Μερικές φορές υπάρχει ένα δυσδιάκριτο το σημείο σε μια πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Ειδικά στην χώρα μας με την στάση που ακολουθεί η αντιπολίτευση, και στο όρο αντιπολίτευση εννοούμε κυρίως την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, το σημείο αυτό θα μπορούσε να αποτυπωθεί πλήρως μέσα από το ερώτημα: Καταλαβαίνουν και δεν θέλουν να το δεχθούν ή δεν καταλαβαίνουν οπότε είναι μιας άλλης τάξης θέμα.
Όσο αναφορά ειδικά τα απόνερα της επίσκεψης Ερντογάν στη χώρα επειδή σημαιοφόροι της εκστρατείας κατά της κυβέρνησης και του υπ. Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, έχουν αναλάβει κυρίως ο Γ. Κουμουτσάκος (διπλωμάτης-υπ.Εξωτερικών) και ο Ανδ. Λοβέρδος (θητεία και στο υπ.Εξωτερικών) το συμπέρασμα οδηγεί αυτονόητα στο ότι καταλαβαίνουν και ξέρουν απλά αρνούνται να καταλάβουν.
Τι αρνούνται να καταλάβουν οι ίδιοι αλλά και οι αρχηγοί τους που ακολουθούν παρά πόδας; Αυτό που είδαν όλοι οι πολίτες και όλη η διεθνής κοινότητα.
Μια ελληνική κυβέρνηση που απαντά όχι απλά ευθέως κι άμεσα αλλά κυρίως face to face και υψηλότερο τόνο από αυτόν που μίλησε ο Τούρκος Πρόεδρος.
Έθεσε θέμα αναθεώρησης της της Συνθήκης της Λωζάνης και η Αθήνα του απάντησε «Ξέχνα το».
Όπως «Ξέχνα το» του είπαν με πρωτοφανή άμεσο τρόπο τρεις πρωτεύουσες! Η Ουάσιγκτον, τι Βερολίνο και οι Βρυξέλλες.
Πότε έχουν κάνει κάτι αντίστοιχο οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η ΕΕ τόσο συντονισμένα πριν ακόμη καλά καλά τελειώσουν οι δηλώσεις του Τούρκου σουλτάνου;
Ποτέ, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η συνήθης διεθνής πρακτική αν δεν είναι για επίκαιρο θέμα που τους αφορά άμεσα στη τρέχουσα πολιτική του ατζέντα είναι «άσε να έρθουν τα απομαγνητοφωνημένα έγγραφα, να δούμε τι ακριβώς έχει πει, να συσκεφθούμε όλοι μαζί και να δούμε αν θα απαντήσουμε».
Αυτό είναι που δεν μπορούν να δεχθούν. Ότι η χώρα μας με αυτή την κυβέρνηση, με αυτόν τον πρωθυπουργό και αυτό τον υπ. Εξωτερικών έχουν χτίσει γέφυρες και αλληλοσυνενόηση εκεί που υπήρχε πριν μόνο η έρημος που είχαν δημιουργήσει επιμελώς τα δύο αυτά κόμματα.
Και αναλώνονται στο αν το υπ.Εξωτερικών και συνολικά η κυβέρνηση είχε προετοιμάσει καλά την επίσκεψη.
Δεν βλέπουν το δάσος και θέλουν να κατασκευάσουν δέντρο για να βρουν αφορμή να μην βλέπουν το δάσος.
Και το δάσος είναι η στήριξη της διεθνούς κοινότητας απέναντι σε μια νευρική Τουρκία και έναν αρχηγό χώρας που έχει αυτοανακηρυχθεί ηγέτης όλων των μουσουλμάνων, και είναι πάντα έτοιμος να καταπατήσει οποιαδήποτε συμφωνία και συνενόηση υπήρχε.
Ναι η κυβέρνηση και ο υπ. Εξωτερικών θα ήταν υπόλογοι για την επίσκεψη Ερντογάν αν δεν του απαντούσαν.
Αλλά αυτή η κυβέρνηση όχι μόνο απάντησε αλλά αποδόμησε ένα ένα τα επιχειρήματα που προσπάθησε να ψελλίσει ο Ερντογάν και τον ανάγκασαν να ανακρούσει πρύμνα.
Ενας προσεκτικός παρατηρητής, με καθαρή εθνική ματιά θα έβλεπε πως ξεκίνησε ο Ερντογάν και πώς έφυγε.
Ξεκίνησε αμφισβητώντας και έκλεισε την περιοδεία του αναγνωρίζοντας ότι η περίφημη “τουρκική μειονότητα” που έλεγε επί των δικών τους χρόνων διακυβέρνησης δεν είναι «τουρκική» αλλά πρόκειται για «πομάκους, ρομά και ομοεθνείς».
Και επίσης στο κλείσιμο της επίσκεψής του στην Κομοτηνή ο Ερντογάν είπε ότι όποιες εθνικές καταγωγές και να υπάρχουν στην Τουρκία, όλες μαζί αποτελούν αυτόν τον έναν λαό.
Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα. Όποιες εθνικές καταγωγές και αν υπάρχουν, όλες μαζί αποτελούν τον ένα λαό.
Σημείωσε επίσης ότι όπως η Τουρκία είναι ενιαία με τα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρά της, αυτό ισχύει καθ’ ολοκληρίαν και για την Ελλάδα.
Και έτσι έμειναν στην ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ με το δέντρο στο χέρι.
Η μεγαλύτερη έκπληξη εν τέλει στην στάση της αντιπολίτευσης δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ και ο Α.Λοβέρδος, που ξέχασαν ότι η πιο ακραία και βίαιη αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης έγινε επί των ημερών τους στα Ίμια, αλλά ο Κ. Μητσοτάκης. Ο οποίος θέλησε να μιλήσει από το βήμα του συνεδρίου της Διεθνούς…. Διαφάνειας για την επίσκεψη Ερντογάν για να πει τις εξής καταπληκτικές φράσεις:
«H Ευρωπαϊκή Ελλάδα συνεργάζεται με όλους αλλά ταυτόχρονα υπερασπίζεται με επιχειρήματα τα δίκαιά της. Δεν καυγαδίζει και δεν λαϊκίζει. Και βέβαια η ουσιαστική διπλωματία δεν διεξάγεται σε δημόσια θέα».
Δηλαδή το να απαντήσεις ευθέως όταν προκαλείσαι είναι λαϊκισμός;
Όταν υψώνεις την φωνή σου για τα δίκαια της πατρίδας σου είσαι καβγατζής; Αν προκληθείς δημόσια πρέπει να απαντήσει στις κλειστές πόρτες;
Απλά ντροπή!