Επί 78 χρόνια τα οστά εκατοντάδων Ελλήνων στρατιωτών, που έπεσαν πολεμώντας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου τους Ιταλούς εισβολείς, βρίσκονταν διάσπαρτα σε λάκκους, όπου τους έθαψαν πρόχειρα μετά τις μάχες.
Επί 78 ολόκληρα χρόνια εκατοντάδες στρατιώτες μας, που σκοτώθηκαν υπερασπιζόμενοι την αγαπημένη μας πατρίδα, δεν είχαν βρει την ανάπαυση, ούτε είχαν μια αξιοπρεπή στρατιωτική κηδεία με τις προβλεπόμενες τιμές.
Επί 78 ολόκληρα χρόνια καμία ελληνική κυβέρνηση δεν κατέληξε σε μια συμφωνία με την Αλβανία για να αποκτήσουν αυτοί οι άνδρες, οι νεκροί μας ήρωες, μια τελευταία κατοικία αντάξια της θυσίας τους.
Αντάξια της ιστορικής μνήμης που κέρδισαν ως πεσόντες του Έπους του 1940, ενός πολεμικού αγώνα ισάξιου των Μηδικών, όπου για μια ακόμη φορά στην ιστορία ελεύθεροι Έλληνες οπλίτες πολίτες αντιστάθηκαν στην τυραννία και στον ιμπεριαλισμό.
Ό,τι δεν μπόρεσε καμία ελληνική κυβέρνηση μέχρι σήμερα, το κατάφερε ο Νίκος Κοτζιάς.
Ήλθε σε συμφωνία με την αλβανική κυβέρνηση και παρά τις έξαλλες αντιρρήσεις των Αλβανών εθνικιστών -που ζητούσαν η χώρα μας να πάρει τους νεκρούς και να τους θάψει στην Ελλάδα, ισχυριζόμενοι ότι ελληνικοί στρατιωτικοί τάφοι στην Αλβανία αποτελούν μνημεία ελληνικού αλυτρωτισμού- ξεκίνησε μια τεράστια επιχείριση εντοπισμού των νεκρών μας, εκταφής από τους λάκκους τους και μεταφοράς τους σε ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία στο αλβανικό έδαφος.
Θα περίμενε κανείς αυτό το επίτευγμα να προκαλούσε εθνική συγκίνηση και χαρά σε όλους.
Χαρά και συγκίνηση ότι οι άνδρες μας αναπαύονται στα βουνά που πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας.
Χαρά και συγκίνηση που οι συγγενείς και απόγονοί τους έχουν μετά από 78 χρόνια ένα τάφο να ανάψουν το καντήλι, να τους μιλήσουν, να τους θρηνήσουν, να λούσουν με τα δάκρυά τους τα μάρμαρα που τους σκεπάζουν, όπως αιώνες τιμούμε με αγάπη σε αυτό τον τόπο τους νεκρούς μας.
Θα περίμενε κανείς να προκαλούσε συγκίνηση και χαρά σε όλους.
Σε όλους; Όχι σε όλους. Η μικροψυχία της δεξιάς, της πιο ελεεινής κοτζαμπάσικης δημαγωγίας, έριξε για μια ακόμη φορά τη χολή της.
Ο Γιώργος Σούρλας, με την ιδιότητα του Προέδρου της Ένωσης Τέκνων, Συγγενών και Φίλων Πεσόντων κατά το Έπος 1940 – 41, με αφορμή τις τελετές ενταφιασμού την Παρασκευή των 573 Ελλήνων που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, βγήκε και διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν προσεκλήθη.
«Το Υπουργείο Εξωτερικών και η Πρεσβεία της Ελλάδας στα Τίρανα συνεχίζουν επιμελώς τον αποκλεισμό των παιδιών και των συγγενών πεσόντων από τις θρησκευτικές τελετές ενταφιασμού», ισχυρίζεται ο κ. Σούρλας σε ανακοίνωσή του και συνεχίζει:
«Χθες, αιφνιδιαστικά, ανακοίνωσαν ότι σήμερα πραγματοποιείται θρησκευτική τελετή ενταφιασμού 573 πεσόντων στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Κλεισούρας.
»Χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση των συγγενών, όπως άλλωστε έγινε και στις 13 Ιουλίου με τον ενταφιασμό 100 πεσόντων στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Βουλιαρατών.
»Είναι αδιανόητο, πρωτόγνωρο και απάνθρωπο να γίνεται ο ενταφιασμός, χωρίς να δίνεται η δυνατότητα να παραστούν τα παιδιά και οι συγγενείς των πεσόντων.
»Να πληροφορούνται μόνο από δελτία Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών ότι γίνονται τελετές ενταφιασμού, χωρίς όμως να καθίσταται εφικτή η παρουσία τους σε μια τελετή που καρτερικά περίμεναν επί 78 ολόκληρα χρόνια», είπε, αναγνωρίζοντας ωστόσο, παρά την «αγανάκτησή» του, ότι αποτελεί κατόρθωμα του Νίκου Κοτζιά.
Πηγές του υπουργείου Εξωτερικών, εμφανώς ενοχλημένες από την «αγανάκτηση» του κ. Σούρλα, μια ημέρα εθνικής τιμής για τους νεκρούς μας, σχολίασαν αυστηρά:
«Μετά από 78 χρόνια το υπουργείο Εξωτερικών κατάφερε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες εκταφής, αναγνώρισης και ταφής των πεσόντων του αλβανικού έπους του 1940.
»Αντί ο κ. Σουρλας να επιχαίρει για την επιτυχία αυτή, προσπαθεί να δημιουργήσει θέματα εκ του μη όντος».
Στη συνέχεια οι ίδιες πηγές διέψευσαν ότι ο κ. Σούρλας δεν είχε ενημερωθεί.
«Ο κ. Σούρλας είχε ενημερωθεί εγκαίρως για την σημερινή τελετή, αμέσως μόλις οριστικοποιήθηκαν οι λεπτομέρειες της, και πριν δημοσιευθεί η επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου εξωτερικών.
»Ο κ. Σούρλας είχε ενημερωθεί εγκαίρως και για την προηγούμενη τελετή του Ιουλίου αλλά απαίτησε επίσημη πρόσκληση για να παρευρεθεί σε αντίθεση με συγγενείς πεσόντων που αντιλαμβάνονται ότι δεν απαιτείται πρόσκληση για μια κηδεία και παρευρέθησαν για να τιμήσουν του αποθανόντες συγγενείς τους χωρίς να λάβουν επίσημη πρόσκληση.
»Ο κ. Σούρλας, αν και επικαλείται συνέχεια απουσία ενημέρωσης από την ελληνική πρεσβεία, αρνείται πεισματικά κάθε επαφή με την ελληνική πρεσβεία στην Αλβανία», τόνισαν οι πηγές του ΥΠΕΞ.
Ο κ. Σούρλας ήθελε μάλλον την επισημότητά του. Να μάθει να είναι σεμνός, ακόμα και τώρα δεν είναι αργά να αποκτήσει αυτή την αρετή.