Η επιστροφή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη συνοδεύτηκε από υψηλές προσδοκίες – λόγω των επιτυχιών του παρελθόντος – αλλά και από μεγάλη πίεση που ήδη από τους πρώτους μήνες της νέας διακυβέρνησης άσκησε το Μέγαρο Μαξίμου στην πολιτική ηγεσία της Κατεχάκη για αποτελέσματα, μιας και η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση είχε σηκώσει ψηλά την ατζέντα της Ασφάλειας.
Μία από τις πρώτες επιτυχίες που καταγράφηκε ήταν αυτή της εξάρθρωσης της οργάνωσης «Επαναστατική Αυτοάμυνα».
Ωστόσο, στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κάθε άλλο παρά εφησυχάζουν. Έχουν πλήρη γνώση του τρίτου νευτωνικού νόμου της κίνησης: Η δράση φέρνει αντίδραση. Η πίεση που έχουν ασκήσει από το καλοκαίρι ήδη στον λεγόμενο «αντιεξουσιαστικό» χώρο είναι μεγάλη, είτε αυτή αφορά στο ανοιχτό μέτωπο των Εξαρχείων, είτε στο κομμάτι της αντιμετώπισης και καταστολής της ακτιβιστικής δράσης του Ρουβίκωνα, είτε στο εν εξελίξει «ξεδόντιασμα» των τελευταίων θυλάκων της ένοπλης πάλης στην εποχή μετά τον Επαναστατικό Αγώνα (Μαζιώτης, Ρούπα).
Η εξάρθρωση της «Επαναστατικής Αυτοάμυνας» δεν έχει κλείσει τους λογαριασμούς του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με το αντάρτικο πόλης, λογαριασμούς που έχουν ανοίξει από το αντιτρομοκρατικό καλοκαίρι του 2002, το καλοκαίρι της εξάρθρωσης της «17 Νοέμβρη».
Στο μέγαρο της λεωφόρου Κατεχάκη έχουν μπροστά μία ανοιχτή πρόκληση: Την «Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών», μία οργάνωση που μέχρι σήμερα έχει προχωρήσει σε «χτυπήματα» υψηλού συμβολισμού, ενώ η εικόνα για τη σύνθεσή της οδηγεί περίπου σε αχαρτογράφητα νερά.
Η ισχυρή πίεση που έχει ασκηθεί στον «χώρο», τα γεγονότα της ΑΣΟΟΕ, η βίαιη καταστολή της νύχτας της 6ης Δεκεμβρίου (επέτειος της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου) και η διαρκής επιχείρηση «εκκαθάρισης» των Εξαρχείων έχει θέσει την πολιτική και φυσική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη σε κατάσταση αναμονής.
Το επόμενο δίμηνο και κυρίως η περίοδοι αμέσως πριν και αμέσως μετά τις γιορτές θεωρούνται κρίσιμες.
Τον Δεκέμβρη του 2018, πριν από ένα χρόνο δηλαδή, η οργάνωση είχε χτυπήσει τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ. Το χτύπημα ήταν εντυπωσιακό, ενώ ο στόχος συμπύκνωνε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πιθανού στόχου από τις… διαθέσιμες επιλογές της μιντιοκρατίας (προκλητικά αντιαριστερή πολιτική τοποθέτηση, εξόφθαλμη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και πομπός – σε πολλές περιπτώσεις – μετάδοσης fake news).
Ομοίως, από το 2013 η «Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών» επιλέγει στόχους ιδιαίτερα υψηλού συμβολισμού:
14 -1- 2013: Τρομοκρατικό χτύπημα με στόχο τα τότε γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη λεωφόρο Συγγρού.
30-12-2013: Επίθεση με καλάσνικοφ στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη, Βόλφγκανγκ Ντολτ, στο Χαλάνδρι.
12-1-2014: Επίθεση με ρουκέτα στις εγκαταστάσεις της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας «Mercedes-Benz» στην περιοχή της Βαρυμπόμπης.
12-12-14: Επίθεση στο κτίριο της ισραηλινής πρεσβείας επί της λεωφόρου Κηφισίας στο Παλαιό Ψυχικό.
24-11-15: Έκρηξη βόμβας με τεράστιες υλικές ζημιές στα γραφεία του ΣΕΒ στο Σύνταγμα και στο κτίριο της Eurobank στην Σανταρόζα.
22-12-2017: Ισχυρότατη έκρηξη συγκλονίζει το κέντρο της Αθήνας, έξω από το Εφετείο Αθηνών που βρίσκεται στην οδό Λουκάρεως.
Σχεδόν όλες οι επιθέσεις έχουν πραγματοποιηθεί είτε τον Δεκέμβρη, είτε τον Γενάρη. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη βρίσκονται σε διαρκή επιφυλακή. Ο γρίφος, όμως, που καλούνται να λύσουν είναι εκείνος που αφορά στον στόχο. Ποιος θα είναι ο στόχος; Τα μέτωπα της κυβέρνησης είναι πολλά. Τα μέτωπα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτης επίσης. Η χώρα έχει μεταβληθεί σε αρένα ανταγωνισμού επιχειρηματικών συμφερόντων. Επιχειρηματίες ταυτίζονται με την κυβέρνηση και πολιτικοί ταυτίζονται με επιχειρηματίες. Η ατμόσφαιρα είναι τοξική. Πολιτικές δυνάμεις και συστήματα συμφερόντων αγωνίζονται για το κουκούλωμα σκανδάλων. Στην ατμόσφαιρα διαχέεται η αίσθηση ότι επικρατεί το καθεστώς της ατιμωρησίας.
Που θα κάτσει η μπίλια; Δύσκολη η απάντηση…