Του Θανάση Καρτερού
Πρώτον, η Ν.Δ. δεν δικαιούται να ομιλεί. Έχει τη φωλιά της λερωμένη με τόση οικογενειοκρατία, τόσο ρουσφέτι, τόση διαφθορά και τόση αναξιοκρατία, που καταντάει κωμικό να κουνάει το δάχτυλο σε άλλους. Ο Μητσοτάκης! Η Ντόρα! Ο Βαρβιτσιώτης! Η Κεφαλογιάννη! Ο Κεφαλογιάννης! Η Βούλτεψη! Ο Φωτήλας! Ε, άι σιχτίρ.
Δεύτερον, ο Στέλιος Παππάς είναι υπεράνω υποψίας. Από κάθε άποψη. Αγωνιστική, επαγγελματική, ηθική. Ακέραιος, γενναίος, και συνεπής, δεν δίσταζε σε όλη του τη ζωή να τα βάζει με τα θηρία και τα τσανάκια τους, για να υπερασπιστεί ό,τι αυτός θεωρούσε δίκαιο. Επ’ αυτού, οι αθλιότητες που εκτοξεύονται επιστρέφονται στους αποστολείς.
Τρίτον, δεν «έκανε όνομα» από τον γιο του. Είχε, και έχει, τη δική του παρουσία και δράση. Το δικό του κοινωνικό και επαγγελματικό εκτόπισμα. Και κανένας δεν δικαιούται να τον χαρακτηρίζει απλώς πατέρα του Νίκου. Είναι κι αυτό, βεβαίως. Αλλά τη δική του έφοδο στον ουρανό την άρχιζε πολύ πριν γεννηθεί ο γιος του. Και οι οικούντες και παροικούντες την Ιερουσαλήμ τον ήξεραν και τον υπολήπτονταν, ή τον κυνηγούσαν, από τα δίσεκτα χρόνια. Κομμένες, λοιπόν, οι μπούρδες.
Τέταρτον, δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει τη δουλειά που του ανατέθηκε. Είναι σίγουρο, όμως, ότι θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις. Με σεβασμό στα λεφτά του Δημοσίου και των απλών ανθρώπων. Με διάθεση διαλόγου. Με την απόφαση να συμβάλει ώστε η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει σύγχρονες συγκοινωνίες. Και ο ΟΑΣΘ να απαλλαγεί από τα παραδοσιακά λαμόγια.
Πέμπτον. Παρ’ όλα αυτά, ο Στέλιος Παππάς είναι λάθος επιλογή για τον ΟΑΣΘ. Σοβαρό λάθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Γιατί πρόκειται για πολιτική επιλογή. Και στις πολιτικές επιλογές παίρνονται υπόψη κι άλλα πράγματα, εκτός από το βιογραφικό και τις δυνατότητες του υποψηφίου. Οι συσχετισμοί, οι αντιδράσεις, η εντύπωση, η εικόνα, ο αντίπαλος. Αν τα αφαιρέσουμε αυτά, τότε πέφτουμε ή στο αμάρτημα της άγνοιας ή στον λάκκο της αλαζονείας.
Έκτον, πολλά θα ειπωθούν ακόμα, αλλά ένα έχει σημασία. Να αποδειχτεί ο Στέλιος εξαιρετικά καλός. Γιατί μόνο ως εξαίρεση, λόγω εξαιρετικών προσόντων, και εξαιρετικών αποτελεσμάτων, θα πειστεί ο καμένος στον παλιό χυλό κόσμος, που φυσάει και το γιαούρτι του Μαξίμου, πως αν και Παππάς, καλώς χρίστηκε και ζευγάς…