Η καραμανλική πλευρά ισχυρίζεται ότι στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008, 2-4 Απριλίου στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, ο Κώστας Καραμανλής έθεσε «βέτο» στην ένταξη της τότε ΠΓΔΜ στη Συμμαχία.
Ποια είναι η αλήθεια; Η τότε Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (συνταγματικό όνομα: Δημοκρατία της Μακεδονίας) είχε εκφράσει από καιρό την πρόθεσή της για να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Εκκρεμούσε όμως το πρόβλημα της ονομασίας της που προέβαλε η ελληνική πλευρά και το οποίο δεν είχε λυθεί παρά τις διαπραγματεύσεις που είχαν πραγματοποιηθεί τις προηγούμενες ημέρες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Η ελληνική κυβέρνηση είχε δηλώσει πριν από τη Σύνοδο Κορυφής την πρόθεσή της να ασκήσει «βέτο» στην ένταξη της ΠΓΔΜ.
Παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ ο Έλληνας πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής στο επίσημο δείπνο εργασίας της πρώτης ημέρας της συνόδου ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από τη στιγμή που δεν έχει εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση και ότι οποιαδήποτε λύση βρεθεί θα πρέπει να έχει την έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να είναι μόνιμη και όχι προσωρινή.
Την ελληνική θέση στήριξαν η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γερμανία και η Γαλλία.
Μάλιστα ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Είμαστε αλληλέγγυοι με τους Έλληνες, πιστεύουμε ότι πρέπει να βρεθεί λύση.
»Έχω ουγγαρέζικες ρίζες, αλλά έχω και ελληνικές και τις αποδέχομαι πλήρως».
Την αντίθεσή τους στη στάση της Ελλάδας έδειξαν οι ΗΠΑ, η Τουρκία, η Σλοβενία, η Τσεχία, η Εσθονία και η Λιθουανία ενώ οι υπόλοιπες χώρες κράτησαν σχετικά ουδέτερη στάση.
Ο εκπρόσωπος του Τύπου του ΝΑΤΟ δήλωσε:
«Η Ελλάδα ξεκαθάρισε πως παρά το γεγονός ότι θα επιθυμούσε και η ίδια να δει το συντομότερο δυνατό την ΠΓΔΜ να εντάσσεται στο ΝΑΤΟ, δεν είναι δυνατόν να συναινέσει στο βαθμό που παραμένει ανεπίλυτο το ζήτημα της ονομασίας» ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους εξέφρασε τη λύπη του για την μη πρόσκληση της ΠΓΔΜ εκφράζοντας παράλληλα την ευχή για γρήγορη λύση.
Το τελικό ανακοινωθέν της Συνόδου ανέφερε ότι η ένταξη της ΠΓΔΜ εξαρτάται από την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας και ότι αυτό εύχονται (οι 26 ηγέτες) να γίνει σύντομα.
Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ δήλωσε:
«Συμφωνήσαμε ότι η πρόσκληση στη FYROM θα υπάρξει μόλις επιτευχθεί μία αμοιβαία αποδεκτή λύση για το ζήτημα της ονομασίας».
Προσέξτε λοιπόν το σημαντικό. Ουδέποτε χρειάστηκε να τεθεί «βέτο» από την Ελλάδα.
Στο δείπνο εργασίας ο Κώστας Καραμανλής εξέφρασε την ελληνική θέση, με την οποία συντάχθηκαν ακόμα πέντε χώρες.
Η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γερμανία και η Γαλλία.
Όταν πέντε χώρες συν μία η Ελλάδα, σύνολο έξι, είπαν να μη μπει η τότε ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, το θέμα έληξε.
Δεν προχώρησε καν για να τεθεί «βέτο».
«Βέτο» βάζεις όταν είσαι μόνος σου.
Όχι όταν σε στηρίζουν ακόμα πέντε σύμμαχοι, μεταξύ αυτών οι ηγέτιδες χώρες της ΕΕ, Γαλλία και Γερμανία.
Για να ενταχθεί μια χώρα στο ΝΑΤΟ η απόφαση πρέπει να είναι ομόφωνη.
Εάν είσαι μόνος εναντίον όλων τότε θέτεις «βέτο».
Η Ελλάδα δεν ήταν μόνη της. Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία και Γαλλία είπαν «όχι».
Αργότερα, για να γίνει ήρωας ο Κώστας Καραμανλής, που η δημοτικότητά του είχε πληγεί βαριά στη Μακεδονία εξαιτίας των διαπραγματεύσεων το προηγούμενο διάστημα με την ΠΓΔΜ στον ΟΗΕ, εμφανίστηκε δήθεν ως εκείνος που στάθηκε μόνος απέναντι σε όλους και είπε «όχι». Παραμύθια της Χαλιμάς.
Θα σημειώσω κάτι από το βιβλίο “Ώρα Ελλάδος Βουκουρέστι” στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο του 2019:
Τοποθέτηση Ευριπίδη Στυλιανίδη
Ο Κώστας Καραμανλής «συνομίλησε με το Θεό, με το λαό και με την Ιστορία» τόνισε ο πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης, αναφερόμενος στους χειρισμούς της τότε κυβέρνησης και στη στάση της στη Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου.
Υπογράμμισε, ότι ο Κ. Καραμανλής πέτυχε «με έξυπνες κινήσεις σε ελάχιστο χρονικό διάστημα» να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα, να πολλαπλασιάσει τις συμμαχίες, να αναδείξει την «αδιαλλαξία των γειτόνων μας» και κατάφερε, με την απειλή χρήσης βέτο στο Βουκουρέστι να καταστήσει «την επίλυση του ονοματολογικού, ομόφωνη προϋπόθεση για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.».