Τριπλάσιος αριθμός ανθρώπων από ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες κινδυνεύουν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Εδάφη που φιλοξενούν σήμερα 300 εκατομμύρια ανθρώπους θα πλημμυρίζουν τουλάχιστον μία φορά το χρόνο έως το 2050, εκτός εάν οι εκπομπές άνθρακα μειωθούν δραστικά και τα μέτρα ασφαλείας στις παράκτιες ζώνες ενισχυθούν σημαντικά, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications.
Πόλεις όπως η Σαϊγκόν, η Βομβάη, η Τζακάρτα, η Αλεξάνδρεια, η Βασόρα, είναι πολύ πιθανόν να μετατραπούν σε Ατλαντίδες μέχρι το 2050. Στη Μεγάλη Βρετανία, περιοχές του Λίβερπουλ, του Λονδίνου και του Χάμπερσαϊντ αναμένεται να βυθιστούν, όπως και τεράστια κομμάτια χωρών, όπως το Βέλγιο και η Ολλανδία.
Η αναθεώρηση προς τα πάνω βασίζεται σε μια πιο εξελιγμένη αξιολόγηση της τοπογραφίας των ακτών σε όλο τον κόσμο. Τα προηγούμενα μοντέλα χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα που υπερεκτίμησαν το ύψος της γης λόγω ψηλών κτιρίων και δέντρων. Η νέα μελέτη χρησιμοποίησε τεχνητή νοημοσύνη για να αντισταθμίσει τέτοιες εσφαλμένες αναφορές.
Σύμφωνα και με το δημοσίευμα της Guardian, όπως τόνισαν οι ερευνητές, το μέγεθος της διαφοράς από την προηγούμενη μελέτη της NASA τους προκάλεσε σοκ. «Αυτές οι εκτιμήσεις δείχνουν τις δυνατότητες της κλιματικής αλλαγής να αναμορφώσει πόλεις, οικονομίες, ακτές και ολόκληρες παγκόσμιες ζώνες τα επόμενα χρόνια» δήλωσε ο Σκοτ Κάλπ, επικεφαλής της μελέτης και ανώτερος επιστήμονας στο Climate Central.
Η συντριπτική πλειονότητα των πιο ευάλωτων πληθυσμών συγκεντρώνεται στην Ασία με την Κίνα, το Μπαγκλαντές, την Ινδία, το Βιετνάμ, την Ινδονησία και την Ταϊλάνδη να αντιμετωπίζουν τη σοβαρότερη απειλή. Η μεγαλύτερη ανατροπή στις εκτιμήσεις καταγράφεται στην Ασία, η οποία φιλοξενεί την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο αριθμός του πληθυσμού που διατρέχει κίνδυνο ετήσιων πλημμυρών έως το 2050 αυξήθηκε περισσότερο από οκτώ φορές στο Μπαγκλαντές, δώδεκα φορές στην Ινδία και τρεις φορές στην Κίνα.
Η απειλή είναι ήδη αισθητή στην Ινδονησία, όπου η κυβέρνηση ανακοίνωσε, πρόσφατα, σχέδια για να μετακινήσει την πρωτεύουσα από την Τζακάρτα, η οποία «βουλιάζει» καθώς είναι όλο και πιο ευάλωτη στις πλημμύρες. Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι 23 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κίνδυνο στην Ινδονησία.
Οι συντάκτες μάλιστα της έρευνας αναφέρουν ότι ακόμη και οι νέοι υπολογισμοί μπορεί να υποτιμούν τους κινδύνους, επειδή βασίζονται σε ένα συγκεκριμένο σενάριο για την εκτιμώμενη αύξηση της θαλάσσιας στάθμης σε συνάρτηση με την σχεδιαζόμενη μείωση εκπομπών αερίων, σύμφωνα με τις υποσχέσεις που δόθηκαν στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού.
Οι χώρες, όμως, δεν βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε πορεία εκπλήρωσης αυτών των υποσχέσεων. Έτσι σε ένα χειρότερο αλλά πολύ πιθανό σενάριο, με μεγαλύτερο λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής, έως και 640 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να απειληθούν μέχρι το 2100, λένε οι επιστήμονες.
«Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να υποφέρουμε», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας και διευθύνων σύμβουλος του Climate Central, Μπέντζαμιν Στράους, μιλώντας στο Democracy Now. «Τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει ότι το νότιο Βιετνάμ δεν θα εξαφανιστεί ολοκληρωτικά κάτω από τα νερά της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Είκοσι εκατομμύρια κάτοικοι της ασιατικής χώρας, περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού, θα ζουν σε διαρκώς πλημμυρισμένες γαίες. Μεγάλο μέρος της Σαϊγκόν, του οικονομικού κέντρου του Βιετνάμ, θα εξαφανιστεί».
Καθώς θα συμβαίνει αυτό και η κλιματική κρίση θα προκαλεί αύξηση των πλημμυρών σε όλο τον κόσμο, οι φτωχοί αγρότες θα εγκαταλείψουν τις γαίες τους και θα αναζητήσουν εργασία στις πόλεις. Οι πόλεις οφείλουν να επενδύσουν, σημειώνει ο Στράους, υπερπολλαπλάσια χρηματικά ποσά προκειμένου να αποκτήσουν τέτοια «αμυντικά» έργα και, φυσικά, πρέπει να το πράξουν γρήγορα. Αλλά ακόμη και όταν αυτό συμβεί, τα αμυντικά έργα μπορούν να μας προστατεύσουν μέχρις ενός σημείου. Ως παράδειγμα ο Στράους αναφέρει τη Νέα Ορλεάνη, η οποία καταστράφηκε το 2005, όταν τα αναχώματα και τα άλλα προστατευτικά μέτρα δεν απέδωσαν κατά τη διάρκεια του τυφώνα «Κατρίνα».
Σύμφωνα με τον Harjeet Singh, υπεύθυνο για το κλίμα στην ActionAid, «βλέπουμε ήδη μια τέτοια ζοφερή πραγματικότητα σε διάφορα μέρη του Παγκόσμιου Νότου. Έτσι, οι αναπτυσσόμενες χώρες που είχαν μικρό ρόλο στην πρόκληση του προβλήματος αντιμετωπίζουν ήδη αυτή την κλιματική έκτακτη ανάγκη. 60 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν το 2018 από καταστροφές που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες. Οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους καθώς οι τοπικοί μηχανισμοί αντιμετώπισης τους αποτυγχάνουν. Τα αγροκτήματα και τα σπίτια τους καταπίνονται από τη θάλασσα. Ας καταλάβουμε ότι η κλιματική κρίση και η κοινωνική αναταραχή στη Χιλή ή αλλού έχουν την ίδια αιτία: αυτή είναι η ανισότητα. Οι κυβερνήσεις εξακολουθούν να δίνουν προτεραιότητα στις εταιρείες και όχι στα δικαιώματα των ανθρώπων.
Η έρευνα υποδεικνύει ότι τα κράτη θα πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται εντατικά για τη μαζική μετακίνηση πληθυσμών στο εσωτερικό τους, υπογραμμίζει η Ντίνα Ιονέσκο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. «Καιρό προσπαθούμε να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Γνωρίζουμε ότι εκείνη η δύσκολη ώρα θα έρθει. Πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν έχει υπάρξει στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσο μαζική μετακίνηση πληθυσμών όσο αυτή που αναμένουμε».
Στην Ελλάδα
Η έρευνα, στην οποία περιλαμβάνεται και διαδραστικός χάρτης, δείχνει ποιες περιοχές του κόσμου ενδέχεται να βρεθούν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα. Όσον αφορά στην Ελλάδα, που φυσικά δεν αποτελεί εξαίρεση, η θάλασσα ενδέχεται να «καταπιεί» μεγάλο μέρος της Θεσσαλονίκης από το 2050 έως το 2100.
Ενδεικτικά, το δέλτα του Αξιού, περιοχές της δυτικής Θεσσαλονίκης και το αεροδρόμιο «Μακεδονία» ενδέχεται να έχουν εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 80 χρόνια.
Άλλα μέρη της Ελλάδας που απειλούνται είναι το Μεσολόγγι, η Ναύπακτος, ο Πατραϊκός Κόλπος, η Κυλλήνη, η δυτική Καλαμάτα, κωμοπόλεις και χωριά γύρω από τον Αμβρακικό και τον Μαλιακό Κόλπο και περιοχές της βορειοδυτικής Ηλείας.