Του Χρήστου Ν.Ε. Ιερείδη
Σχέδιο κανονιστικού πλαισίου για το ραδιόφωνο στην ψηφιακή εποχή έδωσε χθες σε δημόσια διαβούλευση η κυβέρνηση. Πλην όμως οι προτάσεις που διαμορφώνουν την πρόταση νομοσχεδίου δίνουν την αίσθηση ανολοκλήρωτου πλέγματος.
Αν και η κυβέρνηση είχε εκφράσει προσφάτως , δια του υπουργού ΨΗΠΤΕ, Νίκου Παππά(Ραδιοφωνο 24/7 28 Νοεμβρίου), ότι στον διαγωνισμό των ραδιοφωνικών αδειών θα προβλέπονται υποχρεώσεις ανάλογες με εκείνες που θα ισχύσουν για τα κανάλια, με την πρόταση για το ψηφιακό ραδιόφωνο, μοιάζει να κάνει ένα βήμα εμπρός και δύο πίσω.
Και τούτο προκύπτει από την αντιπαραβολή των προδιαγραφών της τηλεοπτικής νομολογίας με την πρόταση νομοσχεδίου για το ραδιόφωνο, τα σημαντικότερα σημεία του οποίου μάλλον θα συντηρήσουν στρεβλώσεις στο χώρο παρά θα τον ρυθμίσουν.
Το υπουργείο ΨΗΠΤΕ προτείνει οι άδειες να είναι εθνικής και περιφερειακής εμβέλειας και οι ιδιωτικοί ραδιοσταθμοί να διακρίνονται σε ενημερωτικούς και μη ενημερωτικούς σταθμούς (και να αδειοδοτούνται αντιστοίχως). Δεν αποσαφηνίζεται όμως πώς ακριβώς ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται τον «ενημερωτικό» σταθμό και πώς τον «μη ενημερωτικό».
Το αθλητικό ραδιόφωνο για παράδειγμα, ή ένας μουσικός σταθμός με νέα από το χώρο της μουσικής δημιουργίας, δεν αποσαφηνίζεται σε ποιά κατηγορία ανήκουν. Τα θρησκευτικά ραδιόφωνα επίσης δεν αποσαφηνίζεται τί ειδους άδεια θα μπορούν να διεκδικήσουν.
Δεν ορίζεται επίσης αν ένας μη ενημερωτικός σταθμός μπορεί να μεταδίδει σύντομα δελτία ειδήσεων (και πόσα) και με ποιές προδιαγραφές.
Η κυβερνητική πρόταση, εξάλλου, δείχνει να διαφέρει από το νόμο για την τηλεόραση καθώς δεν περιλαμβάνει προδιαγραφές περιεχομένου.