Toυ Γ. Λακόπουλου
Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου πέρασε χωρίς να ενοχλήσει κανείς όσους το οργάνωσαν και όσους πλούτισαν καταστρέφοντας τους άλλους. Παρότι υπήρξε κεντρική προεκλογική εξαγγελία ενός κόμματος που κέρδισε τις εκλογές και για να το διαλευκάνει, δεν το έκανε. Έμειναν να ταλαιπωρούνται οι φουκαράδες της ΔΕΚΑ, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι και οι επωφελημένοι χάθηκαν στο βάθος του χρόνου και μερικοί σήμερα κάνουν κηρύγματα ηθικής ή κατέχουν υψηλά αξιώματα.
Το σκάνδαλο Ζήμενς, για το οποίο υπήρχαν ομολογημένα ποσά και συγκεκριμένη ροή χρήματος για περιγραφόμενους αποδέκτες, εξαερώθηκε την ώρα που κάποιοι επέτρεψαν – ή οργάνωσαν- τη δραπέτευση Χριστοφοράκου- α λα Κοσκωτά, το 1988. Για να επακολουθήσει η μεθόδευση της καταδίκης του στη Γερμανία, σε αστεία ποινή, ώστε να καθίσταται αδύνατη η έκδοσή του καθώς δεν μπορεί να δικαστεί ξανά για τα ίδια αδικήματα. Πάλι οι πραγματικοί υπεύθυνοι την γλύτωσαν.
Τώρα το κακό πάει να τριτώσει με τη Novartis. Από την ώρα που ήλθε στο κέντρο της επικαιρότητας αυτό το σκάνδαλο με την εμπλοκή δέκα πολιτικών -ο φάκελος των οποίων πήγε στη Βουλή με την υπόνοια της δωροληψίας κατά τις μαρτυρίες, νομίμως μαρτύρων σε μια νόμιμη έρευνα -σημειώθηκαν παράδοξες αντιδράσεις.
Κάποιοι ξεπέρασαν κάθε όριο ασυδοσίας- αλλά και του νόμου- μιλώντας χυδαία για «συμμορία» Τσίπρα και δικαστικών -και μερικοί υπέβαλαν και μηνύσεις στους ..εισαγγελείς! Άλλοι άρχισαν να κάνουν φασαρίες στα κανάλια και να απειλούν ακόμη και τη διοίκηση της εταιρίας ή τις αμερικάνικες αρχές. Σχεδόν όλοι κρύφτηκαν πίσω από τα κόμματά τους σαν να μην είναι προσωπική υπόθεση η υπεράσπιση της ηθικής οποιουδήποτε.
Όσα και αν έκαναν, όμως, η έρευνα προχωρούσε και αναμένονταν το πόρισμά της. Αλλά αιφνιδίως μια δικαστικός περιγράφει μια δικονομική διαδικασία με εμφανή πρόθεση να ζητήσει την εξαίρεση της αρμόδιας εισαγγελέως λίγο πριν ανακοινώσει τα αποτελέσματα και τις συνέπειες των ερευνών της.
Είναι απίστευτο ότι η γνωστή κυρία Ράικου -που ξέρει το μάταιο της παρέμβασή της επί της ουσίας, αλλά και την καθυστέρηση που μπορεί να επιφέρει για λίγο στην έρευνα- δεν έλαβε υπόψη ότι η πρώτη προτεραιότητα που απορρέει από την ιδιότητά της είναι να συνδράμει τη Δικαιοσύνη και όχι να την ακινητοποιεί με προσχήματα.
Προφανώς η κυρία δεν είναι ο ιθύνων νους του εγχειρήματος- είτε συναισθάνεται τι κάνει είτε όχι. Άλλοι βρίσκονται σε απελπισία το τελευταίο διάστημα εν αναμονή των ανακοινώσεων της εισαγγελέως Διαφθοράς για τα ευρήματά τους. Από εκεί αρχίζει η μεθόδευση να παγώσει η έρευνα. Ή ακόμη χειρότερα να εξοβελιστεί η Τουλουπάκη, ώστε κάποιος άλλος στη θέση της να πάρει από την αρχή την υπόθεση και να μην τελειώσει ποτέ.
Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει. Ποιοι είναι αυτοί που φοβούνται για τις ποινικές συνέπειες που ενδεχομένως θα προκύψουν είναι γνωστοί με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις και καρφώνονται με τις συμπεριφορές τους. Και ποιοι θα δουν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους, αν προκύψουν τέτοιες συνέπειες, μπορεί να το διακρίνει ο καθένας.
Εδώ χτυπούν όλες οι καμπάνες. Αν για οποιοδήποτε λόγο παγώσει η έρευνα για τη Novartis το σκάνδαλο θα είναι μεγαλύτερο από αυτή καθ’ εαυτή την υπόθεση. Δεν θα είναι μόνο σκάνδαλο συγκάλυψης μιας σκοτεινής ιστορίας, αλλά και θεσμική εκτροπή.
Θα είναι το μεγαλύτερο κτύπημα στη Δικαιοσύνη και τη δημοκρατική τάξη και θα εξελιχθεί σε ποτάμι που θα πέσει στο μύλο της Ακροδεξιάς. Κανείς δεν θα πιστεύει πλέον σε τίποτε…
Αυτός ο κίνδυνος είναι ορατός και η αντιμετώπιση του εξελίσσεται για πολλούς σε κριτήριο συμπεριφοράς σε ό,τι αφορά την αντιμετώπισή του.
Πρώτα για τη Δικαιοσύνη. Οι αρμόδιοι λειτουργοί της και τα συναφή όργανα πρέπει να κάνουν οτιδήποτε για να μην υπάρξει η παραμικρή καθυστέρηση, οδηγώντας σε άμεση κρίση οποιαδήποτε παρέμβαση κωλυσιεργίας. Η ηγεσία της Δικαιοσύνης πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ενδεχόμενο πάγωμα των ερευνών για οπουδήποτε λόγο θα εκληφθεί από τη κοινωνία ως τεκμήριο έλλειψης Δικαιοσύνης.
Μετά για την κυβέρνηση και τα κόμματα. Πρώτος ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ακολούθως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλουν να δηλώσουν την βούλησή τους να στηριχθούν οι δικαστικές αρχές στην άμεση διαλεύκανση. Μήπως και σταματήσει η παραζαλισμένη κυρία να ωρύεται στα ισχνά κομματικά της ακροατήρια ότι αυτό που καταλαβαίνει είναι ότι «ο Τσίπρας ρίχνει λάσπη, πανικόβλητος».
Αν δεν προχωρήσει η δικαστική έρευνα ως το τέλος και δεν ξεκαθαρίσει άμεσα αυτή η υπόθεση θα υπάρχει πολύ λίγη δημοκρατία για να επικαλεστούν τη λειτουργία της τα κόμματα.
Τρίτο, οι δέκα εμπλεκόμενοι πολιτικοί, περισσότερο από όλους, πρέπει να καταδικάσουν οποιαδήποτε ενέργεια που οδηγεί σε πάγωμα. Με βάση τις δηλώσεις τους είναι οι πρώτοι που έχουν κάθε συμφέρον να προχωρήσει ταχύτατα η εισαγγελέας Τουλουπάκη στην έκδοση του πορίσματος τους. Έτσι θα προκύψει η αθωότητά τους και αν για κάποιον δεν προκύπτει, ας κάνει καλά με τον φυσικό δικαστή του.
Αν αφήσουν την υπόθεση να σέρνεται και ενδεχομένως να μην ολοκληρωθεί ποτέ θα τους κυνηγάει ισοβίως η αμφιβολία για την ακεραιότητά τους και ενδεχομένως μαζί με τα χλωρά θα γλυτώσουν και τα ξερά…
Η κοινή γνώμη παρακολουθεί αυτή την υπόθεση με μεγαλύτερο ενδιαφέρον από όσο νομίζουν τα κόμματα, τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί. Είναι η τελευταία της ελπίδα να αποδειχθεί ότι «υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα» και ότι λειτουργεί η Δημοκρατία. Αν διαψευσθεί θα ξεσπάσει στα τυφλά εναντίον της Δικαιοσύνης και του πολιτικού συστήματος στο σύνολο του. Θα είναι η τρίτη μεγάλη συγκάλυψη και δεν καταπίνεται.
Από αυτή τη άποψη είναι η ώρα να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους. Γιατί ανεξάρτητα από τη δικονομική έκβασή του σκανδάλου στο συλλογικό υποσυνείδητο έχουν εγγραφεί ήδη οι συμπεριφορές και οι μεθοδεύσεις.