Eνημερωτικά μέσα, όπως η «δημοκρατία», θεωρούνται ενοχλητικά. Για όλους όσοι θεωρούν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα η εφημερίδα μας θεωρείται αποσυνάγωγη, μια δυσάρεστη εξαίρεση στην οποία δεν πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να υποβάλει κάποια απρόβλεπτη ερώτηση. Γι’ αυτό δεν μας δόθηκε ο λόγος στη συνέντευξη Τύπου του κ. Μητσοτάκη, παρά το γεγονός ότι η προτίμηση που μας δείχνουν οι αναγνώστες μάς καθιστά πρωταγωνιστική δύναμη στον χώρο των εφημερίδων.
Tα παραπάνω αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα «δημοκρατία» οικτίροντας εκείνους τους δημοσιογράφους που καταδέχονται να υποβάλουν ανώδυνες, προσυνεννοημένες ερωτήσεις αλλά και τους πολιτικούς αρχηγούς που υποκρίνονται ότι ψάχνουν να βρουν τρόπο να τις απαντήσουν.
Το άρθρο της «δημοκρατίας» αναφέρει, μεταξύ άλλων:
Στη συνέντευξη Τύπου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ (και σε όλες τις υπόλοιπες των άλλων πολιτικών αρχηγών) οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που εκπροσωπούν ανέλαβαν προθύμως τον ρόλο των κομπάρσων. Εκαναν κωμικές ερωτήσεις-πάσες στον αρχηγό της Ν.Δ. και απέφυγαν να θίξουν φλέγοντα θέματα, όπως το σκάνδαλο της Novartis, οι offshore εταιρίες, το ΚΕΕΛΠΝΟ, η διαπλοκή και η οικογενειοκρατία. Κάπως έτσι οι συνεντεύξεις τύπου στη ΔΕΘ και αλλού καταντούν ανούσιοι κομματικοί μονόλογοι.
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η καθιερωμένη συνέντευξη των πολιτικών αρχηγών στη ΔΕΘ έβγαζε ειδήσεις. Και για τον λόγο αυτόν συγκέντρωνε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Τα μέσα ενημέρωσης έστελναν τους βασικούς πολιτικούς συντάκτες τους, τα «αστέρια» της πρώτης γραμμής.
Και η απαίτηση, βέβαια, ήταν να φέρουν σε δύσκολη θέση τον ερωτώμενο, να τον αιφνιδιάσουν και, εν τέλει, να τον «παγιδεύσουν» για να βγάλουν λαβράκι. Σταδιακά, η διαδικασία άρχισε να εκφυλίζεται. Οι υπεύθυνοι επικοινωνίας των πολιτικών αρχηγών -πολύ συχνά δημοσιογράφοι και οι ίδιοι δυστυχώς- άρχισαν τα παζάρια κάτω από το τραπέζι. Ζητούσαν να μάθουν το περιεχόμενο των ερωτήσεων και, αν αυτό ήταν βολικό, αποσπούσε υψηλή σειρά προτεραιότητας. Ανεξαρτήτως μεγέθους, εγκυρότητας και αναγνωστικής επιρροής του μέσου ενημέρωσης.
Με το που άρχισαν τα «πάρε – δώσε», άρχισε να «μαλακώνει» και το επίπεδο της δημοσιογραφικής «ανάκρισης» του πολιτικού αρχηγού. Οι παλαιές σκληρές ερωτήσεις μετατράπηκαν σε κανονικές «πάσες» για να βάλει το γκολάκι (τρομάρα του) ο εκάστοτε ομιλητής πολιτικός. Καμία εφημερίδα, βεβαίως, που σέβεται τον εαυτό της, αλλά και γενικότερα οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης τηρεί τις στοιχειώδεις αρχές ανεξαρτησίας του δεν δέχεται να συμμετάσχει σε αυτό το γελοίο θεατρικό αλισβερίσι: «Δώσε μου πασούλα, να σε ανεβάσω ψηλά, να σε δείξουν οι κάμερες μέσα στην πρώτη δεκάδα»…
Γ ι’ αυτό και οι παρατρεχάμενοι των πολιτικών αρχηγών, που μοιράζουν τον λόγο στους δημοσιογράφους, κάνουν πλέον στην κυριολεξία ό,τι γουστάρουν.
Αν δεν έχουν εκ των προτέρων διαβεβαιώσεις για την «καταλληλότητα» της ερώτησης, μπορεί να δώσουν τον λόγο ακόμη και σε ένα μεγάλο μέσο πανελλαδικής εμβέλειας, στο τέλος της συνέντευξης, μετά τις επαρχιακές εφημερίδες και τα περιφερειακά ραδιόφωνα. Με την ελπίδα ότι οι τηλεθεατές θα έχουν ήδη αποκοιμηθεί ή θα έχουν αλλάξει κανάλι, βαριεστημένοι από την ενημερωτική… σούπα.
Στο τέλος τέλος, στους… σεσημασμένους ενοχλητικούς μπορεί να μην δώσουν και καθόλου τον λόγο – να τους αποκλείσουν. Κι ας είναι στην πρώτη τριάδα από πλευράς μεγέθους.Το είδαμε και χθες με τη «δημοκρατία». Η οποία «φιμώθηκε» από την εκλεκτή «συνάδελφο» Μαρία Σπυράκη, μη τυχόν και ταραχθεί από καμιά «ανεξέλεγκτη» ερώτηση ο πρόεδρος Κυριάκος. Ομως, ελάχιστη σημασία έχει αυτό. Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια.
Τέτοιου είδους αποκλεισμοί από προσυμφωνημένες διαδικασίες μάλλον σημαίνουν ότι κάνουμε καλά τη δουλειά μας… Για τα λοιπά, ας επιληφθεί το αρμόδιο όργανο δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Αν υφίσταται κάτι τέτοιο στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας…