γράφει ο Γιώργος Φλωράς
Οι αντιδράσεις από το τραγικό συμβάν στο Μάτι είναι έντονες. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού θεωρεί υπεύθυνη την Πολιτεία (που εκφράζεται και από την Κυβέρνηση) καθώς απαιτούσε να υπάρχει ένα σχέδιο πρόληψης της καταστροφής, έγκαιρης προειδοποίησης και αποφυγής των θανάτων. Υπάρχει και η αντιπολίτευση που, στην απέλπιδα προσπάθειά της να γλυτώσει από τα δεινά που έρχονται, ανακάλυψε για πρώτη φορά την ευθύνη της Πολιτείας για τέτοια συμβάντα και απαιτεί, με πάθος, την ανάληψη της ευθύνης από την Κυβέρνηση με την παραίτησή της (τουλάχιστον). Είναι δε προφανές ότι βρήκε ένα δυνατό (για αυτήν) επιχείρημα για τις επερχόμενες εκλογές, αποκαλώντας τους Κυβερνώντες «δολοφόνους» που σκότωσαν τον κόσμο.
Και εγώ ανήκω σε αυτούς που θα ήθελα πιο πολλά από την Πολιτεία. Θα ήθελα το σχέδιο και τις αλλαγές για την Πολιτική Προστασία που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός να μην χρειαζόταν να γίνει ένα τραγικό γεγονός για να γίνουν. Θα ήθελα να υπάρχει σχέδιο εκτάκτου ανάγκης για κάθε περίσταση, να υπάρχει εκπαιδευμένο προσωπικό να το εφαρμόσει, να υπάρχει εκπαιδευμένος πληθυσμός να επωφεληθεί. Και φυσικά θα ήθελα πολεοδομικά εκτρώματα όπως στο Μάτι να μην υπάρχουν. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που η Πολιτεία μας απογοητεύει.
Ζω χρόνια στην Ελλάδα και δεν πέφτω από τα σύννεφα ανακαλύπτοντας πόσο γυμνός είναι ο Βασιλιάς, σε μια ακόμα περίπτωση. Έχουν γίνει βήματα μεν τις τελευταίες δεκαετίες αλλά σε πολλά ζητήματα Κοινής λογικής είμαστε ακόμα πίσω.
Όμως με έχει ενοχλήσει εξαιρετικά η καραμέλα της αντιπολίτευσης για τους «δολοφόνους» της Κυβέρνησης και της Περιφέρειας. Με έχει ενοχλήσει επειδή ανοίγοντας την κουβέντα αυτή, αν δεχτούμε ότι πλήρως η ευθύνη βαρύνει την Κυβέρνηση και είναι πραγματικά δολοφόνοι 100 ψυχών (γεγονός που προσωπικά δεν δέχομαι στην συγκεκριμένη περίπτωση), θα πρέπει να ανοίξουμε ευρύτερα την κουβέντα των «δολοφονιών» των Κυβερνήσεων, με πρώτη και καλύτερη την γενοκτονία των τεσσάρων τροχών.
Από το 1990 ως το 2015, σε 25 χρόνια, πέθαναν στους Ελληνικούς δρόμους 43.000 άνθρωποι και τραυματίστηκαν σοβαρά 72.000. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό θανάτων από τροχαία ατυχήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με 12,2 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους. Αυτό τοποθετεί τη χώρα στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θα ήθελα καταρχήν να ρωτήσω όλους αυτούς που ανεβοκατεβάζουν «δολοφόνους» την Κυβέρνηση για το Μάτι, πότε αλήθεια χαρακτήρισαν σαν «δολοφόνους» τις Κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για την γενοκτονία στους δρόμους; Για το πανευρωπαϊκό ρεκόρ τροχαίων ατυχημάτων; Η απάντηση φυσικά είναι δεδομένη, ποτέ, γιατί κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Η ερώτηση που αποκαλύπτει την τεράστια Πολιτική ευθύνη των προηγούμενων Κυβερνήσεων για την «δολοφονία» χιλιάδων ανθρώπων είναι απλή. Γιατί, πχ, στην Σουηδία, το ποσοστό θανάτων από τροχαία ανά 100.000 κατοίκους είναι μόλις 3 θάνατοι ενώ στην Ελλάδα 12,2; Έχουν οι Σουηδοί οδηγοί καλύτερο πνευματικό επίπεδο από εμάς;
Η απάντηση απλή.
• Στην Σουηδία έχουν δρόμους της προκοπής, τους οποίους οι εργολάβοι έφτιαξαν καθώς πρέπει και όχι με κακής ποιότητας υλικά, επειδή εκεί δεν λάδωναν με σημαντικά ποσοστά επί της αξίας του έργου τους Κυβερνώντες και τους υπαλλήλους που υπέγραφαν για το έργο (με συνέπεια να κάνουν οικονομία από τα υλικά για να ρεφάρουν).
• Στην Σουηδία δεν θα βρεις δρόμους γεμάτους λακκούβες και τον τοπικό Δήμο να αδιαφορεί για την επισκευή τους.
• Στην Σουηδία τα κονδύλια που έλαβαν από την ΕΕ για κατασκευή έργων δεν φαγώθηκαν από τους ημέτερους με χίλιους δυο τρόπους, έγιναν δρόμοι ασφαλείς για τους Πολίτες. Έγιναν εθνικές οδοί με στηθαίο και όχι καρμανιόλες όπως η Αθηνών Πατρών που αποτελούσε διαχρονικά νεκροταφείο ψυχών.
• Στην Σουηδία δεν υπάρχει ελαστικότητα στους μεθυσμένους οδηγούς, όπως υπήρχε στην Ελλάδα επί δεκαετίες.
• Στην Σουηδία δεν στέλνουν τα διπλώματα στο σπίτι, σε οδηγούς «δολοφόνους» που απλά πληρώνουν το κατάλληλο αντίτιμο, όπως ήταν το καθεστώς στην Ελλάδα επί δεκαετίες.
• Στην Σουηδία ούτε διανοείται ο Πολίτης να τρέχει με 200 χλμ., να φάει κλήση και να του πάρουν άδεια και πινακίδες, και την άλλη μέρα να πάει στον φίλο του αστυνομικό ή πολιτικό και να κανονίσει να πάρει πίσω την άδεια και τις πινακίδες. Στην Ελλάδα περηφανεύονται όσοι το κάνουν και είναι στο απυρόβλητο.
• Στην Σουηδία τα μεγάλα οχήματα κυκλοφορούν μόνο αν είναι σε άριστη κατάσταση και δεν σκοτώνουν 21 παιδάκια όπως έγινε με το φορτηγό στα Τέμπη, ένα φορτηγό κίνδυνο θάνατο λόγω της κατάστασής του. Και όμως κυκλοφορούσε γιατί κανείς δεν του έκανε έλεγχο όπως όφειλε.
Οι Σουηδοί είναι απλοί άνθρωποι σαν εμάς. Η διαφορά μας είναι ότι εμείς είχαμε επί δεκαετίες ανίκανους κυβερνήτες που η ανθρώπινη ζωή τους ήταν αδιάφορη και που ουδέποτε ανέλαβαν την Πολιτική ευθύνη για την γενοκτονία από τα τροχαία ατυχήματα.
Αν θέλουν λοιπόν να μιλήσουμε για «δολοφονίες» ας τα βάλουμε όλα κάτω να δούμε ποιος Κυβερνήτης είναι ο κατά συρροή δολοφόνος της τελευταίας 25ετίας.