Σε ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στη Μακεδονία προέβη τις προηγούμενες ημέρες ο πρώην πρωθυπουργός της Ρωσίας, Σεργκέι Στεπάσιν, ο οποίος σήμερα υπηρετεί το μοσχοβίτικο καθεστώς ως πρόεδρος της ρωσικής πρακτορίστικης οργάνωσης «Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Ένωση», που ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα για να αφελληνίσει τα Πατριαρχεία της Μέσης Ανατολής (σ.σ. το κατάφερε στην Αντιόχεια) και τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται και στη χώρα μας.
Σε συνέντευξή του στο γερμανικό Spiegel, ο Στεπάσιν υποστήριξε ότι το Άγιο Όρος δεν αποτελεί έδαφος της ελληνικής δημοκρατίας και ζήτησε καθεστώς Βατικανού για τον Άθω.
«0 Άθως δεν θα έπρεπε να απασχολεί καθόλου την Ελλάδα», δήλωσε με θράσος ο Σεργκέι Στεπάσιν, που ως επικεφαλής της «Αυτοκρατορικής Ορθόδοξης Παλαιστινιακής Ένωσης» φαίνεται να διατηρεί ισχυρές διασυνδέσεις με ορισμένους Ελλαδίτες μητροπολίτες και παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη Μακεδονία.
Σε μεγάλο εκνευρισμό οι Ρώσοι, εξαιτίας της «έξωσης» που υφίστανται από τα Βαλκάνια, τα οποία περνάνε με τις ευλογίες των ΗΠΑ υπό την ηγεσία της Ελλάδας και της επικείμενης αναγνώρισης του αυτοκέφαλου της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, φαίνεται πως αποφάσισαν να περάσουν στην αντεπίθεση «χτυπώντας» στη Μακεδονία και θέτοντας ζήτημα ελληνικής κυριαρχίας στο Άγιο Όρος.
Βεβαίως αυτό δεν γίνεται προς το παρόν επίσημα, γίνεται μέσω των πρακτόρων τους και από ελληνικούς κύκλους προσκείμενους στη δεξιά και στην ακροδεξιά που προσκυνούν -με το αζημίωτο- το «ξανθό γένος».
Οι Ρώσοι από τα μέσα του 19ου αιώνα εποφθαλμιούσαν τη Μακεδονία μας.
Για αυτό και δημιούργησαν το 1870 -σε συμφωνία με τους Οθωμανούς- τη Βουλγαρική Εξαρχία, δηλαδή μια σχισματική αυτοκέφαλη βουλγαρική Εκκλησία, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως το μέσο δημιουργίας και επιβολής βουλγαρικής συνείδησης σε πληθυσμούς της Θράκης και της Μακεδονίας που ενώ ήταν σλαβόφωνοι μέχρι τότε αισθάνονταν Ρωμηοί και Έλληνες.
Σχέδιο των Ρώσων ήταν -στα πλαίσια του πανσλαβισμού- αυτό το κατασκευασμένο βουλγαρικό έθνος να συμπεριλάβει στην επικράτειά του ολόκληρη τη Θράκη και τη Μακεδονία και έτσι η Μόσχα, μέσω αυτού του προτεκτοράτου, να αποκτήσει έξοδο στη «θερμή θάλασσα» της Μεσογείου.
Οι Ρώσοι για να πείσουν τους Οθωμανούς να συμφωνήσουν τους απέκρυψαν τον πραγματικό σκοπό τους και ισχυρίστηκαν ότι η δημιουργία βουλγαρικού έθνους θα ανέκοπτε την επέκταση των Ελλήνων μέχρι τον Δούναβη, όπως και τα κατάφεραν σε αυτό τον στόχο.
Η Ελλάδα κινητοποιήθηκε 33 χρόνια μετά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, το 1903 με την Εξέγερση του Ίλιντεν, όταν οι Βούλγαροι διακήρυξαν ότι στόχος τους ήταν να ενσωματώσουν στο σλαβικό τους κράτος ολόκληρη τη Θράκη και τη Μακεδονία.
