Μπορεί ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας να ανήγαγε σε μέγα θέμα το, γνωστό πλέον, ζήτημα της άρσης του waiver προς τις ελληνικές τράπεζες προκειμένου να στηρίξει τη λύση, που προωθούσε με εμμονή σχεδόν, της πιστοληπτικής γραμμής, ωστόσο ο σχεδιασμός δεν του βγήκε.
Στα μέσα Απριλίου, από το London School of Economics, ο Διοικητής της ΤτΕ επέμεινε στην πιστοληπτική γραμμή προκειμένου, όπως ανέφερε, να μην απολέσουν οι τράπεζες τη φθηνή χρηματοδότηση ενώ στην ίδια πηγή αποδίδονται και σειρά δημοσιευμάτων που ακολούθησαν τις επόμενες εβδομάδες με το ίδιο δια ταύτα.
Στην κυβέρνηση υπήρχε ο προβληματισμός ότι μέσω νέων διαρροών θα επιχειρηθεί να ακυρωθεί το αποτέλεσμα του Eurogroup και, παράλληλα, να δημιουργηθούν συνθήκες αμφισβήτησης της υγείας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, με αφορμή του περίφημο waiver. Και τα ερωτήματα του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά, μέσα από την εκπομπή Ακραίως και το Σκάι, για το τί σκέπτεται ο Διοικητής της ΤτΕ για τη συμφωνία στο Eurogroup είχαν και αυτόν το στόχο. Να αποτραπεί το άνοιγμα ενός ακόμη κύκλου σεναρίων για το θέμα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η «απάντηση» του κ. Στουρνάρα ήταν, ακριβώς, αυτό που ήθελε η κυβέρνηση καθώς η δέσμευσή του πως θα τοποθετηθεί θεσμικά στις 2 Ιουλίου όταν και θα δημοσιοποιηθεί η έκθεση της ΤτΕ για τις εξελίξεις στην οικονομία, απέκλειε νέες διαρροές. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο κ. Στουρνάρας απάντησε, δια συνεργατών του, άμεσα, παρά το γεγονός ότι την ώρα προβολής της εκπομπής βρισκόταν στην Ελβετία και, μάλιστα, στη Σύνοδο της Bank of International Settlements (BIS). Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι είχε τα αυτιά και τα μάτια του στραμμένα στην Αθήνα.
Σε κάθε περίπτωση, είτε παραμείνει είτε όχι το waiver για τις ελληνικές τράπεζες, το κόστος είναι περίπου αστείο. Κι αυτό είναι κάτι που, ευλόγως, δεν κατέστη γνωστό από τη Διοικητή.
Και τώρα πια που κατά πάσα πιθανότητα το waiver δεν θα ισχύσει, θα καταγραφεί πως ο ίδιος μεγάλωσε ένα θέμα που ήταν μη θέμα από την αρχή. Προληπτική γραμμή ή αλλιώς χάνουμε το waiver έλεγε και ξανάλεγε.
Το waiver αποτελεί ένα σύστημα βάσει του οποίου η ΕΚΤ κάνει αποδεκτά τα ομόλογά χώρας μολονότι αυτά δεν έχουν επενδυτική διαβάθμιση επειδή η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής (δηλαδή μέχρι και τον Αύγουστο). Για τις 4 συστημικές τράπεζες μιλούμε για ομόλογα που κατ’ ανώτατο φθάνουν τα 4,5 δις. ευρώ.
Αν υποθέσουμε πως οι τράπεζες επιλέξουν να αντλήσουν αυτήν τη ρευστότητα μέσω ELA τότε μιλούμε για ένα ποσό γύρω στα 65 εκατ. ευρώ. Εάν αποφασίσουν να κάνουν repos μέσω των συγκεκριμένων ομολόγων τότε το κόστος διαμορφώνεται στα 30 εκατ. ευρώ. Στην πρώτη περίπτωση οι τράπεζες επιβαρύνονται με ένα επιτόκιο 1,5% στη δεύτερη με επιτόκια που κινούνται μεταξύ 0,65%-0,75%. Ασφαλώς μπορούν να κινηθούν και συνδυαστικά.
Οι τράπεζες έχουν προϋπολογίσει το κόστος αυτό εδώ και έναν χρόνο και το θεωρούν από διαχειρίσιμο έως ελάχιστο.
(Του Τάσου Τσιφόρου – newpost.gr)