Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Δεν είχαν προλάβει να στεγνώσουν τα δάκρυα από την κηδεία του αδικοχαμένου Ελληνα στις Βουλαριάτες και στη Νέα Δημοκρατία έστηναν πανηγύρι. Για έναν Γερμανό… «Μάνφρεντ Βέμπερ για μια καλύτερη Ευρώπη» έγραφε η γιγαντοοθόνη στην αίθουσα συνεδριάσεων του Ευρωπαικού Λαικού Κόμματος στο Ελσίνκι και ένας μετά τον άλλο τα στελέχη της ΝΔ έσπευδαν να κάνουν like στα τουίτ που μετέδιδαν την(εντελώς προεξοφλημένη) είδηση της εκλογής του.
- Όχι μόνο οι βουλευτές και τα στελέχη. Και οι συγγενείς του Κυριάκου, τα ανίψια, καθώς βεβαίως και η εν αναμονή πρώτη κυρία. Αντι να τρέξει να συλλυπηθεί την μάνα του Κατσίφα η Μαρέβα που θέλει να ανακατεύεται και στα κοινά, έκανε like στην νίκη του Βέμπερ. Λές και πήρε το Γκράν Σλάμ ο Τσιτσιπάς…
Και γιατί χαίρονται όλοι αυτοί…πατέρα; Θα ρωτούσε εύλογα κάποιος αδαής. Μια πρώτη απάντηση είναι επειδή νομίζουν ότι τον Γερμανό τον έβγαλε ο Κυριάκος και όχι π.χ. η Μερκελ. Μια δεύτερη απάντηση είναι ότι επειδή νομίζουν ότι ο τυπάκος αυτός που δε δίνει στη μάνα του νερό, θα βοηθήσει τον Κυριάκο να κυβερνήσει και θα τον αφήσει να μειώσει τους φόρους.
- Μια τρίτη και πιο πειστική απάντηση είναι ότι απλά δίνουν μαζικά διαπιστευτήρια στο Βερολίνο και την «καλύτερη γερμανική Ευρώπη», καθώς ο Βέμπερ δηλώνει επίσημα ότι θεωρεί εχθρούς τον Τράμπ και τον Πούτιν. Στα σίγουρα πάντως δεν χαίρονται επειδή η Ελλάδα κέρδισε κάτι…
Τρία χρόνια μόλις πριν, και ο ίδιος ο Κυριάκος(με πόνο ψυχής φαντάζομαι)αναγκαζόταν να καταδικάσει την δήλωση-πρόταση του Βέμπερ περί αποβολής της Ελλάδας από την Συνθήκη Σέγκεν. Δεν το χε πει περιφραστικά ο Βαυαρός Χριστιανοκοινωνιστής. Ευθαρσώς το είχε πει, επισημαίνοντας μάλιστα ότι στη περίπτωση της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνεται λόγος για «εθνικά σύνορα» και θα πρέπει να αναλάβει τη φύλαξη τους η Frontex. «Η χώρα αυτή δεν προστατεύει τα σύνορα της σύμφωνα με όσα ορίζει η ισχύουσα συνθήκη του Σέγκεν και κατά συνέπεια παραβιάζει το ευρωπαικό δίκαιο» δήλωνε χαρακτηριστικά στην Φραγκφούρτερ Αλγκεμάινε.
Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούλιο του περιβόητου δημοψηφίσματος ο Βέμπερ είχε βρει μια άλλη ευκαιρία να εκφράσει το μίσος του κατά της Ελλάδας με αφορμή την παρουσία Τσίπρα στο ευρωκοινοβούλιο. Χαρακτήρισε «εξτρεμιστές» τους πολιτικούς οπαδούς της εκλεγμένης ελληνικής κυβέρνησης και σε εμπρηστικό ύφος απεφάνθη ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι προκλητικά μεγάλοι: «Τι θα πείτε στο Πορτογάλο αγρότη; Ξέρετε πώς ζουν οι Βούλγαροι; Γιατί η Ελλάδα δεν δέχεται περικοπές; Η Λετονία υπέστη οικονομική καταστροφή, αλλά δεν έκανε δημοψήφισμα και ταχτοποίησε με περικοπές τα δημοσιονομικά της», κραύγαζε τότε ο Βαυαρός από τον οποίο ο δύστυχος ο Κυριάκος αναμένει να…κάνει τα στραβά μάτια για να μειώσει τους φόρους.
- Στο Βερολίνο βέβαια η περίπτωση Βέμπερ θεωρείται σχεδόν γραφική. Τον θεωρούν μια μετριότητα, τρίτης κατηγορίας πολιτικό, χωρίς όραμα και χωρίς διαμέτρημα. Ενας φίλος δημοσιογράφος που αναγκάστηκε να του πάρει στο παρελθόν συνέντευξη μου εξομολογήθηκε πώς μετά το πρώτο τέταρτο τον πήρε ο ύπνος. «Λίγος, αγοραφοβικός, εμφανώς κομπλεξικός με τα λιγοστά μαλλιά του στα οποία αλλάζει κάθε λίγο τη χωρίστρα, κουραστικά επαναλαμβανόμενος, μα πάνω απ΄όλα…αθεράπευτα Γερμανός». Γι αυτό και επελέγη από την Μέρκελ. Την τελευταία στιγμή ως ύστατη λύση αναχαίτισης του…οδοστρωτήρα Σαλβίνι.
Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τον έστελνε ούτε να της αγοράσει τσιγάρα. Είχε έτοιμη άλλωστε την προώθηση στην ΕΚΤ ενός άλλου Γερμανού, αγαπημένου της παιδιού του Γιένς Βάιντμαν. Εκανε πίσω στο «παραπέντε» γιατί έκρινε ότι ήταν πιο κρίσιμος ο έλεγχος της Κομισιόν, έστω με έναν δοτό φασουλή σαν τον Βέμπερ, παρά ο (πλήρης) έλεγχος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, από την στιγμή που το Βερολίνο κρατά τα κλειδιά του ταμείου στον ESM με τον Ρέγκλιγκ.
- Ο Βέμπερ φιλοδοξεί τώρα να διαδεχτεί τον Γιούγκερ στις ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαίου. Αντίπαλος του δεν θα είναι βέβαια είναι ο υποψήφιος των(τελειωμένων σε όλη την Ευρώπη) Σοσιαλδημοκρατών. Θα είναι ο ηγέτης των δεξιών «εθνολαικιστών» το αστέρι της ιταλικής πολιτικής σκηνής και ο πιο δημοφιλής πολιτικός των τελευταίων δεκαετιών στη γειτονική χώρα, Ματέο Σαλβίνι.
Είτε κατέβει ως υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν και επίσημος αντίπαλος του Βέμπερ, είτε απλά ηγηθεί της καμπάνιας των αντισυστημικών δεξιών στην Ευρώπη, ο Σαλβίνι μάλλον θα τους πάρει παραμάζωμα. Και τότε θα έρθει η ώρα να πανηγυρίσουμε κι εμείς!