Ο Μακεδονικός Αγώνας αρχικά (1904), οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσαν στην Ελλάδα ολόκληρη την αρχαία Μακεδονία (Macedonia Prima), Σέρβοι και Βούλγαροι διαμοιράστηκαν τη νεώτερη Μακεδονία (Macedonia Secunda), αλλά οι Βούλγαροι έχασαν την πολυπόθητη έξοδο στο Αιγαίο -έστω μέσω Θράκης- που απαιτούσαν οι Ρώσοι.
Αυτή ήταν και η πρώτη αναμέτρηση του δυτικού κόσμου με τις φυλές της στέπας, όπου οι Έλληνες -ως πρόμαχοι ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού- έδιωξαν τους Σλάβους από τις ακτές του Αιγαίου, περιορίζοντάς τους στον Εύξεινο Πόντο.
Να σημειωθεί ότι και η έξοδος που εξασφάλισαν στην Αδριατική, μέσω του βασιλείου της Σερβίας τότε, πάλι από την Ελλάδα έπρεπε να περάσουν για να βγούνε παρακάτω, αφού το νησί κάστρο της Κέρκυρας ελέγχει την έξοδο και την είσοδο στην Αδριατική Θάλασσα. (Ίσως για αυτό τον λόγο τα τελευταία χρόνια οι Ρώσοι πηγαινοέρχονται στο νησί των Φαιάκων για… προσκυνήματα).
Οι Ρώσοι στη Μακεδονία
Εδώ και δύο δεκαετίες οι Ρώσοι άρχισαν να διεισδύουν ξανά στη Μακεδονία.
«Ανοιχτοχέρηδες» στις δημόσιες σχέσεις τους, δημιούργησαν κύκλους συμπαθούντων από τους χώρους των πιο απλοϊκών και αμόρφωτων ή των καιροσκόπων της δεξιάς και της ακροδεξιάς -όπως και με ένα μικρό κομμάτι μιας απροσάρμοστης «λαϊκής» αριστεράς- και με μπόλικη ορθοδοξία στις βαλίτσες τους άρχισαν να υπονομεύουν την κυριαρχία του ελληνικού κράτους στη Μακεδονία και στη Θράκη.
Τα δέκα χρόνια κρίσης τους έκατσαν ιδανικά, διότι όλο και περισσότεροι ήταν πρόθυμοι να τεθούν στη δούλεψή τους, ιδίως στην άγρια χτυπημένη από την κρίση βόρεια Ελλάδα, ενώ οι μνημονιακές κυβερνήσεις δεν κατανοούσαν τόσο σοβαρά ζητήματα εθνικής ασφαλείας.
Βεβαίως εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ένα κομμάτι της Δεξιάς πάντα διακρινόταν από ρωσολαγνία. Τους βλέπουμε και τώρα εξάλλου.
Φεύγουν Ρώσοι και Τούρκοι από τα Βαλκάνια
Η απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα να συνταχθεί ολοκληρωτικά και ειλικρινά με τις ΗΠΑ, ώστε μέσα από τη γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας να ξεπεραστεί και η οικονομική κρίση, είχε ως αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί ξανά το ελληνικό κράτος σε τομείς και υπηρεσίες που τα μνημονιακά χρόνια δεν ήταν και τόσο δραστήριο.
Η απόφαση η Ελλάδα να καταστεί η ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων και τοπικός προμαχώνας της Δύσης, είχε ως αποτέλεσμα να αναδυθεί στην επιφάνεια όλο το δίκτυο που άπλωναν οι Ρώσοι στην πατρίδα μας τα προηγούμενα χρόνια.
Κι αυτό επειδή αναλαμβάνοντας η Ελλάδα τα Βαλκάνια σημαίνει αυτομάτως ότι φεύγουν από αυτά οι Ρώσοι και οι Τούρκοι.
