Κώστας Βαξεβάνης
Επειδή ο θρύλος των ημερών θέλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει δώσει ως πρώτη εντολή της βασιλείας του σε αυτούς που ελέγχει να με ερευνήσουν σε όλα τα επίπεδα (εντυπωσιακό το «σε όλα τα επίπεδα») και επειδή οι πηγές μας επιμένουν ότι για μία ακόμη φορά θα επιχειρήσουν να βάλουν τον κόσμο να βοσκήσει στα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα αποφάσισα να εξηγήσω όσα αφορούν τη δημιουργία του Documento.
Πρωτίστως γιατί καθαρός ουρανός ούτε αστραπές φοβάται ούτε την εμμονή του Μητσοτάκη. Κατά δεύτερο λόγο για να εκθέσω τους φιλόδοξους διώκτες, είτε είναι αυτοανακηρυγμένοι αντίπαλοι που θεωρούν πως πρέπει να ελέγξουν τον Τύπο είτε τα pet ναρκέμπορων και επιχειρηματιών της αριστείας που έχει σαλπάρει στα αμπάρια του «Noor 1». Με τη δημοσίευση αυτή καλώ και τον κ. Μητσοτάκη αν έχει τα κότσια, ο ίδιος ως πρωθυπουργός, να δημοσιεύσει ποιος βρίσκεται πίσω από την offshore που χρηματοδοτεί τη σύζυγό του και για ποιον λόγο.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Documento, όνειρο και παραλίγο εφιάλτης
Το 2016, μετά την πετυχημένη κυκλοφορία του HOT DOC επί τέσσερα χρόνια, θεώρησα πως μπορεί στην Ελλάδα να υπάρξει μια εφημερίδα έρευνας και γνώμης. Στον έντυπο Τύπο κυριαρχούσαν εφημερίδες που ελέγχονταν άμεσα από συμφέροντα και η «από δω πλευρά» εκφραζόταν μόνο από την «Εφ.Συν.», η οποία ήταν καθημερινή εφημερίδα. Δεν είχα κανένα όνειρο να γίνω εκδότης εφημερίδας (δεν ήξερα αν θα επιβιώσω κιόλας ακόμη και να το ήθελα) αλλά σίγουρα ήθελα να δω μια εφημερίδα διαφορετική από τις άλλες.
Τη χρονιά εκείνη υπήρξαν επαφές με διάφορους επιχειρηματίες που εξέφραζαν τη διάθεση να βγάλουν εφημερίδα. Το ποιοι ήταν και τι ήθελαν δεν είναι της παρούσης. Ενας από αυτούς ήταν ο Καλογρίτσας, προτού ακόμη υπάρξουν τα περί βοσκοτοπιών και προβάτων. (Με την ευκαιρία να θυμίσω ότι τα «βοσκοτόπια» είχαν αξιολογηθεί ως περιουσία εκατοντάδων εκατομμυρίων από την Τράπεζα Πειραιώς, παρακαλώ).
Οι συζητήσεις με τον Γιάννη Καλογρίτσα κατέληξαν το φθινόπωρο του 2016 σε προφορική συμφωνία που προέβλεπε πως εγώ με την ομάδα μου θα αποτελούσαμε τον πυρήνα των δημοσιογράφων που θα δημιουργούσαμε μια μαχητική εφημερίδα, με σαφή προοδευτικό προσανατολισμό και κύριο στόχο τη διαφθορά η οποία σαφώς είχε προέλευση και πρωταγωνιστές εκείνη την εποχή από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Έπειτα από αναβολές ορίστηκε ως ημερομηνία του πρώτου φύλλου η 20ή Νοεμβρίου 2016. Η εφημερίδα θα ήταν ιδιοκτησία της εταιρείας του Γ. Καλογρίτσα (ήταν αυτή που είχε πάρει μέρος στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες) και εγώ θα ήμουν απλώς διευθυντής. Στη συμφωνία έθετα τρεις όρους: 1. Οι δημοσιογράφοι να ήταν της επιλογής μου. 2. Να μην υπάρχουν παρεμβάσεις. 3. Να είμαι ο ιδιοκτήτης του τίτλου της εφημερίδας. Αυτό θα αποτελούσε την εγγύηση στην περίπτωση που δεν τηρούνταν τα συμφωνημένα.
