν θα έπρεπε να τους επηρεάσουν να θέσουν τον εαυτό τους στην κρίση των συναδέλφων τους, η πλειονότητα των οποίων προφανώς δεν συμφωνεί, τουλάχιστον ενδόμυχα, με μία μόνο υποψηφιότητα, η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει την εικόνα του «δοτού» Προϊσταμένου. Λόγω όλων των παραπάνω δεδομένων, και των δυσκολιών που έρχονται για την επίτευξη ισορροπίας και καθαρότητας στους κόλπους της Δικαιοσύνης, όλοι οι πιθανοί υποψήφιοι, και δη έντιμοι και ικανοί εισαγγελικοί λειτουργοί, δεν πρέπει να φοβηθούν να εκδηλώσουν την θεμιτή τους φιλοδοξία. Το έχουν υποχρέωση απέναντι σε όλους τους πολίτες, που επιτέλους θέλουν τη Δικαιοσύνη στο βάθρο που της ανήκει, και την ίδια στιγμή δίπλα στον πολίτη, και δη τον αδύναμο. Γιατί επιτέλους τα «ζαχαροπλαστεία» και οι μόνιμοι θαμώνες ή κόλακες αυτών πρέπει να «φυλακιστούν» με σίδερα την αγάπη μας για την φιλαλήθεια και το κράτος Δικαίου.
Εκεί κοντά περιμένουμε και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων να ενσαρκώσει τον ρόλο της, πέραν σκοπιμοτήτων και πολιτικών χρωματισμών και αποχρώσεων. Όσοι έκαναν λάθη είναι καλό να τα αναλογιστούν, γιατί πέραν της ιδιότητάς τους ως συνδικαλιστές, είναι πρωτίστως Δικαστικοί και Εισαγγελικοί Λειτουργοί που δεν οφείλουν απλά αλλά πρέπει να έχουν έντονη την ανάγκη να αποδώσουν το Δίκαιο και να «βάψουν» τη Δικαιοσύνη με το αίμα των αγώνων τους, καλούμενοι να δικαιώσουν άλλους τόσους αγωνισμένους. Ας ελπίσουμε ότι η αντισυνταγματική και απρεπής «αναβάθμισή» της με την ανακατανομή των Εφετών σε Προέδρους Εφετών, θα την κάνει πιο ανθεκτική στον πειρασμό των κάθε λογής πειρασμών – «ζαχαροπλαστείων».
Και μέσα σε όλα αυτά ο μικρός, ταπεινός, Δικαστής, μονομελής σε οποιαδήποτε σύνθεση κι εάν συμμετέχει, μόνος με την συνείδησή του, θέλει να πιστέψει ότι η δίκαια απόφαση που θα εκδώσει δεν θα ανατραπεί από τους δωροφάγους συναδέλφους του, τους πασαλημένους από τα «αποφάγια» του «ζαχαροπλαστείου», ενός βούρκου που δεν τον αγγίζει. Σύμμαχός του κάθε πολίτης, που θέλει να πιστεύει ότι το δίκαιο αργεί αλλά έρχεται. Και όσο κι εάν είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν το Παρακράτος έχει άδικο, εμείς όλοι μαζί μπορούμε να ενσαρκώσουμε το Κράτος και το Κράτος Δικαίου.
Πηγή: documentonews.gr