Οι Ρώσοι υποκινούν κόκκινους και μπλε «μακεδονομάχους»
Στη σκακιέρα κρίσιμη θέση έχει η ΠΓΔΜ, την οποία έλεγχαν οι Ρώσοι μαζί με τους Τούρκους. Η χώρα τώρα θα περάσει στην ελληνική σφαίρα επιρροής.
Η Ρωσία αντέδρασε και άρχισε να υποκινεί συλλαλητήρια τόσο στα Σκόπια όσο και στην Ελλάδα κατά της λύσης του ονοματολογικού αρχικά και αργότερα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η Ρωσία βρίσκεται πίσω τόσο από τους Σκοπιανούς «μακεδονομάχους» όσο και από πολλούς από τους δικούς μας ακροδεξιούς ή δεξιούς «μακεδονομάχους».
Στα Σκόπια η Ρωσία στηρίζει όσους λένε ότι η Μακεδονία είναι δική τους και στην Ελλάδα όσους φωνάζουν ότι θέλουν να πάρουν τα όπλα να μπούνε στα Σκόπια.
Οι Ρώσοι στην πραγματικότητα υποκινούν το μίσος και τους εθνικισμούς κι από τις δύο πλευρές για να εξυπηρετήσουν ένα σκοπό, τον δικό τους σκοπό, να μην υπάρξει συμφωνία ώστε να συνεχίσουν να έχουν ρόλο στα Βαλκάνια.
Οι Ρώσοι όμως δεν φημίζονται ούτε για τους καλούς τους τρόπους, ούτε για τη λεπτότητά τους. Οι ίδιοι εξάλλου διαφημίζουν τη «βαρβατίλα» τους.
Μόνο που αυτή η βαρβατίλα στην Ελλάδα δεν περνάει, πρώτον γιατί εμείς ποτέ δεν υπήρξαμε υποτελείς τους, ενώ εκείνοι υπήρξαν δικοί μας και δεύτερον γιατί εμείς ως άνθρωποι της θάλασσας δεν φοβόμαστε τους στεριανούς.
Ρωσικό σχέδιο η διχοτόμηση της Ελλάδας
Οι Ρώσοι λοιπόν, που είχαν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι αφού δεν κατάφεραν να εξσλαβίσουν τη Μακεδονία έπρεπε να βρουν ένα τρόπο να την αποσχίσουν από την Ελλάδα, ή να δημιουργήσουν ένα παράλληλο κράτος μέσα σε αυτή για να την ελέγχουν, γιατί το σχέδιο διχοτόμησης της Ελλάδας είναι ρωσικό και όχι αμερικανικό, άρχισαν λοιπόν να βάζουν στο δημόσιο διάλογο ζητήματα αυτονομίας του Αγίου Όρους.
Αυτό όμως με το Άγιο Όρος το ανακίνησαν και για ένα ακόμα λόγο. Ως «αντίβαρο» στην επικείμενη αυτοκεφαλία της Ουκρανίας.
Ήδη οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει και «ασφαλίζουν» τη Μακεδονία μας από τη ρωσική διείσδυση -για την οποία έχουν ευθύνες και συγκεκριμένοι Έλληνες πολιτικοί- και να ενισχύουν συνεχώς όλο και περισσότερο την Ελλάδα για να γίνει απόρθητη και εγγυημένη σαν ένα δεύτερο Ισραήλ.
Έτσι μόνο ως γραφικότητες ανθρώπων που τους λείπει η ηλιοφάνεια μπορούν να αντιμετωπιστούν όσα είπε ο Στεπάσιν στο Spiegel σχετικά με την ελληνορωσική διπλωματική κρίση, ανασύροντας ρωσικά αιτήματα που χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα με στόχο την επέκταση των σλαβικών συμφερόντων στο Άγιον Όρος και την προώθηση της ιδέας της διεθνοποίησης της μοναστικής πολιτείας παραμερίζοντας όμως το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τη Ρωσία επικεφαλής και απόλυτη κυρίαρχη.