Πέντε μέρες πριν από την έκδοση του φύλλου και ενώ είχε σχεδιαστεί ο Καλογρίτσας απαίτησε να γίνω και εγώ μέτοχος της εφημερίδας. Διατύπωσε την άποψη πως αυτό που έκανα δεν ήταν τόσο ηθικό γιατί θα μπορούσα με τον τρόπο αυτό (της κατοχής του τίτλου του Documento) να διαλύσω το εγχείρημα ό,τι ώρα ήθελα.
Απέρριψα τη «γαλαντομία» του και είπα πως δεν μπορώ να συνεργαστώ με άλλους όρους. Τότε αντιπρότεινε να εκδοθεί η εφημερίδα «για να μη γίνει ρεζίλι ειδικά μετά το φιάσκο με το κανάλι» και μετά τη μελλοντική μείωση του μετοχικού κεφαλαίου που θα έκανε στην εταιρεία του να παραχωρούσα τον τίτλο της εφημερίδας, του οποίου ήμουν ιδιοκτήτης, έναντι του 50% των μετοχών της εφημερίδας. Θα γινόμουν δηλαδή συνέταιρος αν όλα πήγαιναν καλά. Δεν ξέρω αν η πρόταση ήταν πραγματικά καλή (όσο για παράδειγμα οι συμφωνίες της Μαρέβας Μητσοτάκη με διάφορες offshore) αλλά δέχτηκα. Στη συμφωνία μας ορίστηκε η 17η Ιουλίου του 2017 ως ημερομηνία που θα συζητούσαμε τους όρους με τους οποίους θα συνέχιζε (ή ενδεχομένως όχι) να εκδίδεται η εφημερίδα. Εως ότου προέκυπτε οποιαδήποτε ανταλλαγή μετοχών με τον τίτλο της εφημερίδας ο Καλογρίτσας παρέμενε εκδότης και εγώ υπάλληλος ενώ η εταιρεία η οποία εξέδιδε το Documento ήταν η Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας – Media Doc.
Συμφωνία που δεν έγινε και οι… πονηριές
Μεταξύ των δύο μερών συμφωνήθηκε πως η εταιρεία του Καλογρίτσα θα έχει την ευθύνη έκδοσης του φύλλου και εγώ θα κατέχω τους τίτλους του Documento και του HOT DOC. Μετά τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας του Καλογρίτσα σε 2 εκατομμύρια ευρώ (μέχρι τότε το μετοχικό κεφάλαιο ήταν όσα απαιτούσε ο νόμος για συμμετοχή στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες) θα παρέδιδα τους τίτλους με αντάλλαγμα τις μετοχές. Ο Καλογρίτσας έθεσε επίσης τον όρο να μπορεί να διακόψει την έκδοση της εφημερίδας αν η κυκλοφορία έπεφτε κάτω από τα 20.000 φύλλα. Ολο το κείμενο της ιδιωτικής συμφωνίας μπορείτε να το διαβάσετε παρακάτω.
Μετά τα πρώτα κιόλας φύλλα της εφημερίδας έγινε αντιληπτό πως η πορεία με τον Καλογρίτσα δεν θα είχε μέλλον. Σε δύο ειδικά περιπτώσεις, σε ένα πρωτοσέλιδο για τον Γιάννη Στουρνάρα και σε ένα άλλο που αποκάλυπτε το σκάνδαλο του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον «Κήρυκα Χανίων», τα Χριστούγεννα του 2016, ο Καλογρίτσας επέμενε να μην προχωρήσουμε στην έκδοση. Φυσικά αρνήθηκα και προχωρήσαμε στην εκτύπωση. (Στην εφημερίδα είναι παροιμιώδης η φράση εκείνων των ημερών διά στόματος Χρήστου Καλογρίτσα: «Έλα, μωρέ Κώστα, θα κρεμάσεις στα μανταλάκια τον άνθρωπο [τον Κυρ. Μητσοτάκη] χρονιάρες μέρες;»).