Καθόλου όμως γραφικό δεν είναι το σημερινό πρωτοσέλιδο της γραφικής «Ελεύθερης Ώρας», η οποία προαναγγέλλει διχοτόμηση της πατρίδας μας και το προβάλλει ως κάτι που το γνωρίζει ο Βλάντιμιρ Πούτιν ο αρκουδοκαβαλάρης για αυτό και κινεί το θέμα του Αγίου Όρους.
Για δείτε τι γράφουν στο «χτύπημά» τους στην πρώτη σελίδα:
Και μάλιστα η ίδια εφημερίδα προαναγγέλλει και την ίδρυση Λίγκας του Βορρά με ηγέτη τον Ιβάν Σαββίδη και «πρωτεύουσα» το Άγιο Όρος.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν αυτά βρίσκουν σύμφωνο τον κ. Σαββίδη, αλλά εάν τον βρίσκουν τότε μάλλον οι ημέρες του στη Μακεδονία είναι μετρημένες, διότι κανένα ελληνικό κράτος δεν θα επιτρέψει τη διχοτόμησή του.
Οι Ρώσοι φοβούνται
Αλλά ο πανικός των μοσχοβιτών καλά κάνει και είναι μεγάλος διότι δεν είναι μόνο τα Βαλκάνια και η Ουκρανία που χάνουν.
Μετά έχει σειρά και η Συρία και το Πατριαρχείο της Αντιόχειας, που με ύπουλες μεθόδους κατέλαβαν πριν 120 χρόνια και από τότε το έχουν μετατρέψει σε κήρυκα του πανσλαβισμού στη Μέση Ανατολή.
Διότι κατάφεραν και μετέτρεψαν μια Εκκλησία δυτικών ανθρώπων, η Αντιόχεια είναι Εκκλησία απογόνων Ελλήνων και Ρωμαίων, σε μία από τα ίδια με το Ιράν και τους άλλους ημιπαλαβούς της περιοχής, που ονειρεύονται αυτοκρατορίες και χαλιφάτα.
Είναι απαράδεκτο η Ρωσία να χρησιμοποιεί την Ορθοδοξία ως εργαλείο του ιμπεριαλισμού της.
Επίσης, δεν είναι πλέον αποδεκτό η Ρωσία να επιτίθεται με τη σλαβορθοδοξία της στην Ελληνορθοδοξία.
Και η Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένη να απολέσει άλλα εδάφη και πληθυσμούς εξαιτίας της ρωσικής επεκτατικότητας.
Σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη «Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Ένωση», πραγματικά απορούμε πώς ακόμα δεν έχουν υπάρξει βαρύτατες συνέπειες σε όσους Έλληνες πολίτες εμπλέκονται στις δραστηριότητές της.
Υπενθυμίζουμε ότι ο ίδιος ο Νίκος Κοτζιάς, με ανακοίνωσή του, την αποκάλεσε πρακτορική οργάνωση.
«Είναι φανερό ότι υπάρχει μια μερίδα Ρώσων, ευτυχώς μειοψηφική, που νομίζει ότι μπορεί να κινείται στην Ελλάδα χωρίς να σέβεται νόμους και κανόνες, ακόμα και να εκτοξεύει απειλές.
»Η ελληνορωσική φιλία επιτάσσει την εγκατάλειψη τέτοιων αντιλήψεων και όχι το αντίστροφο.
»Τέτοια περίπτωση είναι και η προσπάθεια να επιβληθεί στη χώρα η παρουσία της «Ορθόδοξης Αυτοκρατορικής Παλαιστινείας Εταιρείας», οργάνωσης που δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα από τις μυστικές υπηρεσίες των Τσάρων που στόχο είχαν τον αφελληνισμό των πατριαρχείων της Μέσης Ανατολής», είχε αναφέρει ο Νίκος Κοτζιάς και στην ίδια ανακοίνωση είχε αποκαλέσει τη Ρωσία «σύντροφο εν όπλοις της Τουρκίας», προκαλώντας μεγάλη αναστάτωση στα ρωσικά φερέφωνα της ελληνικής δεξιάς.