Λίγο αργότερα πληροφορήθηκα (πρώτα από δημοσίευμα στο «Βήμα») πως ο Χρήστος Καλογρίτσας είχε συναντήσει τον Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος στο μεταξύ του είχε κάνει μήνυση για τα δάνεια της Τράπεζας Αττικής. Δηλαδή συνάντησε αυτόν που θεωρητικά δίωκε για τα δάνεια της τράπεζας. Στις πληροφορίες αυτές προστέθηκαν και όσα είπε ο Καλογρίτσας στο Στουρνάρα, δηλαδή πως θα κλείσει το Documento για να τα βρούνε. Σε κάθε περίπτωση το να συναντάει ο κεντρικός τραπεζίτης αυτόν που μηνύει είναι θέμα. Η άλλη πληροφορία ήταν πως ο Καλογρίτσας επιχείρησε σε ανύποπτο χρόνο να κατοχυρώσει δέκα τίτλους που να περιέχουν τη λέξη «Documento», όπως «Αποκαλυπτικό Documento», «Αληθινό Documento», «Αποκλειστικό Documento» κ.λπ. Γεγονός που όντως συνέβη. Ωστόσο, η προσπάθεια δεν τελεσφόρησε γιατί η επιτροπή θεώρησε ότι οι τίτλοι παραπέμπουν στον υπάρχοντα τίτλο Documento.
Όμως η πληροφόρηση αυτή μου ξεκαθάρισε πως ο εκδότης της εφημερίδας προσπαθούσε να πουλήσει εξυπηρέτηση στους εχθρούς της, υποσχόμενος κλείσιμο και πιθανό άνοιγμά της με άλλο όνομα, χωρίς εμάς ως βάρος. Υποσχόταν δηλαδή ένα «καθαρό» Documento. Για μένα δεν υπήρχε άλλη λύση από το στοίχημα να προχωρήσω μόνος μου με τους δημοσιογράφους της εφημερίδας.
Και ξαφνικά ήρθε η επιβεβαίωση. Από τα τέλη Δεκέμβρη ο Καλογρίτσας με ενημέρωσε πως θα διακόψει την έκδοση της εφημερίδας, απόφαση που μου γνωστοποίησε και με mail τον Ιανουάριο του 2017. Όλα αυτά μετά την αποκάλυψη του Documento για τον Κυρ. Μητσοτάκη και τον «Κήρυκα Χανίων». Ο Γιάννης Καλογρίτσας ζήτησε τη διακοπή έκδοσης της εφημερίδας γιατί όπως ισχυριζόταν είχε πέσει η κυκλοφορία κάτω από τα 20.000 φύλλα, άρα είχε δικαίωμα ως εκδότης να διακόψει την έκδοση.
Του απάντησα πως όλα αυτά είναι προσχηματικά, ενώ επέμενα πως η κυκλοφορία είναι πολύ μεγαλύτερη, κάτι που θα φαινόταν με τις εκκαθαρίσεις.
Ύστερα από αλλεπάλληλες επικοινωνίες στις οποίες συμμετείχαν και νομικοί ο Καλογρίτσας δήλωσε πως εγκαταλείπει το εγχείρημα και κλείνει την εφημερίδα. Ενημέρωσα τους εργαζόμενους στην εφημερίδα ότι θα προσπαθούσα να συνεχίσω μόνος μου και αντιμετώπισα την πλήρη αποδοχή τους. Στις 5 Μαρτίου του 2017 εκδόθηκε το πρώτο φύλλο από εμένα και τους δημοσιογράφους του Documento με την εταιρεία Documento Media.
Πολύ πριν από την παρέλευση της 17ης Ιουλίου του 2017 η οποία προβλεπόταν ως ημερομηνία αποφάσεων για το μέλλον της εφημερίδας. Ποτέ δεν παραχώρησα το όνομα του Documento, όπως μπορεί εύκολα να δει κάποιος στο ΓΕΜΗ, ούτε ο Καλογρίτσας μου παραχώρησε μετοχές ώστε να γίνω μέτοχος. Οι μέτοχοι και των δύο εταιρειών φαίνονται στα έγγραφα της Ιωάννης Βλαδίμηρος Καλογρίτσας – Media Doc και της Documento Media που εκδίδει σήμερα την εφημερίδα.
Και τώρα που τα είπαμε και τα δημοσιεύσαμε όλα, περιμένουμε να κάνουν το ίδιο εκδοτικά συγκροτήματα με offshore και πολιτικά πρόσωπα με περίεργες επιχειρηματικές διασυνδέσεις ακόμη και με υποδίκους.
Περιμένουμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ (ΕΔΩ)